اعتقادات مذهبی بعد از جمهوری اسلامی

کارگرکمونیست ۷۰۵

گفتگو با اصغر کریمی

کارگرکمونیست: اصغر کریمی شما قراری به کنگره پیشنهاد داده بودید در مورد برآمد جنبش ضد مذهبی در ایران که با اکثریت قاطعی تصویب شد. در این قرار از جمله گفته شده: “ایران جامعه غیرمذهبی است و مذهب در دولت و قوانین آینده ایران جایی نخواهد داشت”.

ولی میدانیم که بخشی از کارگران و مردم مسلمان و یا معتقد به یک مذهب دیگر هستند و از این رژیم هم هیچ دل خوشی ندارند، با این قرار، آیا آنها در فردای سرنگونی این رژیم، مجبور میشوند اعتقادات مذهبی خودشان را کنار بگذارند؟ و مرام کمونیستی و یا سوسیالیستی را قبول کنند؟

اصغر کریمی: یک اصل اساسی در برنامه حزب، در کمپین ها و تبلیغات سیاسی حزب، آزادی بی قید و شرط بیان و عقیده است. ما بیشتر از هر جریانی با مذهب و خرافه مخالفیم و بیشتر از هر جریان دیگری بر آزادی مردم برای انجام اعتقادات شان، مذهبی یا غیر مذهبی پافشاری میکنیم. پیروان هر مذهبی باید بتوانند آزادانه و بدون هیچ دخالت و مزاحمتی اعتقادات مذهبی شان را بیان کنند، به مسجد و کلیسا و کنیسه و امامزاده هایشان بروند و حتی اعتقاداتشان را شفاهی یا در شکل کتاب و روزنامه و برنامه تلویزیونی و غیره تبلیغ کنند. این برای ما یک اصل خلل ناپذیر است.

آزادی بی قید و شرط بیان و عقیده شامل آزادی پیروان هر مذهبی از شیعه و سنی تا بهایی و مسیحی و یهودی و زرتشتی و غیره نیز میشود. شامل بی مذهبی و نقد و دست انداختن مذهب هم میشود. یعنی هر کس در جامعه آینده باید بتواند هر اعتقادی دارد آنرا بدون نگرانی بیان کند و برایش تبلیغ کند، در دفاع از مذهب یا علیه مذهب.

اما لازم است تاکید کنم که کودک مذهب ندارد و جزو اموال پدر و مادر و هیچکس دیگری نیست. حجاب کودک ممنوع است یعنی پدر و مادر نمیتوانند بدلیل اعتقادات اسلامی خود، حجاب را به کودک تحمیل کنند. کودک همینکه به سن بلوغ رسید میتواند حجاب یا بی حجابی را آزادانه انتخاب کند. نمیتوان کودکان را وارد فرقه های مذهبی کرد یا او را ختنه کرد. کودک بزرگ که شد میتواند خودش تصمیم بگیرد. همینطور لازم است تاکید کنم که اصل دفاع از حقوق حیوانات هم به ما میگوید که نمیتوان فی المثل گاو و گوسفند و مرغ و خروس را ذبح اسلامی و زجرکش کرد. هر نوع مراسم مذهبی خشونت آمیز و غیر انسانی و یا مراسم هایی که با اصل بهداشت و محیط زیست تناقض داشته باشد باید ممنوع شود.

مذهب در جامعه آینده باید به یک امر کاملا شخصی تبدیل شود. به این معنی هر نوع تفتیش عقاید هم ممنوع است. موقع استخدام فی المثل نمیتوان از متقاضی یک شغل در مورد اعتقادات مذهبی او سوال کرد. همینطور هر نوع تقویت مالی و مادی و معنوی مذهب توسط دولت باید ممنوع شود، کلیه اموالی که موسسات مذهبی به زور یا توسط دولت صاحب شده اند هم پس گرفته میشود. مذهب رسمی لغو میشود و مذهب از دولت و آموزش و پرورش و سیستم قضایی کاملا جدا میشود. اینها خطوط کلی برخورد ما به مذهب است.

بنابراین در جامعه سوسیالیستی آینده، هیچ مسلمانی یا پیروان هیچ مذهبی مجبور به کنار گذاشتن اعتقادات مذهبی شان نخواهند بود و از این بابت مورد هیچ تبعیضی قرار نخواهند گرفت.

اما نکته دیگری در سوالتان است که قابل بحث است. سوال کرده اید که آیا معتقدین به اسلام یا هر مذهب دیگری در جامعه سوسیالیستی آینده مجبور میشوند اعتقادات مذهبی خودشان را کنار بگذارند و مرام کمونیستی و یا سوسیالیستی را قبول کنند؟ ما به دو قطبی اعتقاد به مذهب یا اعتقاد به سوسیالیسم و کمونیسم باور نداریم. یکی میتواند مسلمان یا بهایی باشد و مرام سوسیالیستی را هم بپذیرد. سوسیالیست ها و کمونیست ها معمولا مذهب ندارند و به هیچ خرافه ای باور ندارند. اما سوسیالیسم و کمونیسم قبل از هر چیز یعنی آزادی و رفاه و عدالت. یعنی خوشبختی همگانی، یعنی لغو بردگی مزدی، یعنی عدم صرف امکانات کشور در خدمت امورات مذهبی و مسجد و امامزاده، یعنی صرف امکانات مادی و معنوی جامعه در خدمت رفاه همه مردم، مسلمان و مذهبی یا غیر مسلمان و غیر مذهبی. به این معنی این کمونیسم و حزب کمونیست کارگری است که نماینده واقعی کارگر و زحمتکش است که خود را مسلمان و مسیحی و … میداند نه اسلام و مذهب و یا جمهوری اسلامی که اصل اساسی اش بر پایه نابرابری و تحمیل نابرابری و استثمار و بیحقوقی به اکثریت جامعه از جمله مسلمانان و بهاییان و یهودیان کارگر و زحمتکش است.

همچنین یک نفر میتواند اعتقادات مذهبی داشته باشد و عضو حزب ما بشود. ما در بررسی تقاضای عضویت اعتقادات افراد را سوال نمیکنیم. اگر کسی خود را در اهداف و آرمان های حزب شریک میداند میتواند عضو حزب شود و همین امروز این دارد اتفاق می افتد. کارگرانی هستند که هنوز اعتقادات اسلامی دارند یا به خدا اعتقاد دارند و خود را عضو و دوستدار حزب میدانند. یکی از پیام هایی که به کنگره دوازده حزب رسیده بود از یک کارگر معدن بود که گفته بود “من باورهای اسلامی دارم و با وجود قبول صحبت های آقای نیکخواه (اشاره اش به پادکست های کاظم نیکخواه بود در مورد مذهب و کمونیسم و …) هنوز نمیتوانم از خداوند عالی طلاق بگیرم. و خلاصه موانع این چنین زیاد هست تا عضو حزب شوم. ولی باور کنید در عمل من از صد تا عضو دیگر همه فن حریف ترم”. این رفیق کارگرمان هم میتواند همین الان عضو شود بدون اینکه هنوز از خدای متعال!‌ خداحافظی کرده باشد.

در عین حال مردم همین که به دلیل فقر و محرومیت شان پی میبرند و در عمل به عقاید سوسیالیستی نزدیک میشوند متوجه ضدیت مذهب با خوشبختی خود نیز میشوند و آنرا کنار میگذارند.

همه مردمی که حکومت و نظام حاکم و فقر و نابرابری و فساد حاکم را نمیخواهند و خواهان جامعه ای انسانی و آزاد هستند را فرامیخوانم به حزب کمونیست کارگری بپیوندند. *