بازنشستگان جواب تحقیر را در کف خیابان میدهند- یاشار سهندی
“اجرای همسان سازی بدون حقه بازی” یکی از شعارهای اصلی بازنشستگان در تجمعات اعتراضی هفتگی شان است. اما برای حکومتی که بنیان گذار آن با “خدعه” خودش را شایسته رهبری یک ضد انقلاب بی رحم و کثیف کرد، این شدنی نیست که بدون خدعه و فریب کارش را پیش برد. برای هر فریبی هم نام فریبنده ای انتخاب میکنند. “متناسب سازی” نامی است که برای عدم افزایش واقعی حقوق بازنشستگان انتخاب کرده اند، و طی چند سال گذشته به بهانه های مختلف از اجرای همان چیزی که خود تصویب کرده اند، خودداری نموده اند.
و حالا هم که قصد اجرای آنرا دارند چنان آنرا در فرمول های کذایی می پیچانند که بازنشسته متوجه نشود، در این متناسب سازی چه میزان حقوقش افزایش یافته است. به گزارش ایلنا ” محمدی معاون بیمه‌ای سازمان تامین اجتماعی در برنامه‌ای تلویزیونی گفت: در فرمول جدید برای سایر سطوح، ضریب حقوق در زمان بازنشستگی (که از تقسیم پایه حقوق با حداقل حقوق همان سال به دست می‌آید) منهای ضریب حقوق سال ۱۴۰۳، عدد به دست آمده ضربدر حداقل حقوق امسال (مبلغ ۷۱۶۶۱۸۴۰ ریال) ضربدر ۹۰ درصد ضربدر ۴۰ درصدِ عددی که بدست آوردید، مبلغ متناسب سازی شما برای امسال است.” وقتی قرار باشد که کسانی که نگران سود سرمایه هستند حقوق کسانی که سود حاصل دست رنج آنهاست تعیین کنند، فرمولهای محاسبه هم سرگیجه آور میشود. نتیجه فرمول فوق منجر به تعیین ۷۱۶ هزار تومان ماهانه گردیده است.
یک شخص نامحترمی از مزدوران سرمایه به اسم “نصرالله دریابیگی”، که عنوان “نایب رئیس کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی” را یدک میکشد همین را مایه مباهات تشکیلات سیاه خود میداند و دست بوس دولت و مجلس شده است و چاپلوسی را به اینگونه نهایت میرساند: ” برای به ثمر نشستن این اقدام بزرگ و ملی (!) زحمات و تلاش‌های فراوانی انجام پذیرفته و عزیزان بسیاری در گمنامی برای احقاق این حقوق ملی (!) کوشیدند که از آن جمله می‌توان به پیگیری های مستمر رئیس کمیسیون اجتماعی و زحمات فراوان (واویلا!) مدیر عامل محترم سازمان تامین اجتماعی برای اجرایی شدن این طرح اشاره کرد.” رئیس همین تشکیلات سیاه هم فرمودند: ” انجام این نحوه از متناسب‌سازی، شاهکار «مصطفی سالاری» مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی بود …” این جنابان، که پول مزدوری خود را میگیرند و سر سفره غارت زندگی کارگران نشسته اند، برای اینکه نان مزدوری شان قطع نشود وباید هم چاپلوسی تا آن حد برسانند، که حالت تهوع به انسان دست بدهد.
سر اجرای چندرغازی که به اسم متناسب سازی از این ماه به فیش حقوقی بازنشستگان تامین اجتماعی، اضافه شده هزار تا منت سر بازنشستگان و کارگران دارند که “اعتبار” وجود نداشته، اما از زیر سنگ هم شده پول را جور کرده اند! و نتیجه کار همانطور که اشاره گردید، شده ۷۱۶ هزار تومان! و سر آن بازنشسته ای که حتی ضریب ۴۰ درصدی حقوقش به همین مقدار ناچیز هم نمی رسد منت دارند که هر چقدر که ضریب حقوقی شان طبق فرمول ایشان کمتر از این مبلغ باشد، ایشان دست و دل بازی خواهند کرد و تا این سقف پرداخت خواهند نمود. همین الان گوجه فرنگی بین ۴۸ تا ۷۰ هزار تومان در کیلو افزایش داشته است، و یک عدد نان در برخی مناطق به صدهزار تومان رسیده است! این مبلغ یعنی هفت عدد نان!؛ مبلغ بسیار، بسیار ناچیز متناسب سازی را هم به پایه حقوق بازنشسته نیفزودند، بلکه به عنوان یک آیتم جداگانه در فیش حقوقی بازنشستگان آوردند که مبادا در سال آینده، با افزایش دستمزدها این بند هم را شامل شود! یعنی فکر همه جایش را کردند که “یک ریال حرام و حلال” نشود! از نظر حکومت و سازمان تامین اجتماعی “متناسب سازی” یک امتیاز است، یک منت است، نه حقی که بازنشستگان آنرا مطالبه کرده اند. در نظر دولت اسلامی سرمایه و سازمان تامین اجتماعی حتی “مستمری بازنشستگی و از کار افتادگی و مستمری بازماندگان” همه امتیاز محسوب میشود. ۳۰ درصد از دستمزد کارگر طی ۳۰ سال کسر میکنند و با آن بنگاه اقتصادی عظیمی به اسم شستا راه انداخته اند و نهایتا حق مسلم کارگر در برخورداری از درمان و خدمات پزشکی، که سال به سال از کم و کیف آن زده اند و پرداخت مستمری هنگام از کارافتادگی بخاطر “حادثه در محل کار” و بازنشستگی را امتیاز محسوب میشود!
این مثلا متناسب سازی چنان بی معنی و زشت و قبیح است که صدای یک بابایی از جنس مزدوران سرمایه به اسم “عبدالله بلواسی” را هم در آورده است:” تامین اجتماعی سال‌هاست که بازنشستگان را با وعده‌ی متناسب‌سازی سرگرم کرده است. این در حالیست که خواسته بازنشستگان اجرای قانون و افزایش حقوق‌ها به اندازه سبد هزینه‌های زندگی‌ست. او افزود: حالا بعد از مدت‌ها وعده و وعید و موش و گربه بازی دولت، مجلس و سازمان تامین اجتماعی، بالاخره به این نتیجه رسیدند که مثلا مبلغی ناچیز به حساب بازنشستگان واریز شود و اسمش را متناسب‌سازی بگذارند! بلواسی با بیان اینکه مبلغ ناچیز متناسب‌سازی تحقیرآمیز است؛ تاکید کرد: با وجود تورم بالای صد درصد در یکسال اخیر و سقوط ارزش ریال و به تبع آن گرانی سرسام آور همه چیز و رها شدن تمام بازارها، حقوقِ ماهانه‌ی بازنشستگان و مستمری بگیران کفاف ١٠روز زندگی نخور و بمیر را هم نمی‌دهد.”(ایلنا) و ایشان نهایتا از کانون بازنشستگان خواسته است کاری بکنند! همان کانونی که رئیس و نایب رئیس آن نحوه اجرای منتاسب سازی را “شاهکار” میدانند.
در سرما و گرما بازنشستگان هر هفته اعتراض خود را، به فقر و فساد و گرونی اعلام کرده اند. کتک خورده اند، بازداشتی داده اند، اگر جمهوری اسلامی و ابلهانی که در تشکیلاتهای سیاه جمهوری اسلامی نانشان به مزدوری سرمایه تضمین کرده اند، فکر میکنند که بازنشسته ای که در مبارزه ای سخت آبدیده شده است، به این تحقیر و توهین تن میدهد سخت در اشتباهند. بازنشسته ای که هدفش منزلت و معیشت در حد یک زندگی شرافتمندانه است به این توهین آشکار هم اعتراض خواهد کرد.
جمهوری اسلامی بازنشسته را موجودی میخواهد که در گوشه خانه یا روی نیمکت پارکی بی مصرف و عاطل و باطل افتاده باشد، و در این سالهای اخیر به شدت نگران شده است که چرا بازنشسته بیشتر از آن چیزی که ایشان انتظار دارند، زنده است. اما بازنشستگان در ایران به حکم داشتن یک زندگی شرافتمندانه انسانی، خود را در کف خیابان، در مبارزه با یک حکومت غارتگر زندگی و شادابی یافته اند. ایشان به خانه نخواهند رفت که منتظر مرگ بنشینند، ایشان با مبارزه شان ثابت کرده اند که زندگی شرافتمندانه و بدون تحقیر و توهین دست یافتنی است.
بطور نمونه: در ادامه یکشنبه های اعتراضی بازنشستگان در شوش و اهواز در تجمع و راهپیمایی اعتراضی در تاریخ ۲۷ آبان ۱۴۰۳ مطالبات زیر مطرح کرده اند: پرداخت ۲۵ درصد باقی مانده از متناسب سازی سالهای قبل/ اجرای مفاد ۱۱۱ و ۹۶ تامین اجتماعی/ اجرای دائمی متناسب سازی / پرداخت عیدی همانند کارگران شاغل/ پرداخت حق عائله‌مندی به بانوان مستمری بگیر / پرداخت مزایای حق اولاد و مسکن مانند کارگران/ حذف دو درصد ماده ۸۹/ اصلاح ضریب متناسب سازی بازنشستگان سال ۸۶ و ۸۷ / حذف ماده ۶۹ تامین اجتماعی یا تسری آن به کلیه بازنشستگان همکار و غیر همکار.
تجمع‌کنندگان، با پشتیبانی از “شریفه محمدی”، کنشگر کارگری و زندانی سیاسی محکوم به اعدام، و “اسماعیل گرامی”، کنشگر کارگری و بازنشستگی و زندانی سیاسی، خواهان آزادی آنان و دیگر زندانیان سیاسی شده اند. علاوه بر اینها خواستار پایان جنگ افروزی بوده اند.
