به اتحادیه های کارگری جهان: حکومت اسلامی ایران باید از سازمان جهانی کار اخراج شود!

مندرج درکارگر کمونیست ۷۲۷

کنفرانس سازمان جهانی کار در پیش است و ما از شما میخواهیم که در این کنفرانس خواهان اخراج حکومت اسلامی ایران از سازمان جهانی کار شوید. حکومت اسلامی به دستگیری و آزار معلمان و فعالان کارگری شدت داده است. دستگیری های دسته جمعی و احکام سنگین زندان برای فعالان کارگری گسترش یافته است. معلمان و کارگران به دلیل اعتراضات و دفاع از حقوق پایه ای خود زندانی میشوند.  بسیاری از فعالان و مدافعان حقوق کارگران، معلمان و کودکان با اتهاماتی نظیر “تهدید علیه امنیت ملی”، “اخلال در نظم”، “اجتماع  و تبانی علیه نظام”،  و “توهین به رهبری”، به زندان محکوم شده اند. در حال حاضر ۱۱ تن از دستگیر شدگان روز جهانی کارگر و ۲۵ نفر از معلمان، کارگران و مدافعان حقوق کارگران به همراه بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی در زندان به سر می برند. همین امروز نیز با اوج گیری اعتراضات مردمی علیه فقر و گرانی دستگیری ها شدت گرفته است و بنا بر خبرها چندین نفر از معترضین به ضرب گلوله ماموران انتظامی حکومت به قتل رسیده اند.

از سوی دیگر در درون زندانها فشار بر کارگران و فعالان سیاسی زیاد است: محرومیت از دارو، بستن آب گرم، آزار و اذیت و شکنجه، نگه داشتن زندانیان سیاسی در یک مکان با زندانیان عادی و خطرناک،  و تهدید جانی آنها – همه جنبه های مختلف شکنجه و خطر دائمی برای زندانیان سیاسی محسوب میشوند. قتل بکتاش آبتین نویسنده و شاعر آزادیخواه در سال گذشته یک نتیجه این سیاست بود. اکنون در پایان محاکمه حمید نوری در استکهلم و درخواست حبس ابد دادستان به دلیل مشارکت او در شکنجه و قتل تعداد زیادی از زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران، رژیم اسلامی برای اعدام پزشک دو تابعیتی ایرانی – سوئدی احمد رضا جلالی ضرب الاجل تعیین کرده است. برای رژیم اسلامی، گروگانگیری افراد دوتابعیتی وسیله ای برای باج گیری و اخاذی در سطح بین المللی است.

پروتکل های ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار در مورد آزادی تشکل و قراردادهای دسته جمعی است. اما کارگران در ایران نه تنها از حق تشکل محروم می شوند، بلکه در صورت اقدام به تشکل دستگیر و زندانی می شوند. پروتکل های ۱۳۸ و ۱۸۲ در مورد ممنوعیت کار کودکان است. در ایران صدها هزار کودک در شرایط بسیار ناهنجار و ناامن و خطرناک کار می کنند.

به اصطلاح “خانه کارگر” که آی ال او آنرا عنوان نماینده کارگران در ایران برسمیت شناخته و عضو این سازمان هستند، یک سازمان حکومتی است و در میان کارگران و مردم منفور است. این جریان نقش مستقیمی در قتل و سرکوب کارگران داشته و گردانندگانش از عناصر جنایتکار رژیم اسلامی هستند.

با وجود همه اینها، ما شاهد اقدامی از سوی سازمان جهانی کار در قبال این وضعیت و در دفاع از کارگران ایران نیستیم.

سوال ما این است که چرا آی ال او در برابر این سیاست های ضد کارگری، ضد انسانی و جنایتکارانه جمهوری اسلامی در کشوری مثل ایران سکوت میکند؟ چنین رژیمی که در سرکوب و جنایت در جهان رکورد دارد، رژیمی که کارگران را دستگیر و زندانی میکند و حتی در مواردی شلاق زده است، نه فقط جایش در سازمان جهانی کار نیست بلکه باید دست اندرکارانش در دادگاه‌های بین‌المللی به جرم جنایت علیه بشریت محاکمه شوند. این رژیم باید از سازمان بین المللی کار و از تمام نهادهای بین المللی اخراج شود.

 همانطور که رژیم آپارتاید نژادی آفریقای جنوبی در قرن گذشته با بایکوت و انزوای بین المللی مواجه شد، رژیم آپارتاید جنسیتی و نقض فاحش حقوق کارگری و حقوق بشر در ایران نیز باید بایکوت شود.  این رژیم باید از تمام نهادهای بین المللی و در درجه اول از سازمانی که نام کارگران را یدک می کشد اخراج شود.

با توجه به همه اینها از شما اتحادیه های کارگری می خواهیم که:

• به حضور حکومت اسلامی در کنفرانس آی ال او اعتراض کنید !

• هیئت رژیم اسلامی ایران را تحریم کنید!

• خواهان آزادی تمامی کارگران و معلمان زندانی و تمامی زندانیان سیاسی در ایران شوید!

• خواهان اخراج رژیم اسلامی ایران از سازمان بین المللی کارشوید!

کمپین برای آزادی کارگران زندانی در ایران (فری دم ناو!)

Shahla.Daneshfar2@gmail.com