جایگاه و اهمیت اعتصابات کارگران در نفت-گفتگو با شهلا دانشفر در برنامه رویدادها در تلویزیون کانال جدید
میثم عتیق: از روز جمعه اول اردیبهشت زلزله ای در مراکز نفتی آغاز شد و صدها کارگر صنایع نفت و پتروشیمی در استانهای مختلف دست به اعتصاب زدند. کارگران اعتصابی از زموج اعتصابی خود تحت عنوان کمپین ۱۴۰۲ یاد میکنند که به نوعی یاد آور اعتصابات گسترده این کارگران در تابستان ۱۴۰۰ است که به کمپین ۱۴۰۰یا ۲۰-۱۰ معروف شده بود. جایگاه و اهمیت اعتصابات امروزاین کارگران در این فضای سیاسی و انقلاب را شما چطور می بینید؟
شهلا دانشفر: ما بارها تاکید کرده ایم که اعتصابات سراسری یک حلقه تکمیل کننده اعتراضات مردمی و گام مهمی در انقلاب است. دلیلش نیز به روشنی اینست که اعتصابات سراسری یعنی فلج کردن اقتصاد جمهوری اسلامی و کنترل آن بر جامعه که ضربه ای کاری بر پیکر رژیم میزند. حال در همین دو سه روزه چندین هزار کارگر پروژه ای پیمانی نفت به میدان آمده اند و این اعتصابات آنهم در یک مرکز کلیدی اقتصادی کشور و در دل شرایط پر التهاب جنبش کارگری و در دل انقلاب زن زندگی آزادی نشانگر یک اتفاق سیاسی مهم و حرکت جامعه بسوی اعتصابات سراسری است. درود میگویم به کارگران پروژه ای پیمانی نفت که چنین قدرتمند به میدان آمده اند. اعتصاب و ترک محل کارگر با کف زدن و شادی و دادن پیام پیروزی بسیار شور انگیر است.
ما امروزاعتصابات کارگران نفت و اعتراضات گسترده در میان بخشهای مختلف کارگری را در کنار اعتراضات گسترده مردمی داریم. از جمله ما شاهد دور جدیدی از اعتراضات پرستاران هستیم. بازنشستگان تجمعات سراسری و گسترده ای در همین مدت داشته و خیابانها را به صحنه اعتراض خود تبدیل کرده اند. مردم در اشکالی چون اعلام روزهای بی حجابی سراسری بنیادهای پایه ای حکومت را نشانه میروند. جنبش دادخواهی به عنوان یک عرصه مهم نبرد مردمی هر روز قدرتمند تر قد برافراشته و حکومت را به چالش میکشد. و همه اینها به روشنی نشانگر فاز جدیدی در انقلاب را به نمایش میگذارد. بنابراین اگر اعتصابات وسیع کارگران پروژه ای نفت را در کنار همه این اتفاقات قرار دهید، جایگاه و مکان آن بیشتر روشن میشود.
در چنین شرایطی اعتصابات قدرتمند کارگران پروژه ای نفت روحیه بخش کارگران در تمام مراکز کارگری و کل جامعه است و توازن قوا را به نفع اعتراضات بخشهای دیگر کارگری و کل جامعه تغییر میدهد. به این اعتبار این اعتصابات تاثیر مستقیمی در پیشروی انقلاب دارد. دیدیم در نشست سراسری سپاه با خامنه ای یک اشاره شان به این بود که اعتصاب نفت می توانست آنها را به بحران بکشاند و اکنون با موج جدید اعتصابات کارگران نفت روبرو هستیم که میتواند مقدمه اعتصابات سراسری در این صنعت مهم اقتصادی کشورباشد. از جمله در همین صنعت نفت هزاران کارگر به کار اشتغال دارند و همانطور که در جریان هستید فقط کارگران پیمانی پروژه ای نفت نیستند که صدای اعتراضشان بلند است، بلکه دیگر بخشهای کارگران در نفت از جمله ارکان ثالث و کارگران رسمی برای پیگیری خواستهای پاسخ نگرفته شان به برپایی گسترده تر اعتراضاتشان اولتیماتوم داده بودند. کارگران رسمی قبلا نیز چندین تجمع و اعتصاب در اعتراض به بدتر شدن وضع معیشتی خود و برای خواست اجرای ماده ده که بهبودی در شراط مزدی و کاری شان ایجاد میکند، داشته اند. اکنون با موج جدید اعتصابات کارگران پیمانی نفت، شرایط برای به میدان آمدن همه این بخش ها برای پیگیری خواستهایشان فراهم تر است. بنابراین من صحبتم به همه کارگران شاغل در نفت، ارکان ثالثی و رسمی و غیره اینست که آنها نیز به این اعتصابات بپیوندند. با به میدان آمدن چنین نیروی بزرگی طبعا کارگران نفت برای تحمیل خواستهای خود به دولت و پیمانکاران مفتخور حاکم در موقعیت قدرتمندتری قرار میگیرند. همچنین میتوانند جلوی سرکوبگریها و تفرقه افکنی های کارفرمایان و دولت را بگیرند و کل بساط پیمانکاران و قوانین برده وار مناطق اقتصادی را از تمام مراکز نفتی جارو کنند.
بعلاوه امروز مساله وضع بد معیشتی معضل همه مردم است و اعتراض علیه فقر، گرانی و دستمزدهای ناچیز، خصوصا اعتراض علیه مصوبه مزدی شورایعالی کار ابعاد اجتماعی و سراسری دارد. همین الان بسیاری از مراکز کارگری در تلاطم اعتراضی قرار دارند. برای مثال ما کانونهای داغی مثل هفت تپه و ذوب آهن اصفهان را داریم . و همانطور که اشاره شد بخش های مختلف کارگری در اعتراض به این وضعیت هر روز قدرتمند تر دارند به میدان می آیند. بنابراین وقتی در یک مرکز مهم وکلیدی اقتصادی مانند نفت صدای اعتراض کارگران به این وضعیت چنین رسا بلند میشود، روشن است که بازتاب بسیار وسیعی در سطح جامعه و حتی جهان دارد. و روشن است که مستقیما بر روی اعتراضات بخشهای دیگر جامعه که از فقر و بردگی جانشان به لب رسیده است، تاثیر میگذارد و شهرهای بیشتری را به اعتراض میکشاند. این چنین است که کارگران نفت با مبارزات قدرتمند خود پرچمدار اعتراض علیه فقر و بی تامینی در سطح جامعه و علیه دستمزدهای زیر خط فقر خواهند شد.
اعتصابات کارگران نفت با قدرت خیره کننده اش توجه بسیار جامعه را بخود جلب کرده است و خوشبختانه تا همین جا با حمایت های خوبی روبرو شده است. از جمله رانندگان کامیون وکامیونداران با پیامهایی از این اعتراضات اعلام حمایت کرده اند. جایگاه این حمایت ها در شرایط متحول سیاسی امروز جامعه کاملا برجسته و نوید بخش است. و مهم است که کارگران تمام مراکز کارگری با اعتصابات حمایتی خود اعتصابات در نفت را تقویت کنند و خود نیز با سود جستن از توازن قوایی که ایجاد شده با اعتراضی متحد و سراسری پیگیر خواستهایشان شوند. ضمن اینکه اعتصابات حمایتی میتواند شرایط را برای اعتصابات سراسری فراهم تر کند.
خلاصه کلام اینکه به باور من سال ۱۴۰۲ سال اعتصابات سراسری است و اعتصابات سراسری نفت نشانگر حرکت سریع جامعه بسوی چنین اعتصاباتی در سطح جامعه است.
میثم عتیق: ما شاهد بودیم که شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت بیانیه اعتصاب داده و در آن بر اعتصابات کارگران نفت و خواستها و مطالبات آنها اشاره داشته است. اگر نکته ای در مورد این بیانیه دارید بگویید. اما در این بیانیه به چند نکته کلیدی که کارگران باید برای تقوییت این اعتصابات در نظر داشته باشند، اشاره شده بود . برای اینکه این اعتصابات قدرتمند تر به جلو رود شما چه نکته ای دارید؟
شهلا دانشفر: شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت خود یک دستاورد مهم کارگران نفت در اعتراضات دو سه ساله اخیرشان است. . این کارگران در بیانیه اخیر اعتصاب خود به نکات بسیار مهمی اشاره کرده اند. در این اعتصابات کارگران دو خواست فوری افزایش ۷۹ درصدی مزد و بیست روز کار و ده روز استراحت را طرح کرده اند. کارگران نفت با خواست ۷۹ درصد افزایش دستمزدها بطور واقعی به مبارزه سراسری علیه دستمزدهای زیر خط فقر و علیه مصوبه مزدی شورایعالی کار قدرت می بخشند. این کارگران با خواست ۲۰ روز کار و ده روز استراحت با توجه به شرایط سنگین کاری و بویژه دوری از خانواده میخواهند بهبودی در شرایط کارشان ایجاد شود. بعلاوه این کارگران پیگیر دیگر مطالباتشان هستند و یک تاکید آنها بر برچیده شدن بساط پیمانکاران مفتخور است و این مطالبه سراسری کارگران در نفت است. اینها از جمله خوااستهای فوری برشمرده در بیانیه اعتصاب شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت است.
بیانیه اعتصاب شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت همچنین بر اتحاد کارگران و پیوستن همه کارگران پروژه ای شاغل در سراسر مراکز نفت و گاز و پتروشیمی به اعتصاب تاکید دارد.
این بیانیه همچنین با اشاره به تجربه مبارزات دو سال گذشته کارگران بر اعتصاب و تجمع بعنوان دو جزء مکمل اعتراض و بر نقش مجمع عمومی به عنوان محلی برای اعمال اراده خود کارگران و اتحاد مبارزاتی شان و برای جلوگیری از اینکه از بالای سر آنها زد و بندی شود، تاکید میکند. در همین راستا تجربه آموزنده مجمع عمومی کارگران در سال گذشته در جاهایی چون هفشجان، ایذه، مسجد سلیمان یادآور میشود. اینها همه نکات مهمی بیانیه اعتصاب شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت است که راه قدرتمند تر شدن و موفقیت بیشتر را در مقابل کارگران قرار میدهد.
اینجا بدنیست این خبر را هم بگویم که همین الان در پتروشیمی سلمان فارسی سربندر زیر فشار اعتصاب کارگران پیمانکار ناگزیر به افزایش ۷۹ درصدی دستمزدها که خواست کارگران است گردن گذاشته است و این موفقیت به کارگران اعتصابی در دیگر مراکز نفتی قدرت میدهد و آنها را در موقعیت بهتری برای پیگیری مطالبه خود قرار میدهد.
اعتصاب قدرتمند کارگران پروژه ای نفت طبعا به دیگر بخشهای کارگران در نفت نیز فرصت میدهد که آنها نیز جلو بیایند و پیگیر مطالباتشان شوند. بنابراین من صحبتم به همه کارگران شاغل در نفت، ارکان ثالثی و رسمی و غیره اینست که آنها نیز به این اعتصابات بپیوندند. با به میدان آمدن چنین نیروی بزرگی طبعا کارگران نفت برای تحمیل خواستهای خود به دولت و پیمانکاران مفتخور حاکم در موقعیت قدرتمندتری قرار میگیرند. همچنین میتوانند جلوی سرکوبگریها و تفرقه افکنی های کارفرمایان و دولت را بگیرند و کل بساط پیمانکاران و قوانین برده وار مناطق اقتصادی را از تمام مراکز نفتی جارو کنند. بدین ترتیب کارگران نفت با مبارزات قدرتمند خود پرچمدار اعتراض علیه فقر و بی تامینی در سطح جامعه و علیه دستمزدهای زیر خط فقر خواهند شد. همین الان در شوش می بینیم که چگونه هر هفته کارگران تامین اجتماعی و کارگران نیشکر هفت تپه در کنار هم به یک کانون داغ اعتراض علیه مصوبه شورایعالی کار تبدیل شده اند. اعتراضات در نفت به اعتراضات آنها و دیگر بخش های جامعه قدرت می بخشد. این شرایط بیش از پیش بر پیوستن قدرتمند به اعتصابات کارگران نفت و حمایت و پشتیبانی از خواستهایشان تاکید میگذارد.
بدین ترتیب با اعتصابات سراسری و با تجمعات بزرگ و پر جمعیت خود حکومت را در حلقه محاصره سخت خود قرار دهیم و انقلاب را گامی بزرگ جلو بریم .
میثم عتیق: در آستانه اول ماه مه روز جهانی کارگر هستیم. همانطور که اشاره کردید بخشهای مختلف کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران برای پیگیری مطالباتشان و علیه فقر و بدی وضع معیشتشان مرتبا در اعتراض و تجمع هستند. الان با شکل گرفتن اعتصابات سراسری کارگران پروژه ای در نفت، نقش و حضور کارگران در سایر بخشهای کارگری را در این اعتصابات چطور میبینید؟
شهلا دانشفر: امسال کارگران با اعتصابات قدرتمند خود آنهم در جایی مثل نفت دارند به استقبال روز جهانی کارگر میروند. تجمعات اعتراضی هر روزه بازنشستگان فضای شهرها را متاثر کرده است. معلمان برای پیگیری مطالباتشان از جمله خواست اجرای طرح رتبه بندی مشاغل که بهبودی در دریافتی هایشان میدهد و آزادی همکاران زندانی و بازداشت شدگان انقلاب و نیز در اعتراض به تداوم حملات شیمیایی به مدارس اولتیتماتوم به از سر گیری گسترده اعتراضاتشان را داده اند. همیطور پرستاران در اعتراضند و کارگران در همه جا در جوش و خروش اعتراضی هستند. با چنین نیرویی از اعتراض و مبارزه است که اول مه روز جهانی کارگری فرا میرسد و کارگران میتوانند این روز میتوانند به روز اعتراض قدرتمند خود تبدیل کنند. بویژه روز جهانی کارگر که اساسا روز اعتراض به تمام مصائب جامعه سرمایه داری است، بهترین روز برای اعتراض سراسری در تداوم انقلاب زن زندگی آزادی است. به عبارت روشنتر اعتراضات گسترده در میان کارگران و فضای انقلابی جامعه شرایط را برای تبدیل روز جهانی کارگر به یک روز قدرتنمایی بزر گ کارگری که بتواند سکوی پرشی در انقلاب و پیشروی بیشتر آن باشد؛ کاملا فراهم کرده است و باید از هم اکنون با این چشم انداز به استقبال اول مه رفت. در این روز کار را در همه جا تعطیل کنیم و با برپایی تجمعات با شکوه و مارش بزرگ اعتراضی خود خیابانها را به لرزه در آوریم.
خلاصه کلام اینکه در روز جهانی کار، اعتصاب کنیم و با تجمعات بزرگمان خیابانها را از آن خود کنیم. در عین حال به مناسبت اول ماه مه، با بیحجابی سراسری لغو حجاب این پرچم بردگی و آپارتاید جنسی را با صدای رسا اعلام کنیم. با همه دستاوردهای انقلاب و با قدرت اعتصابات و تجمعاتمان که هر روز گسترده تر میشود بکوشیم تا اول مه را به یک روز تاریخی که ضربه سنگینی بر جمهوری اسلامی باشد، تبدیل کنیم.
