سه روز مهم اعتراضی در هفته گذشته-شهلا دانشفر

#کارگر_کمونیست #نشریه_کارگری_حزب

روزجهانی مبارزه علیه اعدام، روز کودک و روز معلم

مندرج در کارگر کمونیست ۸۰۱

هشتم،  دهم  و سیزدهم اکتبر برابر با  شانزدهم،  هجدهم  و بیست و یکم مهر ماه  سه  روز مهم اعتراضی جهانی در هفته گذشته بود. هشتم مهر روز جهانی کودک، دهم اکتبر روز جهانی علیه اعدام و سیزدهم اکتبر روز جهانی معلم . سه روز اعتراضی که تحت حاکمیت حکومی اعدامی ضد انسان و ضد  کودک بسیار معنا دارد. سه روزی که با  گفتمانهایی که با خود همراه داشت به انقلاب زن زندگی آزادی غنای بیشتری بخشید.  به این مناسبتها  مردم با بیانیه های اعتراضی خود  خواستهایی را جلو آوردند و با رساتر کردن فریاد اعتراضشان  تداوم انقلاب را فریاد زدند. از جمله جلو آمدن دوباره گفتمان اعدام قتل عمد حکومتی است و باید ممنوع شود، گفتمان بر سر حقوق اساسی کودک و  ممنوعیت کار کودکان و نیز گفتمان  آزادی فوری معلمان زندانی  که بخاطر مبارزات درخشانشان علیه فقر و بی تامینی و در دفاع از حق آموزش رایگان و با کیفیت برای همه کودکان در زندانند،  در این مناسبتها نشانگر تعمیق بیشتر انقلاب زن زندگی آزادی و ابعاد انسانی آنست.   به گوشه هایی از بیانیه های ویژه این سه روز مهم اعتراضی نگاهی بیندازیم.

بیانیه های مردمی به مناسبت روز جهانی کودک

 به مناسبت هشتم اکتبر روز جهانی کودک، از سوی نهادهای مدافع حقوق کودک، نهادهای کارگری و بازنشستگان بیانیه های داده شد که این روز را با یاد کودکان و نوجوانانی که در  جریان انقلاب زن زندگی آزادی بدست حکومت به قتل رسیدند، گرامی داشتند. یک نمونه آن بیانیه شورای بازنشستگان ایران است. در بخشی از این بیانیه چنین آمده است:”به یاد  کودکان و‌نوجوانانی که در جنبش زن  زندگی آزادی و توسط حکومت به قتل رسیدند.، کودکانی که  زیر آوار خانه‌هایشان در  افغانستان مانده‌اند،  کودکانی که  به دست  حماسی‌ها و دولت  اسرائیل کشته می‌شوند. کودکان بلوچستان   همان کودکانی که ممکن است شناسنامه هم نداشته باشند، کودکان افغانی که اکثرشان در ایران حق ادامه تحصیل ندارند.  امروز روز جهانی کودک است اما کودکان بسیاری از حق زندگی و شادی محرومند. روز جهانی کودک و کودکانی که در چنبره کودک همسری نیست و نابود می‌شوند. برچیده باد این ساختار”.

همچنین جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان بیانیه ای داده است و در بخشی از آن  با اشاره به مصائب ناشی از حاکمیت سرمایه داری وحشی و سیستم بردگی مزدی چنین آمده است:” آنچه دنیا را برای اکثر کودکان ناامن و غیر قابل تحمل نموده است، سیستم اقتصادی حاکم که بر مبنای کارمزدی و استثمار اکثریتی عظیم توسط اقلیتی ناچیز ریشه دارد. دنیایی که حتی به کودکان نیز رحم نمی‌کند و برای کسب سود و ثروت، از شانه‌ها و دست‌های نزدیک به ۴۰۰ میلیون کودک بهره‌کشی می‌کند. بنیان همه این بی‌حقوقی‌ها اختلاف عمیق طبقاتی است که انسان‌ها و کودکان‌شان را بسان بردگان مدرن بدل کرده و از آنان بهره می‌کشد. “.

در ادامه این بیانیه بر ابعاد فاجعه بار مشکلات معیشتی مردم اشاره شده و چنین آمده است:” فقر، گرسنگی، جنگ، پناهندگی، بیکاری و بی‌خانمانی، مهاجرت و فرودستی حاصل از آن، در یک کلام، شرایط زیستی غیرانسانی از جمله عواید نظامی است که به بالا دست و فرودست و به سرمایه دار و مزدبگیر تقسیم شده است. این ریشه را باید خشکاند. آنچه که در ایران با آن مواجه هستیم، گرانی و تورم از یک سو، حقوق‌های چند برابر زیر خط فقر و بیکاری گسترده از عمده دلایل مشکلات آحاد، خانواده‌ها و کودکان است.  آنچه که در ایران با آن مواجه هستیم، گرانی و تورم از یک سو، حقوق‌های چند برابر زیر خط فقر و بیکاری گسترده از عمده دلایل مشکلات آحاد، خانواده‌ها و کودکان است. ” .

سپس این بیانیه قاطعانه بر خواستهایی که همین امروز باید عملی شوند تاکید کرده و تحقق آنها را  پایه‌ای ترین حقوق کودکان و گام‌های اولیه برای خروج کودکان از شرایط سخت و زیان‌باری که نخستین آن کار و بردگی مزدی است، تاکید میکند. این خواستها عبارتند از:  پرداخت دستمزد مناسب برای تامین سبد معیشتی مکفی و تامین اجتماعی شامل بیمه‌های خدمات درمانی، از کار افتادگی و بیکاری و بیمه زنان خانه دار که خانواده ای ناگزیر نشود کودکش را راهی کار خیابان کند. حذف آموزش خصوصی و بالا بردن کیفیت آموزش و تحصیل برای همه کودکان فارغ از نژاد، ملیت، جنسیت و مذهب و به طور خلاصه تمامی اشکال تبعیض، تخصیص کمک هزینه آموزشی و تأمین تغذیه و بهداشت باکیفیت در چارچوب مدارس برای همه کودکان، احداث فضاهای مناسب و استاندارد (با همه امکانات ایمنی و بهداشتی) برای همه کودکان و در همه نقاط ایران و حذف فوری مدارس غیراستاندارد (کپری، کانکسی، مدارس ناایمن و …)، تأمین و تضمین شرایط انسانی برای معلمان و کادر آموزشی در تمام نقاط ایران و به رسمیت شناختن حق تشکل‌های معلمان، حذف همه اجزاء و شرایطی که باعث آزار و تحمیل کودکان در مدارس می‌شود و به رسمیت شناختن “حق جامعه” برای نظارت بر امور آموزشی و تحصیلی کودکان، برسمیت شناختن «حق دخالتگری» و نظارت بهینه سازمان‌های مرتبط به حقوق و منافع کودکان بر روند آموزشی، بهداشت و درمان، امور مددکاری و حقوقی کودکان در تمامی عرصه‌های جامعه، اعمال و تسری کنوانسیون‌ها و مقاوله‌نامه‌ها از جمله «پیمان نامه جهانی حقوق کودک» و تضمین و تأمین حقوق جهان‌شمول و منافع عالیه کودکان.

جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان در خاتمه همه فعالین مدافع حقوق کودک و دیگر عرصه های اجتماعی را برای پیگیری مطالبات اعلام شده در بیانیه خود به مناسبت روز جهانی کودک فراخوانده و تاکید کرده و مینویسد:” تلاش برای تأمین این حقوق به فوریت است؛ چرا که «همین امروز» هم به اندازه کافی دیر شده است.”

بیانیه جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان بطور واقعی بیانیه ای است در جهت بسط بیانیه خواستهای حداقل بیست تشکل در عرصه دفاع از حقوق کودک. بیانیه ای که بطور واقعی پلاتفرم اتحاد مبارزاتی مردم در انقلاب زن زندگی آزادی است.

روز جهانی علیه اعدام

دهم اکتبر روز جهانی مبارزه علیه اعدام بود. به این مناسبت شعارهای بسیاری بر در و دیوار شهرها علیه اعدام و حکومت اعدام و جنایت نقش بست. در این روز مدیای اجتماعی به محل گفتمان علیه اعدام و دادخواهی مردم علیه حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی تبدیل شد.  در همین راستا بیانیه های مختلفی با برافراشتن پرچم اعدام قتل دولتی  است و در دفاع از بازداشت شدگانی که خطر اعدام بر روی سرشان است از سوی نهادهای مختلفی  چون دادخواهان و دیگر نهادهای اجتماعی منتشر شد.  برای مثال در بخشی از بیانیه دادخواهان چنین آمده است:”

“اعدام به عنوان قتل عمد حکومتی، تنها برای سرکوب و مطیع کردن انسانها به کار می رود. ماشین خون آلود اعدام  تنها زندگی را از یک انسان سلب نمی کند، بلکه  علیه مردمی است  که زندگی را حق خود می دانند. ”  در بخش دیگری از این بیانیه با اشاره به قتل حکومتی انسانها طی چندین دهه سلطه حکومت اعدام، و جلو آمدن سیل دادخواهانی و قدرتمند تر شدن هر روز بیشتر این جنبش چنین آمده است: “در ادامه همین روند  در انقلاب ” زن زندگی آزادی” ، انقلابی که بر علیه  تمام بساط ظلم و تبعیض و تحجر سربلند کرد،  هفت تن از  عزیزان ما را که تنها جرمشان فریاد زن زندگی آزادی  بوده است را در برابر چشم های به خشم آمده در انقلابمان به دار آویختند تا بگویند که در شقاوت و پلیدی همانندی ندارند. محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد ، محمد حسینی، مهدی کرمی، سعید یعقوبی،صالح میرهاشمی، مجید کاظمی نام هفت انسان مبارزی است که نامشان بر پرچم دادخواهی و #انقلاب_مهسا جاودانه است. ما دادخواهان به همراه همه مردم معترض از کردستان تا بلوچستان از گیلان و مازندران تا تهران و خوزستان، پاسخ مان تنها یک جمله بوده است : قسم به خون یاران ایستاده ایم تا پایان  یک خواست همه ما مردم ،  لغو مجازات اعدام برای همیشه است. اینک در ۱۰ اکتبر روز جهانی مبارزه علیه اعدام‌ صدای  اعتراض مان را متحد کرده و علیه اعدام و مرگ و نیستی،  اعتراض می کنیم.”.  در ادامه این بیانیه بر وجود انسانهایی که هم اکنون در مسلخ ها به انتظار اجرای حکم هستند اشاره کرده و فراخوانش بر تجمعات و اعتراضات سراسری مردمی برای توقف اعدام و تبدیل این روز جهانی به روز اعتراض سراسری علیه اعدام و سرکوب است. بیانیه ای که با هشتگ های #حکومت_اعدام_نمیخواهیم ، #اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است و #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم  حرف آخرش را میزند.

در رابطه با این روز همچنین شورای بازنشستگان ایران طی بیانیه ای اعلام کرده و مینویسد:”اعدام خشونت آشکار علیه مردم برای مرعوب کردن جامعه است. اعدام،  استتار و پنهان کردن مقصران اصلی در چشم  مردمیست که خود قربانی سیستم نابرابر و یا معترضین به این ساختار پر از تبعیض هستند. “مجازات اعدام وقیحانه ترین و کثیف ترین شکل قتل عمد است”.  جهان در دهه سوم قرن بیست و یکم دیگر چنین مجازات غیرانسانی را تحمل نمی‌کند. بشریت متمدن و مردم پیشرو علیه مجازات اعدام به صف شده اند!!”

به مناسبت روز جهانی علیه اعدام علاوه بر بیانیه های اعتراضی مردم در و دیوار شهرها با شعار “نه به اعدام”، “مرگ بر حکومت اعدام”، رنگین شد. بدینگونه این روز به روز دادخواهی مردم علیه حکومت اعدام و سرکوب تبدیل شد.

سیزده مهر روز جهانی معلم

سیزده مهر روز جهانی معلم بود. به این مناسبت معلمانی در شهر لنگرود گرد آمدند و با سخنرانی، شعر خوانی و یاد کردن از معلمان زندانی روز جهانی معلم  را گرامی داشتند . همچنین در تهران   تعدادی از اعضا و همراهان کانون صنفی معلمن در تهران برای گرامیداشت روز جهانی معلم ( ۱۳ مهر / ۵ اکتبر) مراسمی را برگزار کردند. فرزانه ناظران پور یکی از معلمان سخنران این مراسم بود. او در بیانی گویا بر آنچه که معلم به کودکان می آموزد اشاره کرده و سخنانش را با این جمله زیبا پایان داد:”معلم به تو فقط به تو می آموزد دلیل نوشتن را، آنگاه که بر تمام شهرها باید به رنگ سرخ، گویا و پر توان نگاشت زن زندگی آزادی” . سخنان او با کف زدن شرکت کنندگان همراه شد.   از سوی دیگر معلمان بازنشسته نیز در تجمع هفتگی خود در روز سه شنبه با فریاد شعار معلم زندانی آزاد باید گردد روز جهانی معلم را گرامی داشتند. همچنین به این مناسبت از جانب کانونهای صنفی معلمان از شهرهای مختلف بیانیه هایی داده شد. این بیانیه ها محورهای مشترکی داشتند. در بیانیه های اعتراضی معلمان به مناسبت روز جهانی معلم بر اخراجها از جمله اخراج و بازخرید محمد حبیبی و دهها معلم دیگر و  صدور احکام زندان برای معلمان و ادامه بازداشت آنها در زندانها اشاره شده و یک خواست فوری معلمان به این مناسبت آزادی بدون قید و شرط معلمان زندانی، پایان دادن به امنیتی کردن مبارزات، لغو احکام امنیتی صادر شده برای همکارانشان و همه فعالین سیاسی بود. در این بیانیه ها همچنین بر خواستهای معیشتی همچون افزایش حقوقها به بالای خط فقر سی میلیونی، درمان رایگان است اشاره شده و معلمان همچنان پرچم خواست تحصیل رایگان و با کیفیت و غیر ایدوئولوژیک را برافراشته نگاه داشته و بر لغو خصوصی ها تاکید کرده اند.

نمونه ای از آن بیانیه کانون صنفی اسلامشهر است. در سر سخن این بیانیه چنین آمده است: ” تبدیل مدرسه که محیطی امن و شاد بود، به محیطی بی‌روح و ایدئولوژی زده روان معلمان و دانش‌آموزان را مخدوش کرده و نارضایتی معلمان، دانش‌آموزان و اولیا را به بیشترین حد خود رسانده است. اما وزارت آموزش و پرورش به جای حل مشکلات پنجه خود را بر گلوی معلمان و دانش‌آموزان گذاشته است. “. در ادامه این بیانیه بر تشدید فشارهای امنیتی بر روی معلمان و اخراج ها و دستگیریها تنها به جرم دفاع از حقوق دانش آموزان برای برخورداری از تحصیل رایگان و با کیفیت و  اعتراض علیه فقر،  تبعیض و بساط اختلاس و دزدی حاکم اشاره کرده  و معلمان خواستار عدم دخالت نهادهای امنیتی و ایدئولوژیک در نظام آموزشی کشور است شده اند.

شورای بازنشستگان ایران نیز در بیانیه خود به این مناسبت با اشاره به سرکوبگری های حکومت به این مناسبت مینویسد: “۵ اکتبر مصادف با ۱۳ مهر” روز جهانی معلم” با اخراج و بازخرید محمدحبیبی، جعفر ابراهیمی و ده ها معلم مبارز دیگر  توسط حکومت  گرامی داشته شد!!! معلمینی که دغدغه معیشت دارند و نگرانیهای بیشمار خود را از کالایی  و ایدئولوژیک شدن ساختار آموزشی‌ فریاد زده اند، همواره مورد حمایت جامعه و همکاران خود خواهند بود. ترس حکومت از حضور اینچنین معلمانی در کنار دانش آموزان و خانواده هایشان بی سبب نیست چرا که معلم هم تحت همان تبعیضات و فشارهایی است که ۹۹ درصد جامعه با آن میجنگند. معلم رفاه و برابری و آزادی برای خود و جامعه اش را می‌طلبد و دقیقا به همین دلیل است که سرکوب می‌شود و احکام پی در پی زندان و اخراج و بازخرید دریافت می‌کند.اما هنوز چند روز از سال تحصیلی نگذشته و صحنه های مقاومت و پیشروی دانش آموزان درخشیدن گرفته است و هیچگاه خاموش نخواهد شد چرا که: همه ایستاده ایم تا پایان.”.

بدینگونه در سه روز اعتراضی مهم جهانی، دادخواهان، معلمان، بازنشستگان، و بخش های مختلف جامعه با اکتهای اعتراضی و بیانیه های پرشورشان تداوم انقلاب را فریاد زدند.

شهلا دانشفر

#کارگر_کمونیست #نشریه_کارگری_حزب