شرکتهای پیمان کاری، باند تبهکاران-یاشار سهندی
به سبب افزایش شدید گرما در روزهای اخیر بارها سازمان هواشناسی هشدار داده است که ساعات کار باید کاهش یابد و از کار در زیر تیغ آفتاب باید خودداری گردد. حکومت تنها کاری که انجام داده کاهش ساعات کاری ادارات دولتی بوده است. و این هم، نه بخاطر رعایت حال کارکنان و مراجعه کنندگان، بلکه بدین خاطر است که درتامین برق، این ابتدایی نیاز زندگی امروز ناتوان و درمانده است. ناتوانی در تامین برق نیز تماما به آنجا برمیگردد که رسما حکومت بودجه ای کافی برای اینکار طی سالهای متمادی در نظر نگرفته است.و این نه بدلیل عدم وجود پول، بلکه برای این حکومت تامین بودجه برای رسیدن به سلاح اتمی و تولید آن، تولید و ترویج جهل و خرافه و اندیشه های سرکوبگرانه اسلامی، تجهیز و گسترش نیروهای نظامی و امنیتی اش در ایران و منطقه، و بعلاوه همزمان غارت آنچه که به عنوان “بودجه های عمرانی” در نظر میگیرد، اولویت اول و آخر همه کاربدستان حکومت است.
یکی از روشهای اساسی تامین بودجه برای حکومت سوای فروش نفت، یورش همه جانبه به سطح معیشت توده زحمتکش جامعه و اساسا غارت زندگی است. و حکومت اسلامی توانسته به ضرب زندان و شکنجه و اعدام این امر را پیش ببرد. یکی از راههای این حمله سازماندهی شده به زندگی کارگران، شرکتهای پیمان کاری است که استثمار وحشیانه ای به سبب وجود آنها سامان گرفته است. شرکتهایی که عملا به یک شرکتهای تبهکاری تبدیل شده اند که در پناه حکومت جنایتکار اسلامی بدترین شرایط کاری را به کارگران تحمیل کرده اند.
“شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی” در اطلاعیه ای از فوت یکی از نیروی های پالایشگاه اول مجتمع گاز پارس جنوبی (عسلویه)، “محمدسعید صفائی‌فرد” ۴۹ ساله، در تاریخ دوشنبه ۱۵ مردادماه ۱۴۰۳ خبر داد. این کارگر از پرسنل پیمانکار بازرسی فنی، در حین انجام کار دچار گرمازدگی و کاهش علائم هوشیاری می شود و به بیمارستان اعزام شده و علی رغم تلاش کادر درمان، متاسفانه وی فوت می کند. ” بر اساس گزارش‌های کارگرانِ مناطق نفتی و تاسیسات پتروشمی، گرمای هوا بعضا از ۷۰ درجه سانتی‌گراد تجاوز میکند و رطوبت تا ۹۰درصد می‌رسد. با این وجود کارگران زیر آفتاب سوزان، با تجهیزات چند ده کیلویی، برای ساعت‌ها کار کنند. گرمازدگی و بیهوشی اتفاقی روزمره برای این کارگران است که از خدمات اورژانسی هم محروم هستند.” مرگ محمد سعید صفایی فرد، بر اثر گرمازدگی تماما نتیجه این امر است که دست این شرکتها کاملا باز است که هر گونه خواستند با کارگر رفتار کنند.
گرمای شدید زمین که مسبب آن نظام جهانی سرمایه داری است که برای کسب سود، اصل حیات کنونی را مورد تهدید قرار داده است. یکی از دستاوردهای اساسی نظام طبقاتی سرمایه داری در کل جهان است. در ایران این را ضربدر اوضاعی کنید که وجود شرکتهای پیمان کاری که به سرعت میخواهند به مال و منالی برسند تا از قافله عقب نماند، شرایط را برای کارگران بسیار سخت تر و هولناک تر کرده است. این شرکتها همیشه از زیر بار مسئولیت شانه خالی کردند چون رژیم اسلامی سرمایه صد درصد حامی ایشان است.
تمامی این شرکتها بخصوص در صنایعی مانند نفت، در زد و بند با باندهای مافیایی حاکم بر ایران شکل گرفته اند و بدین سبب استثمار وحشیانه ای براه انداختند و به هیچکس هم جوابگو نیستند، جز ذینفعان در استثمار کارگران؛ که آن هم باید جواب این را بدهند چرا به آن “سوددهی” که پیش بینی کردند نرسیدند! چیزی که در این میان مهم نیست جان و زندگی کارگر است. در این مورد خاص، کارفرما با علم به اینکه کار کردن زیر تیغ آفتاب سوزان جنوب ایران کشنده است، اما کارگر را مجبور به کار در این شرایط میکنند و وقتی هم کارگر میمیرد اصلا به روی مبارک خود نمی آورند. شرکتهای پیمانکاری را باید در ردیف باندهای تبهکاری شمرد که هدف شان چپاول زندگی کارگر، حتی به قیمت جان اوست.
کارگران پیمان کاری نفت یک خواسته اساسی شان در اعتصابات شان، حذف شرکتهای پیمانکاری بوده که یکی از مطالبات اصلی و مهم کارگران در سراسر ایران، در سالهای اخیر بوده است. شرکتهایی که تمام فلسفه وجودی شان بدین خاطر است تا میشود کارگر را ارزان ساخت، حال بهر قیمتی. اتفاقاتی چون مرگ کارگری بخاطر گرما شدید، بر ضرورت و اهمیت این خواست بیشتر تاکید میکند.
