فراخوان من اعتصابات سراسری است-شهلا دانشفر
انقلاب مردمی برای رهایی با قدرت به جلو گام برمیدارد. زنگ اعتصابات سراسری به صدا در آمده است. گفتمان اعتصاب به گفتمان سیاسی کل جامعه تبدیل شده است. معلمان برای فردا دوازدهم مهرماه به مناسبت روز جهانی معلم اعلام اعتصاب سراسری اعلام کرده و از دانش آموزان خواستار عدم شرکت در کلاسهای درس شده اند. این درحالیست که معلمان قبلا در همبستگی با اعتراضات خیابانی دو روز اعتصاب اخطاری داشتند و اولتیماتوم دادند که اگر سرکوبگری ها ادامه یاید و بازداشت شدگان آزاد نشوند، در روزهای آتی برنامه های اعتراضی خود را در همراهی با دانش آموزان و دانشجویان و مردم معترض اعلام خواهند کرد. در این راستا معلمان زن کنشگر سراسر ایران طی بیانیه ای از بیانیه شورای هماهنگی و دانش آموزان پیشرو اعلام حمایت کرده و بر اعتراض و اعتصاب میکوبند . در بخشی از این بیانیه چنین امده است:”ما هم مانند دانش آموزانمان در اعتصاب سراسری در روزهای آتی اعلام شده توسط شورای هماهنگی شرکت خواهیم کرد، و همبستگی خودمان را با دیگر دادخواهان و معترضین به این جنایات که جوابگو نبوده و هرگز هم نخواهند بود اعلام می کنیم . … حاکمیت باید از روزی بترسد که جز جانمان چیزی دیگر برای از دست دادن نداشته باشیم که آن روز فرا رسیده و تا آزادی دانش آموزانمان و دانشجویان و معلمان دربند در کلاسهای درس حاضر نخواهیم شد.
در همین راستا گروهی از هنرمندان و فعالان اجتماعی در بیانیه خود با حمایت از فراخوان اعتصاب اخطاری ای که شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان اعلام کرده بود، از خانواده های دانش آموزان خواستار شد که «فرزندان خود را به مدرسه نفرستند». در این بیانیه چنین آمده است: اقشار و گروه‌های مختلف جامعه ایران از معلم تا کارگر، از کاسب تا بازاری، از دانش‌آموز تا دانشجو، از کامیونداران تا اتوبوس‌رانان، همه و همه در تب و تاب تدارک اعتصاب و دست کشیدن از کار هستند».و بعد در خواست میکنند که خانواده ها فرزندانشان را به مدرسه نفرستند.
در دل این اوضاع در یازدهم مهر ماه کارگران پتروشیمی دنا دست به اعتصاب زدند. اعتصاب آنها بخاطر تعویق پرداخت دستمزدها بود، اما کارگران در تمام مرکز کارگری خواسته دارند و امروز وقتش است که با بیان مطالباتشان و در همبستگی با اعتراضات مردمی دست از کار بکشند.
در دهم مهرماه نیز کارکنان و رانندگان حمل و نقل شاهپور استارت اعتصاب و پیوستن به خیابان را در اصفهان زدند و به الگویی برای کل تبدیل شدند. آنها خیابان را بستند و راهپیمایی کردند. این حرکت مقدمه ای برای ورود نیروی قدرتمند کارگران بخش حمل و نقل به اعتراض و فلج اقتصادی حکومت است. این اعتراض را میتوان و باید در همه بخشهای کارگری در تمام شهرها تکثیر کرد. بویژه هم اکنون دانشجویان در ۱۱۱ دانشگاه در اعتراض به سرکوبگریهای حکومت، بازداشتها و دانشگاههای پادگانی و خواست آزادی دانشجویان بازداشتی در اعتصابند و در همبستگی با دانشجویان موجی از اعتصاب و استعفا در میان اساتید دانشگاهها به راه افتاده است اینها همه نیروی قدرتمندی هستند که دارند تنور اعتصابات را داغ میکنند.
بعلاوه اعتصاب عمومی متحد و یکپارچه کردستان در نهم مهرماه گفتمان اعتصاب عمومی و اعتصابات سراسری را داغتر کرد. اولین تاثیر این اعتصاب گسترده شدن اعتراضات خیابانی در این استان همصدا با اعتراضات سراسری در کشور بود. این اعتصاب به فراخوان حزب کمونیست کارگری و احزاب منطقه در پاسخ به بمباران اردوگاه احزاب اپوزیسیون و در اعتراض به سرکوبگری های حکومت اسلامی و همبستگی با مبارزات شکوهمند مردمی در سراسر ایران برپا شد و پاسخ محکمی به جمهوری اسلامی بود. دامنه اعتصاب عمومی کردستان حتی به شهرهای دیگری چون ارومیه، ایلام و اصفهان کشیده شد و این اتفاق نه فقط گفتمان بلکه زمینه را برای اعتصابات سراسری فراهم تر کرده است.
از سوی دیگر کارگران با فراخوان هایشان و با اولتیماتوم دادنهایشان دارند به استقبال اعتصابات سراسری میروند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و نیز بخشی از کارکنان رسمی شاغل در بخش عملیاتی نفت در حمایت از اعتراضات مردمی و علیه سرکوبگریهای حکومت بیانیه داده و اولتیماتوم دادند که اگر سرکوبها پایان نیابد اعتصاب خواهند کرد. کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن بتونی اندیمشک نیز در بیانیه ای همکاران خود را به اعتصاب فراخوانده اند. این کارگران در بیانیه خود مینویسند: بیایید یک بار واسه همیشه متحد باشیم و اعتصاب بکنیم تا بتونیم بر این ظلم پیروز بشیم. اگه باهم یکی نشیم ، یکی یکی تموم میشیم .”. همچنین فراخوان های متعددی از سوی رانندگان کامیون به اعتصاب داده شد ودر جاهایی آنها دست به اعتصاب زدند.
بیانیه دیگر از سوی جمعی از کارگران نیشکر هفته تپه داده شده است تحت عنوان “کارگران هفت تپه: به سوی گسترده تر کردن اعتراضات، اعتصابات و تجمعات”. در بیانیه خود که در کانال مستقل کارگران نیشکر هفت تپه درج شده است که این کارگران در فراخوان خود به اعتصاب بر خواستهای زیر به عنوان مطالبات حداقلی تاکید کرده اند.:” آزادی کامل و حق پوشش، نظر، عقیده، رای، بیان، انجمن، حزب، تشکل و برقراری فوری آموزش رایگان، بهداشت و درمان رایگان، برقراری فوری حداقل دستمزد مطابق با بیست و سه میلیون تومان در ماه، بیمه کامل، حقوق بازنشستگی مناسب برای همه زنان و مردان جامعه هستیم؛ همچنین در بخشی از این بیانیه چنین آمده است: ” این یک فراخوان به همکاران ما در هفت تپه و سایر کارگران در شهرهای شوش، دزفول، اندیمشک و سایر شهرهای خوزستان و ایران است. ما باید در کنار عزیزان معترض اعم از زن و مرد در اهواز که امروز به خیابان آمدند قرار بگیریم. امروز روز آن است که همکاران هفت تپه ای به شکلی متحدانه تر و منسجم تر در اعتراضات حاضر شوند”. این کارگرن در بیانیه خود بر اقدام برای ایجاد شوراهای مستقل در محیط های کار و زندگی جهت دخالت در تمامی شئون اقتصادی،-سیاسی، و اجتماعی تاکید کرده اند.
بدینگونه است که جامعه دارد خود را برای اعتصابات سراسری آماده میکند و بسوی اعتصابات سراسری خیز برداشته و در تدارک آنست. در عین حال شرایط سیاسی امروز جامعه بر ممکن بودن و ضرورت حیاتی اعتصابات سراسری برای پیشروی خیزش انقلابی مردم تاکید میکند. خطاب من به رهبران و فعالین کارگری است که بیاییم تا متحدانه به این روند سرعت بخشیم. من همه کارگران و بخش های مختلف کارگری همچون کارگران خدماتی از جمله کارگران مترو، راه آهن و بخش حمل و نقل، شهرداریها، آتش نشانی ها، برق، و رانندگان کامیون و کامیونداران، کارگران نفت و پتروشیمی ها وکارخانجات فولاد و ذوب آهن و همچنین معلمان در سطح سراسری و بخشهای مختلف جامعه را به اعتصاب سراسری فرامیخوانم.
رویدادهای روز نهم مهر ماه از جمله اعتصاب عمومی یکپارچه مردم در کردستان، اعتراضات چندین هزار نفره همبستگی با اعتراضات مردمی در ایران در بیش از ۱۵۰ کشور جهان، اعتراضات گسترده دانشجویی در ۱۱۱ دانشگاه و اعتصاب سراسری آنها، و اعتراضات گسترده خیابانی مردمی در نقاط مختلف تهران و در شهرهای متعدد دیگر که دامنه اش به محلات بسیاری کشیده شده است، این روز را به روزی تاریخی در جنبش سرنگونی و به نقطه عطفی در خیزش انقلابی مردم تبدیل کرد. اکنون توازن قوا بیش از بیش به نفع مبارزات مردم در ایران و در سطح جهان تغییر کرده است. اتفاقات این روز تاثیر خود را بر فضای اعتراضی دو روز اخیر کاملا مشهود است. دراین اوضاع و احولا اعتصابات سراسری یک حلقه مهم و حیاتی در تقویت خیزش انقلابی مردم، برای تداوم آن و تعیین تکلیف اوضاع سیاسی کل جامعه است.
هم اکنون خیزش مردمی تقریبا تمامی مناطق و محلات تهران را در برگرفته است. شهرهای بسیاری یکپارچه اعتراض و طوفانی است. مردم و خصوصا جوانان در این روزها خواب و آرام ندارند. شعار “زن زندگی آزادی” و “مرگ بر دیکتاتور” در تمام شهرها طنین انداخته است. مردم در تجمعاتشان با شعار جمهوری اسلامی نمیخواهیم، نمیخواهم بر نابودی کل بساط توحش و بردگی حاکم بر جامعه پای میکوبند. ححاب ها این سمبل توحش و نماید پایه ای حکومت در آتش سوخته و دختران جوانان در وسط خیابانها کف میزنند، سرود میخوانند و میرقصند و مردم با حمایت وسیع خود از آنان شعار مرگ بر دیکتاتور سر میدهند. رقص و نبرد را در خیابانها با هم می بینیم. مردم خودروهای نیروهای انتظامی را آتش میزنند. به پایگاههایشان حمله میکنند. آنها را در خیابان ها دنبال کرده و فراری میدهند و در جاهایی با فرسوده کردن نیروی سرکوب خیابان ها را در دست میگیرند. شب ها شعار مرگ بر دیکتاتور در خیابانها خواب را از چشمان حکومت ربوده است. بوق زدن مکرر ماشین ها و راه بندان کردن ها و بعدهم درگیر شدن با نیروی سرکوب بخش دیگری از صحنه انقلاب مردم در کف خیابان است. نیروهای سرکوب خسته شده اند. شکاف در صفوف حکومت بالاست. اعتصابات سراسری بر قدرت خیزش انقلابی در کف خیابان افزوده و موجب تداوم اعتراضات مردمی میشود و اجازه نمیدهد که حکومت با تشدید سرکوب در خیابانها، اعتراضات را عقب بزند. اعتصابات سراسری حکومت را به لحاظ اقتصادی و اداره جامعه فلج میکند. با اعتصابات سراسری نیروی بیشتری وارد اعتراضات خیابانی میشود. و این چنین است که اعتصابات سراسری عملا حکومت را به سوی سرنگونی سوق میدهد. پیش بسوی اعتصابات سراسری
