متن سخنرانی راحله راحمی پور در کنفرانش کمپین برای آزدی کارگران زندانی
من راحله راحمی پور عضوی از خانواده های دادخواه هستم. خانواده هایی که عزیزانمان بدست حکومت به قتل رسیدند و نه می بخشیم و نه فراموش میکنیم. من میخواهم از فرصت شرکت دراین کنفرانس استفاده کنم و حمایت و پشتیبانی گرم خودم را از منشور خواستهای حداقلی منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی ایران اعلام کنم. این منشور صدای ما مردم است وقتی که در بندهایی از آن از آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی، منع جرم انگاری فعالیت سیاسی و صنفی و مدنی و محاکمه علنی آمرین و عاملین سرکوب اعتراضات مردمی صحبت میشود. وقتی که بر لغو فوری صدور و اجرای هر نوع مجازات مرگ، اعدام، قصاص و ممنوعیت هر قسم شکنجه روحی و جسمی تاکید میکند و وقتی از نقطه پایان گذاشت بر تاریخ یکصد سال عقب‌ماندگی و در حاشیه ماندن آرمان بر پایی جامعه ای مدرن و مرفه و آزاد در ایران، صحبت میکند. ما مردم در ایران با فریاد زن، زندگی، آزادی، آزادی و برابری و زندگی ای درخور انسان میخواهیم. از همین را باز هم تاکید میکنم که من به عنوان صدایی از درون خانواده های دادخواه از منشور بیست تشکل حمایت و پشتیبانی میکنم.
***
راحله راحمی پور از خانواده های دادخواه، خواهر جان باخته حسین راحمی پور که به ناپدید سازی قهری برادر و نوزاد برادرش اعتراض دارد و دادخواه است.
حسین راحمی پور یکی از فعالان سیاسی بود که در دو دوره حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی زندانی سیاسی بود و در شهریور سال ۱۳۶۳اعدام شد
