وحشت حکومت از بالا گرفتن اعتراضات و اعتصابات کارگری پویان پیروز
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار بوشهر روز دوازدهم آبان گفته است همه ما در برابر حق و حقوق کارگران مسئولیم و وظیفه داریم با پرداخت مطالبات کارگران به حفظ آرامش خانواده های کارگری کمک کنیم. او همچنین خطاب به مسئولین استان و پیمانکاران گفته باید حقوق کارگران عسلویه به موقع پرداخت شود.
این گفته ها در شرایطی مطرح می شود که بیش از دو دهه است که کارگران این منطقه نفتی در وضعیتی شبیه به اردوگاههای کار اجباری، با کمترین امکانات زیستی، بدون برخورداری از ایمنی در محیط کار، با حداقل مزد و ساعات طولانی به کار گرفته شده اند.
حوزه میدان پارس جنوبی یکی از مهم‌ترین مناطق نفت و گاز و پتروشیمی و کانون به جیب زدن ثروتهای کلان برای سران جنایتکار جمهوری اسلامی به شمار می رود. از همین رو، هم بهره برداری و هم تامین امنیت سرمایه در این منطقه را به سپاه پاسداران سپرده اند.
سپاه و سران فاسد و آدمکش آن با تاسیس شرکت ها و پالایشگاه های ریز و درشت خصوصی، نقش اصلی در غارت منابع نفت و گاز، بهره کشی مضاعف از کارگر و در محرومیت نگه داشتن مردم و ساکنین این منطقه دارد و هیچگاه دغدغه نان کارگر و رفاه مردم را نداشته است.
اکنون که شعله های خشم توده های مردم در سراسر کشور بالا گرفته، مدتی است که زمزمه های برپایی اعتراض در میان کارگران نفت به پا شده و از جمله در پروژه های پارس جنوبی روزهای هجدهم تا بیستم شهریور در اعتراض به وضع موجود، سرکوب اعتراضات مردم و کشتاری که حکومت در خیابان ها براه انداخته است دست به اعتصاب زدند، آنها به یکباره مدافع حقوق کارگران شده اند. و جالب توجه اینجاست که این مقام امنیتی استان بوشهر که خود از جلادان سازمان اطلاعات سپاه است همه دستگاه های مسئول را موظف کرده تا با نظارت بر پیمانکاران، به موقع حقوق کارگران را پرداخت نمایند.
در همین راستا است که در همین ماه حقوق ماهانه شاغلان و بازنشستگان زیرمجموعه‌های دولت، صندوق‌های لشکری و کشوری را نهصد و پنجاه هزار تومان افزایش داده اند و گفته اند از مهر ماه این افزایش اعمال و بک پی آن را در آذر ماه پرداخت خواهند کرد.
همچنین شورای عالی کار این نهاد ضد کارگری هم وضعیت معیشت کارگران در این مقطع زمانی را بحرانی دانسته و از وزیر جدید کار خواسته است تا جلسه فوری و اضطراری کارگروه مزد برای یافتن راهکارهای عملی و اجرایی که به بهبود معیشت کارگران و جبران قدرت خرید از دست رفته آنان بیانجامد، در دستور کار فوری قرار بگیرد.
البته در کنار این تصمیمات حقوق نیروهای نظامی و انتظامی را هم به میزان بیست درصد افزایش داده اند تا محرک و عاملی باشد برای حفظ و دوام نیروهای سرکوب و جلوگیری از ریزش آنها.
ترس و نگرانی از بالا گرفتن اعتراضات و اعتصابات کارگری به وضوح در این گفته ها و تصمیمات نمایان است. اگر چه اعتصاب اخیر کارگران پروژه ای و پیمانی که یک اعتصاب کاملا سیاسی بود و با سرکوب گسترده روبرو شد و در جریان آن بیش از دویست و پنجاه کارگر اعتصابی را به بند کشیدند. اما حکومت از فوران هر گونه اعتراض و اعتصاب حتی برای مطالبات معیشتی هراس دارد و فکر این موضوع خواب را از چشمان مقامات جمهوری اسلامی ربوده است.
جالب توجه اینکه در میان این دست و پا زدن های حکومت و وحشتی که دامنگیر آن شده اند، گروهی از رسمی های نفت تصمیم گرفته اند در اعتراض به عدم اجرای ماده ده قانون نفت و پاسخ نگرفتن مطالبات معیشتی شان از روز دوشنبه شانزده آبان، از دریافت کردن غذای روزانه در محل کار خودداری کنند. این گروه گفته اند به موازات این اقدام به راههای دیگری برای نشان دادن اعتراض خود فکر خواهند کرد.
همچنین یک گروه دیگر از کارکنان رسمی نفت هم در حال تدارک تجمعات اعتراضی مقابل وزارت نفت و مدیریت های مناطق نفتخیز هستند که برای اول آذرماه آن را ترتیب دهند.
مقامات وزارتی نفت در قبال این تصمیم کارکنان با دستپاچگی و هراس قول پیگیری فوری خواسته ها و عملی شدن آن ها را داده اند.
واضح است که هیچ کدام از این اقدامات نظیر پول پاشی ها برای ساکت کردن بخش های معترض مزد بگیر و یا وعده های فریبکارانه نمیتواند مانع از خیز بلند مردم برای سرنگونی شود. قریب به پنجاه روز است که توده های مردم به خشم آمده از چهار دهه ظلم و استبداد و سرکوب، خیابان را عرصه نبردی کرده اند که کمترین خواست همگانی و مشترک آن، به زیر کشیدن این حکومت ننگین و سرنگونی یکجای همه ارکان آن است.
عموم مردم تصمیم خود را برای پایان دادن به عمر حکومت فاسد، چپاولگر و جناتیکار گرفته اند. سرکوب و کشتار اگر چه بی رحمانه و با نهایت شقاوت و سنگدلی صورت می گیرد اما به جرات میتوان گفت کارکرد و تاثیر خود را از دست داده و دیگر نمی تواند حافظ شیشه عمر نظام اسلامی و به عقب راندن مبارزه مردم باشد. اتحاد و همبستگی شکل گرفته در میان توده های تشنه آزادی و برابری و رفاه به چیزی کمتر از سرنگونی رضایت نخواهد داد.
