پیامهایی از ایران به ویژه برنامه حمایت از کارگران نفت
نامه یک کارگر ارکان ثالث نفت به ویژه برنامه حمایت از اعتراضات کارگران نفت، تلویزیون کانال جدید؛
سلام.
من امروز یکشنبه ۲۸ آبان در حالی به شما درود میفرستم که در حال ترک محل کار خود در یکی از دور افتاده ترین و آلوده ترین مراکز نفتی به محل استراحتم هستم. دو روز تا آخر ماه یعنی روز پرداخت حقوق ماهیانه ام توسط وزارت نفت مانده است. کل نقدینگی من و خانواده ام دویست هزار تومان است. یعنی اگر تا ۴۸ ساعت آینده وزارت نفت کسری بودجه نیاورد و حق زحمت یک ماهه ام را به موقع پرداخت کند، خودم یا کسی از افراد خانواده ام به دلیل بیماری یا حادثه سر از بیمارستان در نیاورد، مدرسه فرزندم بدون مقدمه درخواست همکاری نکند و همه مسائل یک کارگر بصورت روتین و معمول پیش رود تا ۴۸ ساعت آینده من و خانواده ام جدا و بسیار دور از هم احتمالاً قدرت خرید چند قرص نان و شاید چند دانه تخم مرغ را داشته باشیم. تازه اگر مهمان سر نرسد.
من یک کارگر نفت با حدود بیست سال سابقه کار هستم که در یک کشور اسلامی با قوانین ایدوئولوژیک و غیر قابل نقد و انتظار تغییر مشغول به کار هستم. حالا در نظر بگیرید جامعه ای را که متاسفانه کارگر ساده و بازنشسته اش یک سوم من مزد ماهیانه دریافت میکند، با سابقه ترین معلم و پرستار حدود نصف دستمزد مرا دریافت میکنند. این در حالی است که طبق تعاریف بانک مرکزی همین دولت، دریافتی من شاید چیزی در حدود یک دوم زیر خط فقر است. این شرایط بردگی مزدی قوانین ضد انسانی و ارتجاعی یک رژیم مستبد ِ، ایدوئولوژیکِ و آبارتاید سرمایه داری از نوع اسلامی است که معیشت و زندگی انسانها را با وعده ایمان به مذهب و زندگی بهتر در بهشت به بازی گرفته است .
میدانید من در کجای نفت مشغول به کار هستم ؟.در نزدیک ترین نقطه ممکن به یکی از شیرهای قطع و وصل جریان نفت در یکی از مراکز نفتی.
اما در شهری در نزدیکی همین مرکز نفتی هرروز صبح که قصد آمدن به محیط کارم را دارم با کلی زن و کودک مواجه میشوم که سر در سطلهای زباله دارند .
من یک کارگر ارکان ثالث نفت شاهد و درگیر این شرایط و مستعد مبارزه و تغییر شرایط و موجود هستم.
اما میدانید بعد از جنبش سرنگونی زن، زندگی ، آزادی چند مرتبه توسط مدیران و حراست حوزه نفت و بخشهای امنیتی احراز هویت شده ام؟ فرمهای امنیتی امضا کرده ام؟ شماره تلفن و حتی محل سکونت خود و خانواده ام را ثبت کرده و سوابق فعالیتهای سیاسی اجتماعی خود و خانواده ام را درخواست کرده اند؟
دلیلش را میدانید ؟
بله. به این دلیل که حاکمان بر مسند قدرت جمهوری اسلامی یک نظام سرمایه داری از نوع مرتجع ، اما آگاه به نقطه ضعف خود و آگاه به نقطه قدرت مردم در برابر خود هستند. حکومت میداند که مرکز ثقل و قدرت همه بخشهای مختلف جامعه معترضی که همین امروز ۲۸ آبان با همه اشکال مبارزاتی، مطالباتی چه صنفی، چه مدنی و چه دادخواهی در خیابان پلاکارد به دست دارند و با شعارهای مبارزاتی مشت بر آسمان میکوبند و خواهان تغییر وضع موجود و قطعاً سرنگونی نظام سلطه جمهوری اسلامی هستند، طبقه کارگر است. همین مسئله باعث شده است که تمام نسخه های امنیتی و ماشین سرکوبش را در برابر آن آماده نگهداشته ،هیچ تخفیفی را بر هیچگونه اعتراضی در برابر این طبقه از جامعه معترض برنتابد.
حکومت همه ترفندها و عوامل را در مهار این آتش زیر خاکستر به کار گرفته و از هیچ تلاشی برای کنترل اوضاع و پیشگیری از وقوع اعتصابات و اعتراضات کارگری فروگذار نیست. که البته تا حدود زیادی همه تلاش و ترفندهای امنیتی و سرکوبش با شواهد موجود در در خبرهای همین امروز رو به شکست و منسوخ است.
همین امروز ۲۸ آبان، کارگران فولاد اهواز، بازنشستگان تأمین اجتماعی ،کشوری و لشکری و صنعت نفت و فولاد در شوش و هفت تپه، اهواز و کرمانشاه، سسندج و اراک و اصفهان و تهران و دیگر شهرها هم صدا با کشاورزان جنوب اصفهان و شمال ایران و نیز کارگران نفت در مناطق مختلف خیز جنوب، گچساران، جزیره سیری و خارک و سکوهای نفتی طبق برنامه مدون هفتگی در خیابان بوده اند و با شعارهای “معیشت منزلت حق مسلم ماست”، “فقط کف خیابون به دست میاد حقمون” و “شاغل و بازنشسته اتحاد اتحاد” مستقیما بر قوانین و مجریان آن و دولت و رژیم رو به زوال جمهوری اسلامی تاختند. روندی که صد البته نشان از تعمیق انقلاب و سرنگونی رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی دارد و در جریان است.
اما آنچه باعث میشود تمامی اقدامات رژیم در حفظ و حراست از ثروت و سرمایه در اختیارش که نه تنها موجودیتش وابسته به آن است، بلکه همه سیاستهایش از بهره برداری از آن نشأت می‌گیرد و خود را قدرتی در پیشبرد سیاست های نظام سرمایه داری جهانی در منطقه معرفی می‌نماید، قطعاً نفت و درآمدهای هنگفت نفتی است. به همین ترتیب است که هر اندازه نفت قدرت اتکای نظام است، کارگر نفت عاملی است که می‌تواند این نقطه اتکا را بر هم زده و همه آرمانهای جامعه معترض به وضع موجود و محرومان و ستمدیدگان را یکجا محقق سازد که این همانگونه که تا به امروز تشکل‌ها و فعالان کارگری و مدنی از آن حمایت نموده اند نیازمند حمایت همه جانبه و قاطع است.
حمایتی از هرسو با پشتیبانی از کارگر نفت.
کارگر نفت که دردش و مطالباتش با همه مزدبگیران و محرومان جامعه برابر است، از دل فقر و تبعیض و بی حقوقی موجود برخاسته و تحت قوانین و سیاستهای نظام سرمایه داری مرتجع جمهوری اسلامی زندگیش هر روز بیشتر به تباهی رفته است، خواست قلبی اش سرنگونی حکومت و تحقق آرمان های همه معترضان و طبقات جامعه است. خواستش برابری و عدالت اجتماعی با حق دخالت مستقیم در تعیین سرنوشت همه توده مردم با هر نژاد و اعتقاد و جنسیت و گرایشی از طریق برقراری حکومت شورایی و خلع ید سیاسی از طبقه حاکم و بالانشین است.
ما کارگران نفت با فریاد دو شعار کلیدی “شاغل و بازنشسته ، اتحاد اتحاد” ، “اتحاد اتحاد علیه فقر” که مدتهاست توسط بخش های مختلف بازنشستگان فریاد زده میشود، همه بخش های کارگری و نود و نه درصدی های جامعه را به این اتحاد طبقاتی سراسری برای پایان دادن به بساط ظلم وتوحش و بربریت حاکم فرامیخواهیم. در همین راستا ما همه آزادیخواهان، فعالان سیاسی و اجتماعی، تشکل‌ها و سازماهای داخلی و خارجی و در نهایت توده مردم را به حمایت همه جانبه از کارگران نفت در برپایی اعتصابات و اعتراضات و کوتاه نمودن کامل دست طبقه حاکم از این سرمایه همگانی فرامیخوانیم و دست همه فعالان و همراهان کارزار حمایت از کارگران نفت را به گرمی میفشاریم.
منصور. کارگر ارکان ثالث نفت.
۲۸ آبان ۱۴۰۲
—
سلام دوستان، من یک کارگر نفت هستم و این پیام را از طرف خود و صدها کارگر می دهم تا صدای ما را بشنوید. شرایط کاری ما نیاز به بهبود دارد. کارفرما مانند برده ها، با ما رفتار می کند و همه گونه اجحافی در حق و حقوق ما انجام می دهد، حمایت شما برای ما بسیار ارزشمند است. با کمک شما و دست در دست هم و با اتحاد می توانیم شرایط زندگی خود و همه جامعه را تغییر دهیم، میتوانیم برای حقوق کارگران و عدالت برای همه مردم تلاش کنیم. لطفاً با حمایت خود، به ما کمک کنید تا دنیایی عادلانه‌تر را بسازیم. با تشکر از همراهی شما. سامان رستگار؛ کارگر نفت.
***
پیام یک معلم
درود به کارگران نفت
هنوز از خاطره های ما نرفته که در بحبوحه انقلاب سال ۵۷ شعار: درود بر کارگر نفت ما مبارز و حامی سرسخت ما را در تظاهرات یک شعار محوری و در حمایت از اعتصاب کارگران نفت در کف خیابان فریاد زده می شد و درست در همین رابطه بود که اعتصاب معلمان به حمایت از نفت گراها آرایش جدیدی در مبارزه به خود گرفته بود. من که در آن سال ها تازه معلم شده بودم در زنگ اول، کلاس خودم را از مدرسه به خیابان می آوردم و در جلوی اولین مدرسه می ایستادیم و شعار می دادیم و به این شکل مدرسه های دیگر را به خیابان می کشاندیم و دیگر به مدرسه باز نمی گشتیم. به این شکل معلمان، کانون مستقل معلمان در تهران و دیگر شهرها به حمایت از اعتصاب کارگران نفت به میدان آمد که می دانم بسیاری از رفقا از آن روزها خاطره ها دارند. و امروز پس از گذشت چهل و چند سال، باز نیاز امروزمان اتحاد کارگر معلم در کف خیابان است. من هم حمایت خود را از کارگران نفت اعلام میکنم. شاغل و بازنشسته اتحاد اتحاد. رها معلم
***
پیروزی کارگران نفت امید ماست
ما خانواده دادخواه که عزیز و جگر گوشه مان را در برابر وحشیگری حکومت کشتار و اعدام و سرکوب از دست داده ایم و لحظه ای حاضر به سکوت در برابر جنایتکاران قاتل نبوده ایم، با دیدن مبارزات پیگیر شما کارگران نفت و همچنین دیگر بخش های جامعه که به مبارزات خود ادامه میدهند، بارقه امید در دلهایمان شعله میکشد که راه عزیزانمان ادامه دارد و صدای حق خواهی همچنان بلند است؛ برای شما کارگران آرزوی موفقیت داریم. پیروزی شما کارگران در مبارزات برحق تان باعث عقب راندن حکومتی میشود که جز غارت و دزدی و کشتار برای ما ارمغانی ندارد. عزیزانِ ما هم کارگر و معلم و دانشجو و دانش آموز بودند و زندگی را حق خود میدانستند و برای اعتراض برحقشان کشته شدند. ما با همصدایی بیشتر میتوانیم جنایتکاران را رسوا کنیم و سایه کشتار و اعدام و جنایت را از سرمان کم کنیم. زیبا حقیقی
***
باسلام وخسته نباشید، من یک کارگر نفت هستم. بیست سال و هشت ماه بصورت پیمانی در شرکتهای نفت و گاز کار کردم. خرداد امسال چون سنم بالای شصت سال شده بود با حداقل حقوق با بیست سال بیمه بازنشست شدم. و فقط هفت میلیون حق بازنشستگی به من تعلق گرفت و چون این حقوق کفاف زندگیم را نمیداد مجبور شدم در یک کارخانه کوچک به عنوان نگهبان شب مشغول کار شوم تا بلکه کمی کمک خرج زندگیم بشود. این درد هزاران کارگر نفت است و درود به همکاران رسمی ما که به میدان آمده اند. این اعتراضات فرصتی برای همکاران پیمانی و قراردادی و همه همکاران در نفت است. فراخوانم به این همکاران اینست که از این فرصت استفاده کنند و آنها نیز از فرصت روزهای اعتراضی ای که همکاران رسمی اعلام کرده اند استفاده کنند و پیگیر خواسته هایشان شوند تا بلایی که امروز بر سر من کارگر بازنشسته نفت آمده سرشان نیاید. تا کی بردگی و فقر و بی تامینی؟! بساط پیمانکاران را جمع کنیم! در آخر از برنامه‌ای که کانال جدید در حمایت از کارگران نفت گذاشته تشکر میکنم و حمایت خود را از همکاران معترض در نفت اعلام میکنم. مهدی؛ کارگر نفت.
***
درود بر کارگران صنعت نفت و همه کارگران و مردمی که برای حق خود مبارزه میکنند
ما پرستاران هم مانند کارگران و معلمان و همه مزدبگیران در احقاق حقوق به غارت رفته خود سالهاست که به اشکال مختلف اعتراض میکنیم و خواهان حق و حقوق شغلی خود هستیم ولی دستمزد زحمات و خدمات ما را به هزار بهانه و لایحه تحت عناوین مختلف پرداخت نمیکنند و هر بار با طرح بخشنامه و دستورات پیچیده از دریافت حق و حقوق مان سر باز میزنند و ما را در کلاف سردرگم قرار میدهند.
این حق ماست که در برابر زحمات شغلی مان که بسیار سخت و طاقت فرسا هست، زندگی آسوده و در رفاه داشته باشیم. در حالی که، حقوق های ما چندین برابر زیر خط فقر میباشد و حتی با اضافه کاریهای طاقت فرسا هم کفاف زندگیمان را نمیدهد.
درد ما با همه کارگران و معلمان مشترک هست و باید از یکدیگر حمایت کنیم و با هم متحد باشیم.
از برنامه شما سپاسگزارم و ما هم حمایت خود را از کارگران معترض نفت اعلام میکنیم. قطع دست پیمانکاران و اعتراض به تعرضات معیشتی درد همه ماست. زنده باد به کارگران نفت. به امید اینکه با صدای متحد بتوانیم حقمان را بگیریم.
زندگی حق ماست
سحر خوشنام
