پیش بسوی اعتصاب عمومی- شهلا دانشفر
در حالیکه اعتراضات در بخش های مختلف کارگری بویژه بخش های کلیدی ای چون نفت و کارگران بخش های خدماتی در اشکال اعتصاب و تجمعات سراسری گسترش می یابد، مردم و جوانان به خیابانها آمده و با فریاد مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه ای و رئیسی، خشم و نفرت خود را نسبت به حکومت جهنمی اسلامی اعلام میکنند. خشم و نفرت از این حکومت از سرتاپای جامعه میجوشد. یک ابزار اجتماعی بسیار موثر که برای مقابله با حکومت لازم است به سوی آن گام برداشته شود، عتصاب عمومی است. اعتصاب عمومی در کنار تجمعات و اعتراضات و شعار دادن و امثال اینها میتواند کل ماشین سرکوب حکومت را فلج و زمین گیر کند. اما باید زمینه های آن را فراهم کرد و آگاهانه به سوی آن گام برداشت.
زمینه چنین حرکتی هر روز بیشتر در جامعه فراهم میشود. اعتراضات و اعتصابات بخشهای مختلف کارگران با آنکه در شرایط کنونی با خواستهای فوری معیشتی و صنفی انجام میشود اما فضای اعتراض را گسترده تر و داغتر کرده است. بهم پیوستن این اعتراضات و اعتصابات و متحد و هماهنگ عمل کردن بخشهای مختلف مردم میتواند موفقیت و پیشروی مردم را در مقابل حکومت بیشتر تضمین کند.
به اعتراضات همین هفته نگاه کنیم. روز ۲۸ اردیبهشت کارگران در شرکت های بهره برداری کارون، آغاجری و مارون برای چندمین بار در اعتراض به افزایش ناچیز ده درصدی دستمزدها و در دفاع از زندگی و معیشت خود در برابر این تعرض دست به اعتراض زدند. در این تجمعات کارگران شعار میدادند: “افزایش ده درصدی، تورم صد در صدی” و با این شعار اعتراض آنها به اعتراضات مردمی در کف خیابان وصل شد. در همین رابطه قبلا نیز کارگران شرکت های بهره برداری نفت در گچساران و خارک تجمعاتی داشتند و خواستار افزایش حقوقها بر اساس ارقام درخواستی خود شده بودند. بعلاوه اینکه کوتاه شدن دست پیمانکاران و افزایش حقوقها خواست سراسری کارگران در نفت است و یک تاکید مهم آنها این است که مزد هیچ کارگری امروز نباید از ۱۶ میلیون تومان کمتر باشد. بدین ترتیب هم اکنون اعتراضات در میان کارگران قرارداد موقت نفت، کارگران پیمانی پروژه ای و بخش های بسیاری از نفت گسترده است.
این در حالیست که موضوع اعتراض کارگرن قرارداد موقت نفت و اعتراضات کارگران بخش های خدماتی ای چون بی آری تی شرکت واحد که هم اکنون در اعتراضند ودیگربخش های شهرداری که همگی پیمانی هستند مشترک است. در قبال کارگرن در تمام این بخش ها دولت حتی حاضر به افزایش دستمزدها بر اساس مصوبه شورای عالی کار خود که دستمزدی چند برابر زیر خط فقر است، نیست. و با توجه به سونامی گرانی که کل جامعه علیه آن برخاسته است، این موضوع موجب اعتراض گسترده در میان کارگران قرارداد موقت نفت، بی آرتی شرکت واحد و دیگر بخش های شهرداری و بسیاری مراکز کارگری دیگر شده است. بدین ترتیب این اعتراضات از یکسو کارگران نفت این بخش مهم و کلیدی صنعتی در ایران را در بر میگیرد و از سویی دیگر بخش مهمی از کارگران خدماتی در شهرداری که کار آنها مستقیما با مردم در ارتباط قرار دارند را در بر میگیرد و قابلیت این را دارد که فورا به اعتراضات در کف خیابان وصل شود و به آن قدرت و نیرو بخشد.
بطور مثال اعتصاب کارگران بی آرتی شرکت واحد در این هفته نه فقط فضای تهران را تحت تاثیر قرار داد، بلکه در سطح سراسری تاثیر گذاشت و روح تازه به فضای سیاسی جامعه داد. یک دلیل بارز آن جایگاه اعتصابات در فضای سیاسی امروز و دلیل دیگرش موقعیت اجتماعی این بخش از کارگران است. اعتصاب کارگران بی آری تی شرکت واحد جایگاه مهم اعتصابات در بخش خدماتی کارگری را به روشنی به نمایش گذاشت. کارگران بی آر تی روزانه یک میلیون و نیم مسافر را جا به جا میکنند. از همین رو اعتصاب آنان بطور عملی کل فضای شهر تهران را تحت تاثیر قرار داد و کار را در سطح تهران فلج کرد. و دیدیم که شب قبل از آن چگونه شورای امنیت جمهوری اسلامی در هراس از این موضوع و سراسیمه جلسه گرفت و مدارس و ادارات را به بهانه آلودگی هوا تعطیل اعلام کرد. و این تعطیلی تا آخر هفته اعلام شد.
از سوی دیگر جمهوری اسلامی ون های نظامی خود را برای جابجایی مسافرین به خیابان آورد. همچنین شبانه تعدادی راننده را آموزش دادند که با ماشین های سپاه کار رانندگی را انجام دهند. همینطور از شهر کرج تعدادی اتوبوس به تهران آوردند و همه این تلاشها را کردند تا به این طریق اعتصاب کارگران را کمرنگ کنند. ضمن اینکه با دستگیری و تهدید امنیتی و در کنار آن تفرقه افکنی، سعی در شکستن اعتصاب کارگران داشتند. اما رانندگان بی آر تی روز بیست و هفتم اردیبهشت نیز دست به اعتصاب و تجمع زدند و اعلام کردند که تا وقتی به خواستشان پاسخ داده نشود به اعتراضاتشان ادامه خواهند داد.
این اتفاقات تا همین جا قدرت اعتصاب کارگران اتوبوس رانی بی آری تی بعنوان یک بخش خدماتی در جامعه را به نمایش گذاشت. این کارگران همانطور که اشاره کردم کارشان ارتباط مستقیمی با توده وسیع مردم دارد. این کارگران به جمعیت میلیونی مردم وصل هستند و اعتصاب آنها در فضای سیاسی پر جنب و جوش امروز جامعه بسیار مهم است. اگر خاطرتان باشد سال ۸۴ کارگران شرکت واحد در تهران دست به اعتصاب زدند و دیدیم چه انعکاس وسیعی در کل جامعه داشت. نکته مهم اینجاست که امروز اعتراض این کارگران در فضای پر تحرک و اعتراضی جامعه تاثیر به مراتب عمیق تری دارد. بعلاوه همانطور که اشاره کردم اکنون بخش های دیگر شهرداری مثل مترو، آتش نشانی و برق فشار قوی و همینطور کارگران مخابرات بر سر خواست افزایش دستمزدها در تدارک اعتراض هستند و به تحرک در آمدن این بخش ها ما به ازای اجتماعی وسیعی دارد و میتواند کار در بخش های مختلف جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. .
بعلاوه ما اعتراضات معلمان را داریم که همچنان پیگیر مطالباتشان هستند و جانانه در مقابل سرکوبگری های حکومت ایستاده اند. ما یکشنبه های اعتراض بازنشستگان و اعتراضات کشاورزان اصفهان و در همین مدت اعتراضات دانشجویان در دانشگاهها، تجمعات سراسری دامداران و اعتراضات بخش های مختلف کارگری را داشته ایم. همچنین گوشه ای از قدرت جنبش دادخواهی را در ماجرای دادگاهی شدن حمید نوری به جرم دست داشتن در اعدامهای سال ۶۷ و درخواست حکم حبس ابد برای وی از سوی دادستانی دادگاه در سوئد را هم شاهد بودیم.
به موازات همه این رویدادها و اعتراضات ما امروز شاهد این هستیم که شهر به شهر مردم به پا میخیزند و به خیابان می آیند و با شعارهای ضد حکومتی و مرگ بر دیکتاتور فریاد اعتراضشان را به گرانی ها و وضعیت فاجعه بار زندگی و معیشتشان بلند کرده اند و زندگی ای شاد و انسانی را فریاد میزنند. این چنین است که جامعه با شتاب بسوی اعتصابی عمومی و فراگیر خیز برداشته است و میرود تا ماشین حکومتی جمهوری اسلامی فلج کند. به این اعتبار اوضاع به مراتب از زمان خیزش مردمی در آبان ۹۸ جلوتر آمده و انقلابی رهایی بخش را در چشم انداز نزدیگ جامعه قرار داده است.
اعتصابات سراسری، اعتصابات حمایتی و اتحاد جنبش های مبارزاتی در سطح جامعه بر سر خواستهای مشترک گامهای مهمی است که به این حرکت شتاب بیشتری میدهد. از همین رو تاکید من به شکل دادن آگاهانه به چنین سطحی از اتحاد و همبستگی مبارزاتی در سطح جامعه و تدارک اعتصابات عمومی در شهرهای مختلف است. به عبارت روشنتر اتحاد جنبش های اجتماعی مختلف و به عنوان مثال اتحاد مبارزاتی معلمان، بازنشستگان، و بخش های مختلف کارگری در این شرایط بسیار مهم است. بعلاوه اینکه باید ابزار سرکوب را از دست حکومت گرفت و برای اینکار امروز نیاز به یک اتحاد سراسری برای آزادی بازداشت شدگان دوره اخیر از جمله معلمان بازداشتی، بازداشت شدگان اعتصاب کارگران بی آر تی و دیگر فعالین کارگری و بازداشت شدگان اعتراضات مردمی در کف خیابان است. باید همراه با خانواده ها تلاش کنیم که تا نفر آخر دستگیرشدگان اخیر را از زندان آزاد کنیم. تمامی آنها و تمامی زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند و برای اینکار باید با تمام قدرت به میدان بیاییم. ما میتوانیم با قدرت مبارزات متحدمان همه بازداشت شدگان اخیر را آزاد و در زندانها را باز کنیم. ما میتوانیم جلوی اعدام ها و سرکوب ها را بگیریم.
خلاصه کلام اینکه موضوع اعتراضات امروز در میان بخش های مختلف کارگری و مردم در کف خیابان مشترک است. فریاد همه علیه گرسنگی و بی تامینی و بساط جهنمی جمهوری اسلامی است.و اتحاد مبارزاتی همه بخش های جامعه علیه سونامی گرانی و برای داشتن یک زندگی انسانی یک گام مهم در پیشروی جنبش سرنگونی است. اعتصابات حمایتی بخش های مختلف در همبستگی با مبارزات یکدیگر، اعلام همبستگی های جمعی با مبارزات مردمی و اعتراضات جاری در مراکز کارگری و اتحاد مبارزاتی بر سر خواستهای اعتراضی واحد همه و همه اقدامات مهمی در جهت متحد کردن و قدرت بخشیدن به اعتراضات جاری در کف خیابان و تداوم بخشیدن به آن است. عامل و ریشه گرانی ها و فقر و فلاکت مردم سیستم حاکم و حکومت مافیایی حاکم است. جمهوری اسلامی باید با کل بساط سرکوب و جنایاتش سرنگون شود.
