کارگران گرو ملی صنعتی فولاد اهواز راه نشان دادند-شهلا دانشفر
گروه ملی فولاد اهواز یک کانون داغ اعتراض با تجربیات درخشانی از مبارزه است. دور جدید اعتراضات قدرتمند و پر شور این کارگران در هفته گذشته ، مهر تحولات سیاسی امروز جامعه را بر خود داشت و همه توجه ها را بخود جلب کرد. نگاهی از نزدیک به روزهای این اعتراض و تجارب ارزنده اش داشته باشیم.
روز دوم دیماه اعتراضات کارگران گروه ملی فولاد اهواز دوباره از سر گرفته شود و سرفصل جدیدی در مبارزات این کارگران بود.
اعتراض کارگران فولاد اهواز به سطح نازل حقوقها و عدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل که میتواند بهبودی در مزد آنان ایجاد کند و علیه خلف وعده ها ، در پی ممنوع ورود شدن ۲۱ نفر از همکارانشان در شب اول دیماه توسط مدیریت مافیایی شرکت، آتشی بر خشم و اعتراض کارگران زد.
علی محمدی مدیر عامل فاسد این شرکت در مصاحبه ای با ایلنا با قلدری از اینکه با هماهنگی شورای تامین استان کارت ۲۱ کارگر را بسته اند تا تجمعات با توقف خطوط تولید دنبال نشود، صحبت کرد و همچنین با اشاره به وضع بد مالی شرکت و امکان اجرای فقط ۱۵ تا ۱۶ درصد طرح طبقه بندی مشاغل آب پاکی روی دست کارگران ریخت. او در این گفتگو اشاره ای هم به خواست همسان سازی حقوقها از سوی کارگران و مخالفت آنان با پیشنهاد افزایش ده درصدی داشت و با گفتن اینکه خواست کارگران متناسب‌سازی افزایش حقوقها متناسبت با دریافتی گروه فولاد اکسین و گروه فولاد خوزستان و گروه نیشکر هفت تپه است و برای این کار باید هفتاد درصد به حقوق متوسط آنان اضافه شود ، اجرایی کردن این مطالبه را غیر ممکن خواند.
این گفته ها و تعلیق کارگران معترض سرآغازی بر شعله کشیدن خشم و اعتراض کارگران شد و در نتیجه روز دوم دیماه کارگران مقابل دفتر مدیریت جمع شدند و با فریاد کوبنده “نه تهدید، نه زندان، دیگر اثر ندارد” و راهپیمایی قدرتمندشان تا میدان بقایی در ابتدای جاده اهواز- خرمشهر دیوارهای شرکت را به لرزه در آوردند و پاسخ محکمی به گستاخی مدیریت دادند. در این حرکت اعتراضی کارگران خشمگین اقدام به بیرون کردن علی محمدی مدیر عامل فاسد شرکت کردند و محمدی ناگزیر به فرار و مخفی شدن در گوشه ای از ساختمان شد. در آن شب کارت ورود ۱۷ کارگر معترض دیگر شرکت مسدود شد. این امر موجب واکنش شدیدتر شد و در سوم دیماه اعتصاب همه بخش های شرکت ادامه یافت و کارگران همچون دو روز قبل تا میدان بقایی راهپیمایی کردند. با حضور نیروی گارد ویژه در این محل کارگران با فریاد بیشرف بیشرف به راهشان ادامه داده و قاطعانه اعلام داشتند که اگر ۳۸ همکار تعلیقی آنها رفع تعلیق نشوند و خواستهایشان جواب نگیرد، خیابانها را زیر پایشان داغ خواهند کرد.
در این روز کارگران بر سر چگونگی ادامه اعتراض به سنت معمول خود مجمع عمومی تشکیل دادند و در سخنرانی هایشان بر ادامه اعتصاب تا رفع انسداد کارت ورود همکاران و بازگشت به کار همه کارگران اخراجی و اخراج مدیران فاسد تاکید نمودند. کارگران همچنین در پاسخ به بهانه جویی های مدیریت مافیایی حاکم بر شرکت اعلام نمودند که اگر بانک ملی توان پاسخگویی به خواستهای آنان و اداره شرکت را ندارد دولت مسئول است پاسخ دهد. بعلاوه کارگران با اولتیماتوم اینکه اگر کارت یک نفر مسدود شود، درهای شرکت بسته خواهد شد! و مرعوب تهدید و فشارها نخواهند شد متحدانه بر ادامه اعتراضاتشان تاکید نموده و خواستهای فوری خود را اعلام داشتند. مطالبات فوری اعلام شده این کارگران عبارت بودند از:رفع ممنوعیت ورود به شرکت کارگران تعلیق شده و بازگشت به کار کارگران اخراج شده قبلی، همسان‌سازی دستمزد ها برابر دریافتی کارگران شرکت های فولادی همجوار، اجرای کامل و فوری طبقه‌بندی مشاغل، برکناری مدیرعامل فاسد و خلع مالکیت از بانک ملی، مشارکت کارگران در امر مدیریت شرکت
بدینگونه اعتصاب کارگران فولاد در پنجشنبه هفتم دیماه به ششمین روز خود رسید. در این فاصله کارگران هر روز با تجمع و راهپیمایی و فریاد ” ما کارگران آهنیم، ریشه‌ی ظلم رو می‌کنیم”، “مشکل ما حل نشه، اهواز قیامت میشه” با قدرت و متحدانه به اعتراضشان ادامه دادند. این اولتیماتوم برای مدیریت و مقامات شهر و حکومتی جدی بود. چون تجربه اعتراضات گذشته کارگران فولاد از جمله سال ۹۷ را داشتند و دیدند که چگونه این کارگران با قدرت مبارزاتی شان تمام شهر اهواز را به حرکت در آوردند وبیشترین همبستگی های مردمی در این شهر و در سطح سراسری را همراه داشتند که بازتابش جهانی شد. از جمله دانشجویان، معلمان، بازنشستگان و بخش های مختلف جامعه در آن مقطع با مبارزات این کارگران که با شعار “کشور ما دزدخونه است، توی جهان نمونه است” خیابانهای شهر اهواز را به لرزه در آورده بودند اعلام داشتند و به تجمعاتشان پیوستند. اولتیماتوم کارگران فولاد به کشاندن گسترده اعتراضاتشان به خیابان بویژه در شرایط پر تلاطم اعتراضی امروز جامعه برای حکومت یک هشدار بود.
از همین رو ادامه اعتراضات قدرتمند کارگران فولاد اهواز و اولتیماتوم دادانهایشان مدیریت را به تکاپو انداخت. در کنار تدابیر سرکوبگرانه و حضور نیروی گارد ویژه و غیره، زمزمه های درخواست از کارگران برای مذاکره از سوی آنها شنیده شد. در پنجم دیماه بار دیگر مجمع عمومی کارگران بر سر چگونگی ادامه اعتراض تشکیل شد. حرف کارگران این بود که اگر ارعاب و تهدیدها اثر نکرد، چرا فکر میکنید می توانید با وعده های توخالی کارگر گروه ملی را بفریبید! و اعلام کردند که هر زمان که خواسته های آنها را عملی کنند، تصمیم خواهند گرفت که مذاکره بکنند یا نه و مذاکره پشت درهای بسته را بی ارزش خواندند و حرف آخرشان این بود که آنها یک جمع واحد هستند و اگر حرف و سخنی دارند به میان جمعشان بروند . البته با دست پر و نه با وعده وعید.
بدینگونه کارگران هوشیارانه در برابر تفرقه افکنی ها و سرکوبگریها ایستاده و با اتکا به مجمع عمومی و تصمیم گیری جمعی متحدانه به جلو گام برداشتند.
سرانجام در هفتم دیماه در حالیکه تمام بخش های شرکت در اعتصاب بود و کارگران در تجمع و اعتراض، جلسه ای با حضور نمایندگانی از اداره کل کار استان، نماینده بانک ملی و چند دستگاه دولتی دیگر در محل شرکت با شرکت نمایندگانی منتخب از سوی کارگران برگزار شد. در رابطه با این نشست کارگران اعلام داشتند که خواستهای ما روشن و واضح است و بر سر آن با احدی سازش و مصالحه نخواهیم کرد.
جلسه مذاکره ساعتها بطور کشید. اما سرانجام زیر فشار اعتراضات قدرتمند کارگران در هشتمین روز از اعتصاب قدرتمندشان مدیریت عقب نشست و کارگران فولاد توانستند به بخش هایی از مطالبات خود دست یابند. رمز این موفقیت اتحاد کارگران و اتکای آنها به مجمع عمومی و تصمیم گیری جمعی بود. از جمله از کارتهای ورودی ۳۸ کارگر تعلیقی این کارخانه رفع انسداد شد. بعلاوه مقرر شد که حدود نیمی از طرح طبقه بندی مشاغل برای تمام کارگران به ارزش ده میلیون تومان ماهانه بصورت علی الحساب به هر کارگر تا اجرای کامل آن پرداخت گردد و این مبلغ کارگران شرکت شفق را نیز شامل شود.
اما بعد ماجرای شکایت مدیریت از شمار زیادی از معترضین پیش آمد. یعنی در کنار مذاکره سرکوبگریها و توطئه گری علیه کارگران ادامه داشت. در نتیجه کارگران متحدانه تصمیم گرفتند که تا بازپس گیری این شکایت همچنان به اعتصاب خود ادامه دهند و بدین ترتیب روز شنبه نهم دیماه نیز خط های تولید راه اندازی نشد و کارگران مجددا شرکت را ترک کرده و به پشت درهای کارخانه بازگشتند. اما بعد بخاطر فشارهای بیرونی و تماس های تهدیدآمیز نهادهای مختلف با شماری از کارگران و مشروط شدن پرداخت حقوق مبلغ مورد توافق با حقوق آذرماه توسط مدیریت، کارگران با شرط اینکه طی سه روز مدیریت شکایت خود را بازپس بگیرد، بصورت جمعی تصمیم گرفتند که سر کارشان بازگردند و تولید از سر گرفته شود. بدین ترتیب کارگران با اولتیماتوم اینکه اگر مدیریت شکایتش را پس نگیرد اعتصاب خود را آغاز و تمام خطوط تولید را متوقف و به خیابان باز خواهند گشت، سرکار حاضر شدند.
همبستگی های پر شور کارگری
اعتراضات قدرتمند کارگران فولاد اهواز بار دیگر توجه ها را بسوی خود جلب کرد. تشکلهای مختلف کارگری حمایت خود را از این اعتراضات اعلام داشتند. بازنشستگان کشوری و تامین اجتماعی در کرمانشاه با فریاد “فولادی فولادی تو نور چشم مایی”، حمایت خود را از کارگران فولاد اهواز اعلام داشتند. متقابلا کارگران فولاد اهواز نیز در هفتم دیماه طی پیامی ضممن اشاره به تجمعات پرقدرت خود و حفظ اتحاد مبارزاتی شان با اتکا به مجمع عمومی و تصمیم گیری جمعی خود در برابر سرکوبگریها و تفرقه افکنی های مدیریت بر اتحاد کارگر شاغل و بازنشسته تاکید کردند. در بخشی از پیامشان چنین آمده بود:”
“بازنشستگان و کارگران عزیز! شما نیز با خواسته ها و دغدغه‌های مشترک راهی جز اعتراضات در سطح خیابانها و شهرها نمی‌بینید. دولت ناکارآمد و مافیای اقتصادی دست در دست هم به معیشت ما از طریق دست درازی در منابع ملی و صندوق های مالی هجوم بی‌سابقه‌ای آورده‌اند. ما برای پیشبرد مطالبات کارگری به حمایت برادران و خواهران شاغل و بازنشسته نیاز داریم و مانند تمام اعتصابات سابق آماده‌ایم تا در صورت تداوم تهدیدها و بی‌توجهی مسئولان، شانه به شانه دیگر کارگران و همکاران صنعتگر و بازنشستگان کشوری و تامین اجتماعی طوفانی از حق‌خواهی بپا کنیم. “
درسهای آموزنده اعتراضات قدرتمند فولاد
صدای مستقل کارگران گروه ملی اهواز در تلگرام خود مینویسند: “آن‌قدر اعتصاب ما پرقدرت بود که برای شکستن هیبت آن، تمام دستگاه‌ها نظیر هیات مدیره، مافیای فولاد، بانک‌ملی، وزارت کار واطلاعات، نیروهای انتظامی و بسیج و اداره کار، فرمانداری و استانداری و همه وارد عمل شدند.”
کارگران گروه ملی فولاد اهواز درست میگویند همین قدرت بود که مدیریت و مقامات دست اندر کار را به پای میز محاکمه کشاند. ناگزیر به عقب نشینی کرد و هنوز هم جدال خاتمه یافته نیست و کارگران همچنان هوشیارانه و استوار مقابل سرکوبگریها و تفرقه افکنی های باند مافیایی حاکم بر شرکت ایستاده اند.
کارگران فولاد در مبارزات خود با قدرت تجمع و اعتراض، با قدرت اعتصاب و از کار انداختن چرخ تولید و با اتکا به مجمع عمومی و قدرت تصمیم گیری متحدانه شان توانستند مقابل سرکوبگریها و انواع و اقسام تهدیدات و توطئه گریهای باند مافیایی حاکم بر فولاد بایستند. توانستند همبستگی وسیعی از کارگران را همراه داشته باشند و بدین ترتیب موفق شدند که همکاران اخراجی خود را سر کار باز گردانند و بخشی از مطالباتشان را نقد کنند . اکنون نیز با همین قدرت ایستاده اند و اولتیماتوم میدهند که اگر وعده های داده شده اجرایی نشود، اگر مدیریت ظرف سه روز شکایتش را پس نگیرد، دوباره چرخهای تولید را از کار خواهند انداخت و اینبار با قدرت بیشتری به خیابان خواهند آمد.
این چنین است که اعتراضات قدرتمند کارگران فولاد اهواز الگویی آموزنده برای همه کارگران و همه جامعه به مقابله با سرکوبگریها است. شعار “نه تهدید نه زندان دیگر اثر ندارد” شعار امروز کل جامعه است و اتحاد مبارزاتی همه بخش های جامعه علیه سرکوبگریهای حاکم یک پاسخ مهم و یک ضرورت سیاسی فوری است. یک گام مهم در این اتحاد، اتحاد کارگران شاغل و بازنشسته است که امروز به پرچم اتحاد طبقاتی کارگری بخش های وسیع کارگران تبدیل شده و مورد اشاره کارگران فولاد اهواز نیز هست. از درسهای اعتراضات کارگران فولاد اهواز باید آموخت. کارگران فولاد اهواز این سنگر مبارزه علیه سرکوب همچنان نیاز به حمایت و پشتیبانی وسیع دارد و باید مورد بیشترین حمایت ها قرار گیرد.
