گام بعدی، اعتصاب- مهران محبی
اعتراضات پرستاران دربیمارستان ها و مراکز درمانی چند شهر مانند کرج و شیراز از روز نهم مرداد خیلی سریع به مراکز درمانی شهرهای دیگر سرایت کرد و در کمتر از یک ماه به یک جنبش سراسری قدرتمند تبدیل شد. به طوری که حالا پرستاران اکثر شهرها از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب و مرکز درگیر اعتراض برای متحقق ساختن مطالبات معیشتی، شرایط کار و وضعیت درمانی هستند.
اعتراضات اینبار پرستاران به گفته مقامات بهداشتی در صد سال گذشته در ایران بی سابقه بوده، اما درست تر آن است که در تاریخ پرستاری ایران بی سابقه بوده، و این حرکت منسجم و رو به پیش، حکومت را به وحشت انداخته است.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری طی نامه ای به پزشکیان از روند رو به پیش اعتراضات و روش های جدیدی که پرستاران برای اعمال فشار برحکومت بکار می گیرند، ابراز نگرانی و به بیان دقیق تر ابراز وحشت کرده است. او در نامه خود به پزشکیان نوشته که نارضایتی پرستاران به حدی رسیده که متأسفانه! در برخی از بیمارستان های شهرها از جمله کرج و شیراز با ترک کار و عدم حضور در شیفت های کاری توسط پرستاران مواجه شده اند و بیم آن می رود که ابعاد این اقدامات به شهرهای دیگر نیز کشیده شود!
نگرانی و وحشت رئیس سازمان نظام پرستاری که بازتاب دهنده نگرانی و وحشت کل حکومت می باشد، وحشت از ادامه و گسترش اعتراضات پرستاران و تبدیل اعتراضات به اعتصابات سراسری رژیم را به رعشه انداخته است. سران حکومت متوجه هستند که اعتصابات سراسری پرستاران می تواند حکومت را با بحران عمیق تری مواجه کند و نفس اش را بیشتر از پیش بند آورد.
از طرف دیگر خود پرستاران هم به نقش و تأثیر اعتصابات سراسری در به زانو در آوردن رژیم آگاه هستند و فراخوان پرستاران مشهد به اعتصاب سراسری و سر دادن شعار” گام بعدی، اعتصاب” توسط پرستاران معترض اصفهان با شفافیت آن را معنا می کند.
اعتراضات جاری پرستاران که در تاریخ پرستاری ایران بی سابقه بوده، از این جهت بی سابقه و متفاوت است که هم در ابعادی سراسری است و هم در برخی بیمارستان ها و مراکز درمانی به اعتصاب و توقف کار منجر شده است و انتظار می رود که اعتراضات به اعتصابات سراسری تبدیل شوند و همین بعد اعتصابات سراسری است که کابوس حکومت را وحشتناک تر کرده است.
اعتراضات و اعتصابات سراسری پرستاران تا همین جا باعث تزریق روحیه و انرژی تازه ای به جنبش سرنگونی و انقلاب برای از میان برداشتن جمهوری اسلامی شده است. پرستاران به خاطر موقعیت شغلیشان که ارتباط مستقیم با سلامت افراد جامعه دارد، اعتراضات و اعتصاباتشان خیلی سریع و عمیقا مورد توجه عمومی قرار می گیرند و همچنانکه تا امروز مشاهده گردیده است، دارای پتانسیل جلب حمایت های عمومی و سراسری و تبدیل شدن به مرکز ثقلی برای گسترش اعتراضات عمومی و پیوند خوردن اعتصابات بخش های دیگر تولیدی و خدماتی است.
اعتصاب، آن حرکت و اقدام اعتراضی است که می تواند در کوتاه مدت بیشترین فشار را بر هر کارفرمائی و در مورد پرستاران می تواند بیشترین و کمرشکن ترین فشار را بر حکومت وارد کند تا مجبور به برآورده نمودن خواستهای فوری آنها شود و در دراز مدت و در سطحی عمومی تر، آنگاه که بخش های بیشتری از مراکز تولیدی صنعتی و خدماتی به اعتصابات سراسری می پیوندند، تبدیل به پشتوانه اعتراضات خیابانی شود، حکومت دیگر توان سرکوب را از دست داده و با قدرت انقلاب توده ای سرنگون خواهد شد.
اوضاع انفجاری و انقلابی جاری می تواند اعتراضات پرستاران را به نقطه شروعی برای اعتصابات گسترده بر سر معیشت و برای سرنگونی جمهوری اسلامی تبدیل شود. امروز اعتراض از هر شهر و گوشه جامعه می جوشد. همین پرستاران اعتراضات خود را در حالی از نهم مرداد شروع کرده اند که جامعه نزدیک به دو سال است که دست بکار انقلاب برای سرنگون کردن رژیم است. زنان هر روزه با گسترده تر کردن بی حجابی و خانواده های دادخواه و جنبش علیه اعدام در ابعادی سراسری و حتی از درون زندان ها، اعتراضات خیابانی بازنشستگان، تجمعات مالباختگان و اعتراضات به قطعی آب و برق و تجمعات کشاورزان و دیگر معترضان، حکومت را زیر فشار خرد کننده خود قرار داده اند. در مراکز نفت و گاز بیش از ۲۰ هزار کارگر پروژه ای از روز ۳۱ خرداد در اعتصاب هستند. همچنین اعتراضات کارگران ارکان ثالث نفت و گاز و اعتصابات کارگران واگن پارس اراک از هفته ها قبل پا برجا هستند.
در چنین اوضاعی که جامعه در یک شرایط انقلابی بسر می برد، هر اعتراضی متأثر از انقلاب و رنگ و بوی انقلاب را با خود دارد و قدرت و اثر گذاری اش از هر جهت متفاوت و بسیار بیشتر از دوره های غیر انقلابی است. با توجه به شرایط بطنی اعتراضات و اعتصابات جاری پرستاران که بروزات متأثر از انقلاب از آن از یک طرف در سر دادن شعار “نترسید، نترسید ما همه با هم هستیم” از سوی آنان در برابر یورش سرکوبگران حراستی و امنیتی و انتظامی و از طرف دیگر در شکل حمایت های وسیع از اعتراضات پرستاران مانند تجمعات بازنشستگان با شعارهایی در همبستگی با آنان و در مخالفت با اعدامها و برای آزادی زندانیان سیاسی و دیگر اعتراضات با شعارهای اعتراضی علیه فساد و چپاول در دستگاه های حکومتی خود را نشان میدهد. و اینها از جمله شعارهای اعتراضی در خیزش های اعتراضی پیشین و انقلاب “زن، زندگی، آزادی” هستند. بدین ترتیب می شود به روشنی تشخیص داد که اعتراضات مردمی در سطح جامعه، در اساس مسیر انقلابی و سرنگونی طلبی را طی می کنند. در نتیجه، ادامه اعتراضات پرستاران و بویژه گام نهادن به اعتصابات سراسری می تواند به همه اعتراضات و اعتصابات جاری در سطح جامعه قدرت و اعتماد به نفس بیشتری دهد و همچنین عامل و محرکی برای پیوند خوردن و همگامی و مهمتر از همه، هم زمانی آنها شود و در نهایت برای انقلاب نیرو بسیج کند. زنده باد نقلاب زن زندگی آزادی.
