یک اول مه بیاد ماندنی دیگر را رقم زدیم-کاظم نیکخواه
تجمعات و گردهمایی ها و بیانیه های اول مه امسال در ایران، بیانگر یک اتحاد و پیشروی مهم در جنبش کارگران و معلمان و بازنشستگان و مردم معترض است. در شهرهای متعددی در این روز بنا به گزارشات تاکنون منتشر شده، تجمعات اول مه با همراه شدن فعالین کارگری و خانواده های دانش آموزان و مردم معترض برگزار شد. از جمله در مناطق و شهرهایی نظیر تهران، اصفهان، اراک، خمینی شهر، دلفان، نورآباد، کرمانشاه، البرز، کرج، سقز، نورآباد / فارس، خمینی‌شهر، شیراز، الیگودرز، بوشهر، یزد، هرسین، دلفان، دهدشت، لنگرود، سنندج، شوشتر، اسلام‌آباد‌غرب، دهگلان ، یاسوج، گچساران، اردبیل، سقز، لاهیجان، شهرضا، ایذه، تبریز، اهواز، قیر و کارزین، رستم وممسنی، و مسجد سلیمان، تنکابن، تربت حیدریه، قزوین و خرم بید مراسم اول مه با شرکت وسیع کارگران و مردم را شاهد بودیم. به این ترتیب امسال یک اول مه بیاد ماندنی را علیرغم دستگیریها و سرکوبگریهای حکومت رقم زدیم و دور نیست روزی که اتحاد ما، حاکمین مفتخور و بی خاصیت سرمایه را به جایی که سزاوار آن هستند یعنی زباله دان تاریخ راهی کند.
حقیقت اینست که.در پشت تاریخ اول مه یک دنیا مبارزه و تلاش طبقه ما، طبقه کارگر قرار دارد. از ابتدای تصمیم به تعیین یک روز بنام روز جهانی کارگر در سال ۱۸۸۹ تا کنون، جدالهای عظیمی در دنیا میان کارگران و سرمایه داران و دولتهایشان صورت گرفته است. مبارزه طبقاتی حاد، دردناک و بدون توقف و همه جانبه ای در تمام کشورها توسط کارگران در دفاع از زندگی و معیشت و شرایط کار و مقابله با تعرضات سرمایه داران به جریان افتاده است. با این مبارزه ما جهره دنیا را عوض کرده ایم. ساعت کار، شرایط کار، ایمنی محیط کار، قوانین کار، بسیار تغییر کرده است. نه فقط شرایط کار خودما، بلکه کل سیمای سیاسی جوامع با مبارزات ما عوض شده و بهبودهای زیادی در زندگی همه مردم صورت گرفته است. طبقه ما متاسفانه قربانیان بسیاری در این مبارزه داده است و من اینجا به همه جانباختگان راه آزادی طبقه کارگر درود میفرستم و یادشان را گرامی میدارم.
ما کارگران راه درازی جلو آمده ایم. اما میدانیم که در عین حال راه درازی در پیش داریم. سرمایه داری یک سیستم غیر منطقی و غیر انسانی و ضد کارگری است. کارگران همه ثروتها را تولید میکنند و همچنان محرومترین و بی حقوقترین بخش جامعه هستند. این وضعیت را ما قبول نداریم و تا پایان دادن کامل به این سیستم غیر منطقی و غیر انسانی مبارزه ما در سراسر جهان ادامه خواهد یافت. .
در ایران که یک دیکتاتوری وحشی و متحجر و مذهبی سرمایه داری، حکومت اسلامی حاکم است، روزی نیست که چندین اعتصاب و اعتراض برای بهبود زندگی و معیشت توسط بخشهای مختلف طبقه ما صورت نگیرد. کارگران فقر و بی تامینی و نپرداختن حقوقها و کار کودکان و دستمزدهای زیر خط فقر و زندان و دستگیری را نمی پدیرند. کارگران نه فقط خواستار بهبود شرایط کار و زندگی خود هستند، بلکه خواستار تحول در کل جامعه هستند. بطور واقعی کارگران در تجربه عملی خود به این نتیجه رسیده اند که کارگر آزاد نمیشود مگر اینکه کل جامعه را آزاد کند. مبارزه اکنون در این سطح است. یعنی برای رهایی کل مردم از شر حکومت اسلامی و کل سیستم غیر منطقی سرمایه داری و ایجاد یک جامعه آزاد و برابر و انسانی که تک تک افراد و شهروندان در آن در رفاه و برابری و منزلت زندگی کنند.
کارگران و معلمان و بازنشستگان در جدال هر روزه خود با مفتخوران حاکم مدام تاکید میکنند که فاصله طبقاتی و امتیازات طبقاتی یک اقلیت مفتخور را نمی پذیرند. دیکتاتوری و سرکوب و زندان را نمی پذیرند. ستم بر زنان را قبول ندارند. و خواهان زیر و رو شدن کل این سیستم ضد انسانی هستند.
با توجه به سیاستهای بغایت ضد انسانی حکومت اسلامی و بیش از چهل سال جنایت علیه مردم، ما خواهان بایکوت جهانی این حکومت هستیم. و این کارزار را در سطح دنیا به پیش میبریم. کارگران در ایران و شماری از اتحادیه های کارگری دنیا از این خواست ما حمایت کرده اند.
ما از همه معلمان و کارگران میخواهیم که از این کارزار پشتیبانی کنند. این یک گام مهم در سرنگونی این حکومت است. حکومتی که کارنامه ای طولانی در جنایت و توحش دارد و هر روز حقوق پایه ای شهروندان را زیر پا میگذارد نباید در نهادهای کارگری و بین المللی جایی داشته باشد. چنین حکومتی همچون ٰرژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در قرن گذشته باید بایکوت و منزوی شود و با انقلاب و مبارزه ما مردم به زباله دان انداخته شود.
زنده باد اول ماه مه
