شریفه محمدی را آزاد کنید- گفتگو با حمید تقوایی در برنامه سازمانده در تلویزیون کانال جدید
شهلا دانشفر: درست یک روز قبل از مرحله دوم سیرک انتخاباتی جمهوری اسلام حکم اعدام شریفه محمدی این فعال زن کارگری، فعال محیط زیستی، اعلام شد . این حکم تحت عنوان بغی یعنی مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی داده شده است و عضویت در فلان تشکل کارگری و یا جریان سیاسی معین بطور مثال کمیته هماهنگی یا کوموله و نیز اعتراضش علیه اعدام بعنوان مصادیق این حکم جنایتکارانه قید شده است. شریفه محمدی بعداز هفت ماه در زندان بودن ، بعد از شکنجه های روحی و جسمی بسیاری که برای اعتراف گیری اجباری در زندان انفرادی به او وارد شده، و طی یک سناریو سازی پوچ و واهی به اعدام محکوم شده است. این حکم جنایتکارانه حکومت جامعه را تکان داده است. مادر شریفه محمدی در پیامی خطاب به مردم میگوید دخترم را آزاد کنید. اولین سوال من از شما اینست که چگونه است که این حکم در این شرایط به شریفه محمدی داده میشود؟ از نظر من این حکم به نوعی از احکام دیگر ی که توسط حکومت داده شده متفاوت است. شما چه تبیینی از این مساله دارید؟
حمید تقوائی: جمهوری اسلامی اسلحه اعدام را علیه فعالین و برای مرعوب کردن جامعه و به عقب راندن مردم بکار گرفته است. از این نظر اتفاق تازه ای نیفتاده است. یک حکومت خونریز تنها راه بقای خود را در این می بیند که بزند و ببندد و بکشد. و امروز هم این حکم را علیه یک زن فعال کارگری صادر میکند. البته سابقه نداشت که حکم اعدام بخاطر فعالیت در جنبش کارگری صادر شود. امروز چنین حکمی نشانه منتهی های توحش و در عین حال درماندگی و بن بست حکومت است. اما آنچه جدید است و آنچه امیدبخش است، و میتوانیم به آن متکی شویم که جلوی این جنایت را بگیریم، جنبش گسترده ای است که در داخل کشور و در خارج کشور با پرچم شریفه را آزاد کنید به راه افتاده است. بیانیه های زیادی داده شده، فراخوانهای زیادی داده شده، بازنشستگان در تجمعاتشان این مطالبه را مطرح کرده اند، زندانیان سیاسی در اعتراض به این حکم دست به اعتصاب زده اند، همچنین تشکلهای مختلف کارگری و چهره های جنبش کارگری، جنبش دانشجویی، جنبش آزادی زن و جنبشهای اعتراضی و بخشهای مختلف جامعه حرکت گسترده ای را برای آزادی شریفه آغاز کرده اند. خانواده شریفه کارزاری را علیه حکم اعدام او اعلام کرده اند و اکنون بخش وسیعی از فعالین و مردم به عنوان خانواده او بمیدان آمده اند.
این را هم باید توجه کرد که در بحبوحه بازی مسخره انتخاباتی حکومت این حکم صادر شد ولی این حکم تحت الشعاع هیاهوی انتخاباتی قرار نگرفت و جامعه به سرعت عکس العمل نشان داد. مردم کاملا آگاه هستند و میدانند چه میخواهند. مردم میدانند باید به نیروی متکی شوند و اجازه ندهند این جنایات حکومتی ادامه پیدا کند.
نکته دیگر اینکه همانطور که میدانید جنبش علیه اعدام چه در داخل و چه در خارج کشور در چند ماهه اخیر گسترش بی سابقه ای پیدا کرده است. و اعتراض به حکم اعدام شریفه یک نبرد ویژه و فرازی در این جنبش است. در حال حاضر کمیته ها و نهادهای مبارزاتی مختلفی از جمله کارزار نه به اعدام در ایران، کمیته آزادی زندانیان سیاسی، و کارزار آزادی کارگران زندانی فعالانه به جنبش لغو حکم اعدام و آزادی شریفه پیوسته اند. این حرکت در واقع نبرد مشخصی از جنبش لغو مجازات اعدام به هر بهانه و جرمی است. از این جهت هم این مبارزه اهمیت دارد. اینجا قبل از هر چیز نجات جان یک انسان مطرح است. شریفه محمدی هیچ جرمی مرتکب نشده است، حتی اگر عضو سازمانها و احزاب اپوزیسیون میبود نمی باید بازداشت میشد. نجات جان او هدف مبرم و اولیه این کارزار است.
در سطح عمومی تر و استراتژیک تری ما با حکومتی روبرو هستیم که اسلحه اعدام را برای حفظ بقای خودش بکار گرفته است. در تقابل با کل این حکومت خونخوار نیز این کارزار بسیار مهم است و باید با تمام قوا از آن حمایت کرد.
شهلا دانشفر: دوستی از ایران سوال کرده که آیا فکر میکنید که این یک رویه جدیدی در سرکوبگریهای حکومت است که سراغ فعالین کارگری و اجتماعی برود؟ جواب شما به این سوال دوست ما چیست؟
حمید تقوائی: این مساله از این نظر که برای یک فعال کارگری حکم اعدام صادر کرده اند اتفاق تازه ای است. من بخاطر ندارم که برای یک فعال جنبش کارگری حکم اعدام داده باشند. ولی ما میتوانیم اجازه ندهیم این رویه ادامه پیدا کند. این حکم اعدام برای فعالین کارگری باید اولین و آخرین باشد. طبعا اگر جمهوری اسلامی با مقاومت چندانی روبرو نشود به این سیاست جنایتکارانه اش ادامه خواهد داد. اینها تلاش دارند مردم معترض و بخصوص جنبش کارگری که اعتصابات گسترده ای را به پیش میبرد مرعوب کنند و به عقب بنشانند. از نظر آنها حکم اعدام شریفه یک نوع زهر چشم گرفتن از فعالین کارگری است. ولی دقیقا همین قدرتی که در میدان است اجازه نمیدهد این تلاش حکومت بجائی برسد. حکومت سعی میکند این نوع پرونده سازیها و احکام علیه فعالین کارگری را به امر متعارفی تبدیل کند. ولی نخواهد توانست. تا همین جا اعتراضات مردم قدرتمند و گسترده بوده است. علیه حکم اعدام برای توماج صالحی هم جنبش وسیعی براه افتاد که توانسته است تا امروز این حکم را معلق نگاهدارد. رژیم مجبور شد در دادگاه تجدیدنظر این حکم را لغو کند. در این مورد هم حداقل کاری که میشود کرد اینست که رژیم را به غلط کردن بیاندازیم و مجبورش کنیم این حکم را لغو و یا معلق کند. این ابلته کافی نیست. ما خواهان آزادی بی قید و شرط شریفه هستیم و خواهان آزادی همه محکومین به اعدام و همه زندانیان سیاسی. اینها هیچ جرمی مرتکب نشده اند. تنها قربانیانی در دست رژیم هستند برای ارعاب معترضین و کل جامعه.
اساس مساله اینست که گرچه حکومت تلاش میکند حکم اعدام علیه فعالین کارگری را به روند جدیدی علیه اعتراضات تبدیل کند ولی مقاومتی که شکل گرفته نشان میدهد جامعه چنین اجازه ای نمیدهد و حزب ما هم با تمام نیروی خود تلاش میکند که شریفه آزاد بشود.
شهلا دانشفر: اعتراضاتی که در همین فاصله کوتاه صورت گرفته هزینه سنگینی بر دوش جمهوری اسلامی گذاشته است. بخصوص موقعیتی که امروز جنبش کارگری دارد و همانطور که اشاره کردید هم اکنون هزاران کارگر نفت در اعتصابند و شوراهای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی و ارکان ثالث نفت، شورای سازماندهی اعتراضات پرستاران و دادخواهان و دیگر امضا کنندگان بیانیه هفت تشکل کارگری- اجتماعی که شما نام بردید علیه حکم اعدام شریفه محمدی همگی نهادهایی هستند که پایه اجتماعی دارند و یا شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان هم در این رابطه بیانیه اعتراضی داده است. یک نکته جالب در این بیانیه ها و گفتمانهای حول این موضوع اینست که تشکل، تحزب حق مسلم ماست. یعنی مردم این سرکوبگری را دارند با تعرض پاسخ میدهند. یا در بیانیه ای که زندانیان سیاسی در ادامه سه شنبه های اعتراض علیه اعدام انتشار دادند، تاکید کرده اند که متحدانه علیه ماشین اعدام و سرکوب حکومت بایستیم، شریفه محمدی باید آزاد شود و حکم او لغو شود. بدینگونه با چنین گفتمانهایی یک اجماع اجتماعی و سراسری را در برابر این تعرض حکومت و لغو حکم اعدام شریفه محمدی شاهدیم. همانطور که اشاره کردید این ابعاد از همبستگی و اتحاد بعد جدید مبارزه علیه اعدام و علیه سرکوبگریهای حکومت است. در سطح بین المللی هم دیدید که در تورنتو تجمع بود. آکسیون بود و در آن جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل از سخنرانان این آکسیون گفت که این مساله را در کمیته حقیقت یاب طرح خواهند کرد و از ابعاد جنایتکارانه نقض حقوق بشر در ایران صحبت کرد. اینها همه جنبه های مختلفی از پیشروی کارزار دفاع از شریفه محمدی است.
حمید تقوایی: من در اینجا نکته ای دارم. میشود گفت که ما با یک قانونمندی ای روبروییم و آنهم اینست که مردم هر تعرض حکومت را تبدیل میکند به تعرض خود علیه حکومت و آنرا به عکس خود تبدیل میکند. مثلا در مخالفت با اعدام همیشه در جامعه اعتراض بوده است. در شرایط قبل از انقلاب زن زندگی آزادی مطالبه ای بود که زندانی سیاسی را آزاد کنید. یا بطور مثال پرونده ای از نظر حقوقی اشکال دارد. یا وکیل مدافع زندانی میامد افشاگری میکرد. و یا مردم میگفتند این حکم اعدام به غلط صادر شده است و یا میکوشیدند رضایت خانواده طرف مربوطه را جلب کنند. و اعتراضاتی در این چهارچوب ها انجام میشد. بعضا اعتراضات رادیکال تری هم صورت میگرفت. اما بعد از انقلاب زن زندگی آزادی دیگر روند این نیست. مردم وقتی چنین حکمی داده میشود، بعنوان یک رژیم خونخوار، جنایتکار، سرکوبگر، حکومت را محکوم میکند. همانطور که اشاره کردید تشکلها با اسم و رسم، چهره های فعال از جنبش کارگری و جنبش های اجتماعی مختلف می آیند حکم اعدام شریفه محمدی را محکوم میکنند. در انتخابات هم در یک سطح دیگری این تعرض را دیدیم . نمایش های انتخاباتی قبلی هم اساسا با تحریم روبرو بود و مردم رای نمی دادند. ولی در این انتخابات یا انتخابات قبلی با شعار سرنگونی آمدند و قضیه فقط این نبود و به حکومت گفتند باید بروی. الان هم فقط نمی گویند این پرونده بد است و شریفه محمدی باید آزاد شود. بلکه میگویند اعدام باید کلا لغو شود ومیخواهند اسلحه اعدام را از دست این جلادان بیرون بکشند. و هر پرونده ای و هر مصداق اعدامی می بینیم که تبدیل میشود به یک کمپین و یک اعتراضات گسترده ای علیه کل مجازات اعدام. علیه حکومت اعدام. علیه جمهوری اعدامی. اینها میشود تم اعتراض. اینها در مدیای اجتماعی داغ میشود و بر فضای اعتراضات خیابانی، در شعار نویسی های خیابانی اینها برجسته میشود. می خواهم بگویم که ما به این معنا با شرایط سیاسی و توازن قوایی روبروییم که مردم هر تلاش رژیم برای تعرض را به زمینه ای برای تعرض خودشان تبدیل میکنند و تلاش حکومت را نه تنها خنثی میکنند بلکه پیشروی میکنند. همان کاری که مردم در رابطه با انتخابات کردند. همان کاری که در رابطه با حکم اعدام توماج صالحی کردند. و همان کاری که الان در رابطه با حکم اعدام شریفه محمدی دارد انجام میشود. و به همین خاطر به نظر من این خیلی شوق آور و امید بخش است که این حرکت بتواند به پیروزی برسد.
شهلا دانشفر: شما وقتی به اعتراضات نگاه میکنید میبینید که اعتراض به حکم اعدام شریفه محمدی گفتمان های عمیق تری را همراه با اعتراض علیه اعدام با خود به جلو آورده است. و این گفتمان تبیین عمیقی بدست میدهد که چرا حکومت سرکوب میکند. چرا اعدام میکند. در این راستا خوبست صحبت های شما را در مورد جایگاه این اعتراضات به لحاظ مضمونی و تعمیق انقلاب بشنویم. بویژه اینکه می بینیم که جمهوری اسلامی تشکلها را مورد حمله قرار داده است بخاطر اینکه یک دستاورد انقلاب زن زندگی آزادی اتفاقا در همین زمینه سازمانیابی اعتراضات بود. ؟
حمید تقوایی: داستان اینست که در این مورد نیز دوره ای بود که دردفاع از محکومین به اعدام و زندان و غیره میگفتند که این پرونده دروغ است. این فرد عضو هیچ حزبی نیست. عضو سازمانی نیست. کاری نکرده است. و این را علامت بی گناهی میدانستند. الان مردم میگویند عضویت در یک تشکل یا حزب اصلا گناه نیست. جرم نیست. هر فرد میتواند عضو هر حزب و سازمانی باشد و شما غلط میکنید دستگیر میکنید و غلط میکنید که حکم اعدام میدهید. الان جامعه در این فضا قرار دارد و جمهوری اسلامی در این وضعیت است. بنابراین همانطور که شما هم اشاره کردید مساله از اعتراض به حکم اعدام فراتر میرود و وارد آزادی احزاب، آزادی تشکل، آزادی اعتراض و آزادی مبارزه میشود. کسی را که شما بگیرید به جرم اینکه او عضو فلان تشکل بوده و آن تشکل هم به فلان حزب مربوط بوده و آن حزب مسلح بوده و غیره که الان دارند در مورد شریفه محمدی میگویند، مردم میگویند همه اینها درست، ولی شما حق ندارید او را دستگیر کنید. اعدام کنید. یا حتی محاکمه کنید. چون اینها جرم نیستند و اینها جزو حقوق ابتدایی مردم است. میخواهم بگویم که این قضیه با خودش بحث آزادی احزاب را جلو آورده است. جمهوری اسلامی به خیال خودش میخواهد اعدام کند که جامعه را مرعوب کند. می بیند ایشیو ها و موضوعات جدیدی و جبهه های جدیدی حول آن باز میشود. و همه اینها هم به هم پیوسته اند. مساله آزادی ها، مساله لغو اعدام، مساله آزادی بیان، آزادی تحصن، آزادی اعتراض همه و همه به هم پیوسته اند و هر کدام از اینها مورد تعرض حکومت قرار بگیرد مردم با کل این مطالبات می آیند به میدان. و این هم به نظرم یک خصیصه جدیدی است که در شرایط انقلابی جامعه دارد تجربه میکند. و میتوانم بگویم از دستاوردهای این جنبش ها و انقلاب زن زندگی آزادی است.
شهلا دانشفر: اجازه بدهید که یک مثال بزنم در همین هفته کارگران بازنشسته تامین اجتماعی در شوش و تهران شعار شریفه محمدی آزاد باید گردد را دادند ودر شوش سخنران این تجمع فریدون نیکوفر گفت که ما جمع شده ایم اینجا چون مطالبه گریم. پیگیر خواستهایمان هستیم و برای پزشکیان که ریاست جمهوری را گرفته و هنوز آنرا تحویل نگرفته پیام داریم . پیام ما اینست که شریفه محمدی را آزاد کنید. تشکل حق مسلم ماست.
حمید تقوایی: من یادآوری میکنم که همین بازنشستگان . در دوره انتخابات جمع شدند. گفتند که در انتخابات قبلی سیلی محکمی به حکومت زدیم و اینبار محکم تر می زنیم و این اتفاق افتاد. واقعا این انتخابات بر سر حکومت خراب شد. جز رسوایی و بی آبرویی و افتضاح برای حکومت چیزی نداشت و این را همانطور که اشاره شد بازنشستگان اعلام کردند و الان هم که پزشکیان از صندوق رای بیرون آمده دارند همین را خطاب به او میگویند و از این لحاظ به نظر من یک امتدادی را می بینیم در مبارزه بازنشستگان بطور مشخص. یک خط مداوم و پیگیری را دارند در مبارزاتشان دنبال میکنند.
شهلا دانشفر: مورد دیگر اعلام اعتصاب غذای ۵۵ زندانیان سیاسی در زندان اوین در بیست و یکم تیرماه در اعتراض به حکم اعدام شریفه محمدی است که سی زندانی سیاسی دیگر هم به آن پیوستند. همچنین شانزده زندانی سیاسی زن بیانیه دادند و با محکوم کردن این حکم جنایتکاران بر آزادی فوری شریفه محمدی تاکید کردند. و همانطور که اشاره شد تحرکات اعتراضی در حمایت از کارزار دفاع از شریفه محمدی وسیع است. فراخوان مشخص شما در راستای این اعتراضات رو به جامعه و رو به اکتیویست های اجتماعی چیست؟
حمید تقوایی: حرکت های اعتراضی همانطور که اشاره کردید وسیع است. از داخل زندان و بیرون زندان. ولی باید متعین تر، متشکل تر، گسترده تر باشد. در چندین مورد دیگر هم همیشه بر این تاکید کرده ام که در کنار هم ظاهر شدن، دست در دست هم داشتن و یکپارچه اعتراض کردن یک نقطه قدرت خیلی مهم جنبش های اعتراضی و کلا جنبش سرنگونی برای خلاصی از شر جمهوری اسلامی است. در این مورد معین هم ما می بینیم که تشکلهای مختلف ، چهره های مختلف از درون زندان، از بیرون از زندان دارند فراخوان میدهند، دارند دست به اعتصاب میزنند، دارند دست به اعتراض میزنند.
نکته اول اینست که همه بخشهای مختلف جامعه در این اعتراضات از هم حمایت کنند. مثلا اعتصاب زندانیان سیاسی شایسته یک جلب حمایت همگانی است. از جانب همه تشکلها و فعالین. نفس اینکه این تشکلها و فعالین خودشان آمده اند و بیانیه ای داده اند برای آزادی شریفه قدم مهمی است. ولی تکمیل آن اینست که از حرکات یکدیگر پشتیبانی کنند. و شکل عالی تر آن اینست که مشترکا اطلاعیه منتشر کنیم. دهها تشکل ، صدها تشکل، میتوانند امضایشان را بگذارند پای یک بیانیه ای و بگویند اعدام را متوقف کنید. شریفه را فورا آزاد کنید. این متنی که گفتم مورد توجه و پذیرش همه است و همه دارند اینرا میگویند.منتها خیلی وقتها جدا جدا دارند این را میگویند. برای اینکه قدرتمان را بیشتر کنیم، و اعتراض ما منسجم تر شود، ضربه محکم تری به حکومت بزنیم و تعرض بیشتری بکنیم. باید کنار هم ظاهر شویم. این بسیار مهم است. در بیانیه ها و اعلامیه ها و فراخوانها کنار هم ظاهر شویم . ما تجربه ای که همیشه آنرا بزرگ میداریم و تقویت میکنیم و سعی میکنیم در جامعه گسترش بیشتری پیدا کند منشور دوازده بندی مطالباتی بیست تشکل است که در سال ١۴٠١ صادر شد؛ از جانب بیست تشکل کارگری- اجتماعی یعنی زنان و دانشجویان و غیره . من قبلا هم گفتم آیا نمیشود دویست فعال و تشکل این کار را بکنند؟ سیصد نهاد و چهره مبارزاتی این کار را بکنند؟ به نظر من زمینه انجام این امر وجود دارد. شرایطش هست. الان ما داریم در مورد حکم اعدام یک کارگر زن صحبت میکنیم. که میخواهیم این را متوقف کنیم و جمهوری اسلامی را به غلط کردن بیندازیم. و قدرت ما در اتحاد ماست. در تجمعات ماست. این را بازنشستگان هر روزه دارند میگویند “اتحاد اتحاد”، کارگران این شعار را همیشه میدهند و الان وقت اینست که در این جور موارد واقعا یک نمونه هایی از اتحاد را عملا نشان دهیم. و من فراخوانم به همه اکتیویستها، به همه دست اندرکاران و فعالین در جنبش کارگری ، د رجنبش علیه اعدام، در جنبش زندانیان سیاسی، در جنبش های دانشجویی و جوانان و جنبش های مختلفی که بسیاری شان جداگانه فعالیت دارند و فراخوان و بیانیه میدهند اینست که در کنار هم جمع شویم و به عنوان یک مشت محکم و متحد در برابر جمهوی اسلامی این حکم را عقب برانیم. و اجازه ندهیم که جمهوری اسلامی این جنایت را مرتکب شود و اصلا به فکر چنین اقداماتی بیفتد. این نکته اساسی فراخوان من است. من میدانم و الان این را تجربه کردیم که بخشهای مختلف جامعه علیه اعدامند و علیه آن فعالند. اکتیویست ها در جنبش های مختلف علیه آن به میدان آمده اند و قدم بعدی باید کنار هم ظاهر شدن و اتحاد گسترده ما باشد.
شهلا دانشفر: لیست اعتراضات و حمایت ها وسیع است. بعضا اسامی آنها در اشارات ما جا می افتد. از جمله بیانیه حمایتی ١۴۶ فعال و اکتیویست اجتماعی در استان گیلان از کارزار دفاع از شریفه محمدی است. این فعالین با اسم و رسم خود بیانیه داده و در آن بر ر لغو حکم اعدام شریفه محمدی و آزادی فوری وی از زندان تاکید کرده اند. و یا گوهر عشفی این نماد جنبش دادخواهی بیانیه داده و همگان را به اعتراض فراخوانده است. همینطور علی نجاتی از کارگران نیشکر هفت تپه بیانیه داده است و بیانیه های حمایتی بسیارند. و فعالین کارگری دارند با اسم و رسم خود بیانیه میدهند و به هاین کارزار می پیوندند. ما بیانیه هفت تشکل کارگری- اجتماعی را داشتیم. از سوی دیگر چهار تشکل دیگر کارگری در این رابطه بیانیه اعتراضی دادند. همه اینها نشان میدهد که میشود در جهتی حرکت کرد که شما در اینجا بر آن تاکید کردید. با توجه به وقت کم برنامه آخرین سوال من برای پیشبرد این کارزار در مورد فعالیت در سطح بین المللی است. ا زجمله کارزار جهانی نه به اعدام ها در ایران و یا کمپین برای آزادی کارگران زندانی از کارزار دفاع از شریفه محمدی پشتیبانی کرده و اعلام همبستگی کرده اند. شما مشخصا چه تاکید ویژه ای در این راستا دارید؟
حمید تقوایی: در خارج کشور روشن است که دست ما بازتر است. بنابراین تمام این رهنمود و نوع فراخوانهایی که در مورد داخل کشور صحبت کردیم در خارج کشور هم صادق است. به اضافه اینکه در خارج کشور تشکلهای متعددی فی الحال در اعتراض علیه اعدامها فعالند. شما هم اشاراتی داشتید. از نظر عملی آکسیونهای خیابانی، تظاهرات و تجمعات کاملا ممکن است و باید در دستور قرار بگیرد. باید شهرهای هر چه بیشتری و در کشورهای هر چه بیشتری به خیابان بیاییم. ایرانیان و تمام کسانی که واقعا به مسایل آزادیخواهانه حساس هستند ، فعالین جنبش بین المللی علیه اعدام ، و جنبش های آزادیخواهانه دیگر را میتوانیم بسیج کنیم. و یک حرکت خیابانی گسترده ای داشته باشیم. نهادهایی که الان اسم بردید، همیشه در این جهت فعال بوده اند. حزب ما در این جهت فعال بوده است. اینجا هم باید در کنار هم هر چه بیشتر ظاهر شویم. خود کارزار نه به اعدام نمونه ای از این هماهنگی و همراهی نیروهای مختلفی هست در سطح ده ها کشور در خارج کشور. همین نمونه را باید الگو قرار دهیم و بسط دهیم. باید هر چه گسترده تر علیه این حکم اعدام به خیابان آمد.
در سطح عمومی تری باید توجه همه دنیا را جلب کرد پرونده جمهوری اسلامی فی الحال به عنوان جنایت علیه بشریت در نهادهای بین المللی باز شده است. در فضای عمومی خارج کشور ارگانها و نهادهای مدافع حقوق بشر و یا مدعی حقوق بشر این مطرح است که مقامات جمهوری اسلامی را باید بجرم جنایت علیه بشریت محکوم کرد. در این جو این کار زمینه دارد. که فرخوان بدهیم آزادی فوری شریفه را بخواهید و به جمهوری اسلامی اعمال فشار کنید. بخواهیم که اجازه ندهند جمهوری اسلامی این جنایت را مرتکب شود و خواهان لغو مجازات اعدام شوند. در هر حال تا آنجا که به خارج کشور مربوط میشود من فکر میکنم همین اتحاد نیروها که اکنون شکل گرفته باید گسترده تر شود و فعالانه برای آزادی شریفه بمیدان بیاید. در سطح دهها کشور و صدها شهر! این ممکن است و ما تلاش میکنیم این اتفاق بیفتد.
شهلا دانشفر: متشکرم حمید تقوایی که در این برنامه شرکت کردید.
