سونامی اخراج کارگران صنعت و تداوم اعتراضات جاری در جامعه -گفتگو با شهلا دانشفر در برنامه رویدادها در کانال جدید
میثم عتیق: رئیس اتاق بازرگانی حکومت از سونامی بیکاری و اخراج کارگران در پی تداوم بحران بی‌برقی در صنایع سخن می‌گوید. معنای این حرف چیست و باید انتظار چه سناریویی در صورت ادامه بی برقی صنایع باشیم؟
شهلا دانشفر: قطعی برق یعنی فلج جامعه. قطعی برق تولید را از کار انداخته و کارگران و ساکنان شهرکهای صنعتی خیلی زودتر در رابطه با این موضوع اخطار دادند و در چندین جا دست به تجمعات اعتراضی زدند و این اعتراضات دارد گسترش می یابد.
در جریان قطع برق یکی از تهدیدات کارفرمایان تهدید به بیکارسازی ها است. در عین حال در خیلی جاها کارگران را به تعطیلی اجباری میفرستند بدون اینکه مزدشان رابپردازند. و این یک حالت انفجاری اعتراضی در این مناطق ایجاد کرده است. توقف تولید بخاطر قطع برق یعنی اینکه حکومت در برابر اداره کل جامعه ناتوان است. جامعه ای که در آن برق ، گاز، آب و نیازهای اولیه مردم قطع میشود، سونامی بیکاری در پی است، گرانی بیداد میکند، ارزش ریال هر روز کمتر میشود و از سوی دیگر آلودگی هوا بخاطر مازوت سوزی همه جا را به تعطیلی کشانده است. اینها همه به معنای فلج همه جانبه جامعه و نابودی زندگی و معیشت مردم است. یعنی حکومتی که اقتصادش داغان و به بن بست رسیده است. حکومتی که با ضربات مهلکی که در منطقه خورده است، صفوفش از هر وقت تر در هم شکسته تر شده و دریک موقعیت بسیار ضعیفی قرار گرفته است . مردم نیز این را میدانند و همانطور که مشاهده میکنید در برابر ضعف حکومت و فروپاشیدگی آن قدرت خودشان را می بینند. در عین حال مردم راهی دیگر ندارند جز اینکه مقابل این وضعیت و در دفاع از زندگی و معیشتشان بایستند. برای اینکه مساله شغل آنهاست. مساله گذران زندگی آنهاست. از جمله همین الان مدارس، دانشگاهها، مراکز تولیدی و کل جامعه تعطیل میشود بخاطر قطعی برق و بخاطر فلج اقتصادی حکومت. روشن است که مردم این وضعیت را تحمل نمیکنند.
میثم عتیق: به رغم اینکه جامعه ایران نیمه‌تعطیل است، و مثلا در خوزستان امروز شانزده شهر تماما تعطیل شد. جامعه تعطیل شده ولی در همان تعطیلی جامعه کارگران و مردم برای حق و حقوقشان می جنگند. اعتراضات گسترده کارگران و بازنشستگان در شهرهای مختلف کشور برگزار میشود. اعتراضات روز یکشنبه را چگونه دیدید و چه اهمیتی در روند اوضا دارد؟
شهلا دانشفر: جامعه به یک نقطه عصیان و انفجاری رسیده است. کارگران و بخش های مختلف مردم امروز عصبانی و خشمگین در اعتراض به وضعیتی که بر سرشان آمده به خیابان آمده و دست به تجمع میزنند و فریاد اعتراض خود را سر میدهند. در همین هفته دیدید که بازنشستگان اعتراضشان را به مترو کشاندند و شعارهای اعتراضی شان را سر دادند. یعنی اعتراضشان را به قلب جامعه آوردند. به این معنا اعتراضات گسترده روز یکشنبه ویژه بود. در این روز بیش از هزار کارگر ارکان ثالث نفت و گاز گچساران راهپیمایی کردند و شعار دادند و با شعار “تولید عالی، سفره ما خالی” اعتراض خود را به بساط چپاول و استثمار وحشیانه حاکم اعلام کردند و حق و حقوقشان را طلب کردند. و می بینید که کارگران ارکان ثالث در مراکز مختلف نفت از جمله در گچساران، پارس جنوبی و بهرگان دست به اعتراض زده و خواستهایشان را پیگیری میکنند. ما شاهد تجمعات هزاران نفره آنها هستیم. در همین سه شنبه گذشته پنج هزار از این کارگران همراه با خانواده های خود برای پیگیری مطالباتشان تجمع و راهپیمایی کردند و با فریاد “این آخرین پیام است، اگر که ما نباشیم کار شما تمام است” اولتیماتوم محکمی به حکومت دادند. بدین ترتیب در نفت اعتراضات گسترده است و بسوی سراسری تر شدن در حرکت است. همینطور در روز یکشنبه تجمعات بازنشستگان تامین اجتماعی و فولاد را در چندین شهر داشتیم. شعارهایی که در این تجمعات داده میشد فضای اعتراض کل جامعه را بازتاب میدهد. از جمله بازنشستگان تامین اجتماعی در تجمعات خود با شعارهای “روسری را رها کن، تورم را مهار کن”، ” نه جنگ می خواهیم نه کشتار ؛ رفاه می خواهیم ماندگار”، “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” و علیه فقر و فلاکت و چپاولگریها و سرکوبگریهای حاکم قد علم کرده و با فریاد “اتحاد اتحاد علیه فقر و فساد ” کل جامعه را به اعتراض متحد و سراسری فرا میخوانند.
این اتفاقات را بگذارید کنار اعتراضات گسترده پرستاران و اعتراضات گسترده علیه قطعی برق، بگذارید کنار حرکت اعتراضی پرستو احمدی و اجرای کنسرت بی حجابش، بگذارید کنار اعتراض عریان آهو دریایی و فشار جامعه که منجر به بایگانی سپرده شدن طرح عفاف و حجابشان شد، می بینید که چه خبر است و هماناطور که اشاره شد جامعه به نقطه جوش رسیده است.
بدین ترتیب اعتراضات محیط کار به اعتراضات در کف خیابان بر سر زندگی و معیشت وصل است. در چنین شرایطی اعتراضات و اعتصابات گسترده بخش های مختلف کارگری و روند سراسری شدن آن اقتصاد جمهوری اسلامی را فلج میکند و ضربه مهلکی بر کمر آن است. اعتراضاتی در این سطح عزم جامعه را برای جمع کردن بساط چپاول و بربریت حاکم نشان میدهد. از همین رو به نظر من روز یکشنبه دوم آذر ماه با توجه به اعتراضات گسترده ای که شاهدش بودیم، روز اعتراضی ویژه ای در اوضاع متحول سیاسی امروز جامعه بود.
میثم عتیق: اعتراضات همیشه بوده اما همانطور که اشاره کردید شرایطی که امروز در آن قرار داریم بیسابقه است. طوری که مقامات ریز و درشت حکومت به وخیم‌تر شدن روزافزون و بیسابقه اوضاع اقتصادی کشور در هفته‌ها و ماه‌های پیش رو اعتراف کرده‌اند. به نظر شما این تغییر کیفی در بحران اقتصادی رژیم که شما از اصطلاح فلج شدن جامعه در نتیجه این بحرانها صحبت کردید، قاعدتا باید ضرورت یک تغییرات و افزونه هایی به اعترضات و اعتصابات کارگران و مزدبگیران هم باشیم. شما فکر میکنید ایجاد چه تغییراتی ضروری است که در این شرایط جدید بوجود بیاید؟
شهلا دانشفر: سوال به جایی است. وضعیت حکومت تغییراتی کیفی کرده و آن ضربه مهلکی که در منطقه خورد و سقوط بشار اسد که همه از سقوط جمهوری اسلامی صحبت کردند صفوف حکومتیتان به این گونه به جان همدیگر انداخته است که جلوتر هم اشاره کردم . می بینیم در دعواهایشان میگویند اینهمه هزینه در منطقه شد چرا کار به اینجا رسید و این را شکست استراتژی اسلام سیاسی از نوع جمهوری اسلامی میدانند. و می بینیم که این حکومت در عین حال اقتصادش داغان شده و از نظر اقتصادی، سیاسی، فرهنگی شکست خورده و در بن بست است. می بینیم که آهو دریایی با اعتراض عریانش جواب کل جامعه را به بساط آپارتاید جنسی حاکم میدهد. از سوی دیگر اعتراضات کارگری و کل جامعه کیفیت جدیدی پیدا کرده است. مردم با روحیه تر، متعرض تر، مقابل حکومت ایستاده اند.
بنابراین در این شرایط و در این توازن قوا اعتصابات سراسری ممکن تر از هر وفت دیگر است. بویژه در نفت که در آن اعتراضات ابعاد گسترده ای دارد، بستر برای سراسری شدن اعتراضات فراهم تر است و این خود بر تقویت گفتمان آن در کل جنبش کارگری و در سطح جامعه کمک میکند و یک جواب مهم به این اوضاع است.
بعلاوه در این اوضاع و احوال سازماندهی تجمعات سراسری حول خواستهای سراسری ممکن است و الگوی آنرا بازنشستگان بدست داده اند و ما در همین مدت شاهد تجمعات هزاران نفره آنها بوده ایم. از جمله همین الان چند هزار معلم خرید خدمتی در سیستان و بلوچستان با تاکید بر خواستهایشان از جمله استخدام در آموزش و پرورش اولتیماتوم به اعتصاب داده اند. و این سرآغازی جدید برای اعتراضات گسترده در میان معلمان است. به همین دلیل متناسب با این شرایط باید هم سازماندهی اعتصابات و تجمعات سراسری و هم شکلهایی از سازمانیابی در میان بخش های مختلف کارگری و مردم معترض را در دستور گذاشت. شوراهای سازماندهی در نفت و شوراهای هماهنگی اعتراضی در میان معلمان و پرستاران الگویی مناسبی از این سازمانیابی را بدست داده اند.
این سازمانیابی فرصت میدهد که صف معترض کارگران و بخش های مختلف جامعه را حول خواستهای سراسری متحد و متشکل کرد. و امروز بازنشستگان با شعارهای “شاغل و بازنشسته اتحاد، اتحاد”، “تشکل، تجمع، اعتصاب حق مسلم ماست” و بدست گرفتن بنرهای آن در تجمعات اعتراضی خود این سازمانیابی و اتحاد مبارزاتی سراسری را در دستور کار کل جامعه قرار داده اند. و بالاخره اینکه این شرایط اتحاد سراسری علیه سرکوب و اعدام یک قدم مهم برای پیشروی انقلاب در برابر سرکوبگریهای حکومت است. اینها سر تیترهای مهمی از اقدامات اضطراری ویژه لازم ، فوری و ضروری در این اوضاع واحوال است.
