فراخوان کشاورزان معترض اصفهان به مردم – مهران محبی
کشاورزان اصفهان از روز ۱۴ فروردین و روز بلافاصله بعد از تعطیلات نوروزی سال جدید در اعتراض به قطعی آب زاینده رود و حق آبه های کشاورزان اولین تجمع خود را در شهر “زیار” در شرق اصفهان شروع کردند و با تجمع و راهپیمائی کشاورزان “خوراسگان” در روز جمعه ۱۵ فروردین با جمعیت انبوه تری در اصفهان تداوم یافت. این اعتراضات چنان وحشتی در وجود مقامات و مسؤلان محلی و طبعا مقامات و مسؤلان عالی تر حکومتی انداختند که ناچار به باز نمودن مسیر آب زاینده رود در بستر طبیعی آن که از اصفهان می گذرد، شدند.
لازم به ذکر است که روز نهم فروردین چند نقطه از خطوط انتقال آب به یزد و دو ایستگاه پمپاژ آن توسط کشاورزان معترض اصفهانی تخریب شده بودند. در این میان حکومتیان از جمله معاون توسعه مدیریت و منابع استانداری یزد، می کوشند کشاورزان و مردم در اصفهان را مقصر بحران آب که معضلی سراسری در تمام استانهاست قلمداد کنند. از جمله تحت عنوان بحران آب، مراکز دولتی و مدارس در یزد را در روزهای ۱۶ و ۱۷ فروردین تعطیل اعلام کردند. اما کشاورزان در اصفهان با هوشیاری تمام اعلام داشتند که این تفرقه افکنی ها راه به جایی نمی برد و بحران آب درد همه ما مردم است و کنار هم هستیم.
در همین راستا و فارق از ادعاهای کاذب دلسوزی کردن برای مردم یزد توسط مقامات استانی یزد و برخی رسانه های حکومتی، کشاورزان اصفهان در ادامه اعتراضاتشان با تجمع و راهپیمائی در روز ۱۵ فروردین و سر دادن شعار علیه مقامات حکومتی از جمله پزشکیان، موفق به جاری کردن آب به زاینده رود در حوزه اصفهان شدند. همزمان در اقدامی آگاهانه و پیشروانه به عموم مردم اصفهان فراخوان دادند تا روز شنبه شانزدهم به تجمع آنها برای احیای دائمی زاینده رود بپیوندند و خوشبختانه این فراخوان علی رغم تکذیبیه های اتاق اصناف کشاورزی اصفهان مبنی بر انصراف کشاورزان از تجمع و هر تقلای تبلیغاتی حکومتی و نیز تهدیدات امنیتی برای جلوگیری از برگزاری تجمع، این حرکت اعتراضی در شانزدهم فروردین با استقبال گسترده مردم مواجه گردید و همین باعث شد تا داد و فغان حکومتیان و رسانه هایشان را بیشتر در آورد.
روزنامه های اصلاح طلب “اعتماد” و “شرق” از جمله رسانه هائی هستند که بلافاصله بعد از برگزاری تجمع کشاورزان معترض اصفهانی و مردم حامیشان، آنها را مورد حمله قرار داده و تلویحا با دشمنانی خطرناک تر از آمریکا و یزید مقایسه شان کردند. روزنامه اعتماد گفته است:”گیرم با مذاکره جلوی دشمن را گرفتیم، با دوست که دشمنی می کند چه کنیم؟”. روزنامه شرق هم شیون براه انداخته و گفته:” در میانه تهدیدات آمریکا اتفاق دیگری در نوروز افتاد که بسیار دردناک و آن تخریب دوباره خط انتقال آب شرب مردم یزد توسط کشاورزان اصفهانی بود… گیرم به گوترش نامه نوشتیم تا بلکه جلوی شرارت و قصدی که برای آسیب زدن به کشورمان هست بگیریم، به چه کسی نامه بنویسیم که هم وطنمان آب خوردن را از هم وطنمان دریغ می کند؟”.
به این ترتیب مقامات و رسانه های حکومتی وقتی که می بینند در برابر نیروی متحد مردم ایستادگی کنند، دست به تحریک احساسات ساختگی و کاذب منطقه ای برای شکستن قدرت مردم می زنند. اما مردم ایران دست جانیان فاسد حکومتی را ده ها سال است که خوانده اند و می دانند زندگی و رفاه و نبودن آب و برق و گاز و غیره مردم برای دزدان و مافیاهای حکومتی کمترین اهمیتی ندارد و گول عوامفریبی های آن ها را نمی خورند. مردم این جامعه فراموش نکرده اند که در زمان وقوع سیل ها و زلزله های مناطق مختلف در حالیکه مردم آسیب دیده نیاز حیاتی به کمک و امداد رسانی داشتند، چگونه نه تنها حکومت از کمک رسانی سرباز می زدند، بلکه مزدوران سپاه محموله های کمک های مردمی را سرقت می کردند و علاوه بر آن امدادرسانان داوطلب را هم بازداشت می کردند. مردم به خوبی می دانند که تنها حامیان و دوستدارانشان خودشان هستند و نباید اجازه دهند که حکومت با تحریک احساسات مخرب، میانشان تفرقه بیاندازد.
کشاورزان معترض اصفهانی آب شرب را از هم نوعانشان در یزد دریغ نکرده اند، بلکه آبی که از مردم توسط حکومت دزدیده شده و برای مصارف صنایع “آب بر” فلزی و نظامی که تأمین کننده ملزومات برای اهداف ماجراجویانه منطقه ای و منافع مالی مافیاها استفاده می شود را قطع کرده اند. مردم اصفهان به مافیای آب معترض هستند و مردم یزد نیز این را به خوبی می دانند و باید نسبت به آن هوشیار باشیم. باید به سران رژیم بگویند شما که در شرایط کمبود شدید آب و برق و گاز حاضر نیستید از فروش و قاچاق سازمانیافته این نیازهای اساسی مردم به کشورهای همجوار دست بکشید و همچنین مراکز پر مصرف غنی سازی هسته ای را تعطیل کنید، آب را بر روی مردم می بندید. اما بدانید که نمی توانید در این شرایط که زیر فشار اعتراض کشاورزان و مردم اصفهان قرار گرفته اید، ادای دلسوزی برای مردم یزد را در بیاورید. مردم یزد لازم است تا برای خنثی سازی ترفندهای پلید حکومت و قطع نشدن آب شربشان ضمن حمایت از اعتراضات کشاورزان و مردم اصفهان، مقامات محلی و سران حکومتی را زیر فشار تأمین آب شرب خود از طریق قطع آب برای صنایع فلزی و نظامی پر مصرف آب در منطقه بگذارند.
گذشته از این نکات، لازم است توجه ویژه ای به زمینه ها و شرایط سیاسی و اجتماعی نوینی که از سر گیری تجمع کشاورزان در سطحی عالیتر از نظر شکل و طرح مطالبه را میسر کرده است، شود. قبل از هر چیز کشاورزان خواهان حق آبه زاینده رود سوابق ارزنده ای در امر مبارزه و سازماندهی اعتراضی متکی بر مجمع عمومی دارند و از سوی مردم اصفهان نیز همواره مورد حمایت قرار گرفته اند . تا حدی که ضمن همراهی و حضور در تجمعات شان در دوره های گذشته، درحد توان امکانات رفاهی هم برایشان فراهم کرده اند. بنابراین امروز مهمترین عاملی که به کشاورزان معترض امکان می دهد تا با این جسارت بار دیگر و با قدرت بیشتر به میدان بیایند و چنین فراخوانی به عموم مردم برای همراهی و حمایت بدهند، شرایط سیاسی جدید و تغییر توازون قوا به نفع هر یک از جنبش های اعتراضی و جنبش انقلابی به طور کلی است. کشاورزان با درایت و شناخت درست از این موقعیت و اطمینان از اینکه پشتشان از طرف مردم خالی نخواهد ماند، فراخوان به موقع و به جای خود را عملی کردند. کاملا هم طبیعی است که چنین درکی داشته باشند و باور داشته باشند که فراخوانشان پاسخ مثبت خواهد گرفت.
این کشاورزان هم مانند همه مردم تحت ستم و متنفر از جمهوری اسلامی دوره های متفاوت مبارزات و اعتراضات علیه حکومت را با بقیه مردم تجربه کرده اند و حتما در وقوع انقلاب ۱۴۰۱ (انقلاب زن، زندگی آزادی) دخیل بوده و مبارزاتشان از آن زمان تا حالا در تقویت و پیشروی انقلاب تأثیر داشته و متقابلا از آن نیرو و اعتماد به نفس بیشتر کسب کرده اند. از طرف دیگر هم عموم مردم بر متن و بستر انقلاب آموخته اند که هر اعتراضی هر چند در ظاهر صنفی باشد، در این شرایط انقلابی که جامعه جلو آمده و حکومت را تا آستانه سرنگونی کشانده اند، در باطن و زیر پوسته ظاهری اش، انقلابی و سرنگونی طلبانه و پیوند خورده با مبارزات توده ای برای به زیر کشیدن حکومت است. به همین خاطر است که رسانه هائی مانند اعتماد و شرق و مقامات حکومتی تلویحا کشاورزان و مردم همراهی کننده آنها را دشمنانی خطرناک تر از آمریکا می دانند.
این دوره از مبارزات و اعتراضات را کشاورزان اصفهان که باعث جاری شدن آب به طور موقتی به بستر طبیعی زاینده رود شد با بهره گیری از تجارب گذشته خود و همچنین درک و تشخیص وضعیت درهم شکسته حکومت در برابر مردم متحد و خواهان سرنگونی رژیم، به سکوئی برای “خیزی” بزرگتر تبدیل کردند و با فراخوان به عموم مردم اصفهان موضوع آب را به موضوعی عمومی برای تجدید پیمان بر سر ادامه مبارزات شان تبدیل کردند، باید مورد توجه عموم مردم سرنگونی طلب قرار بگیرد.
این تجربه ارزشمند باید وسیعا و مکررا در هر اعتراضی علیه حکومت و سران فاسد و جنایتکار آن تکرار شود و به عنوان روشی درست و عملی برای ایجاد هماهنگی های سراسری برای فرخوان به اعتصابات واعتراضات سراسری در نظر گرفت.
