اول مه : شعارها و اقدامات
کارگر کمونیست: به نظر شما در اول مه امسال بر چه شعار و مطالبات باید فوکوس داشت که پاسخی به اوضاع سیاسی امروز باشد؟
کاظم نیکخواه: اول مه هر سال تبلور فضا و توازن قوایی است که در روزها و ماههای قبل از آن ایجاد شده است. اینکه چگونه برگزار شود و چه شعارها و خواستهایی را مورد تاکید قرار دهد، بستگی به فضای جنبش کارگری و اوضاع سیاسی جامعه دارد. فضایی که در فاز قبل از اول مه ایجاد شده است. بر اساس این فضا میتوان نتیجه گرفت که چه شعارها و خواستهایی میتواند و باید مورد تاکید قرار گیرد و برجسته شود.
اینجا فرصت پرداختن به کل اوضاع قبل از اول مه طبعا نیست. اما ما شاهد اعتراضات و اعتصابات گسترده کارگران در سال گذشته بودیم که سرگلهای آن اعتصاب هفت تپه و نفت بود و به خصوصی کردن و کار پیمانی اعتراض داشتند و بر افزایش حقوقها به بالای خط فقر۱۶ میلیونی تاکید گذاشتند. شاهد اعتصابات سراسری معلمان بودیم که به زندگی زیر خط فقر و تبعیضات و آموزش کالایی اعتراض داشتند و خواستار آموزش رایگان و با استانداردهای بالا برای همه کودکان بودند. شاهد تجمعات سراسری بازنشتسگان بودیم که علیه حقوقهای زیر خط فقر و اختلاسها اعتراض داشتند. در عین حال اوضاع سیاسی جامعه یک فضای متعرضی را نشان میداد که زنان حجاب ها را دور انداختند. صدای جمع ها و تشکلهای زنان آزادیخواه و برابری طلب برجسته تر شنیده شد. تعرض به آخوندها و پادوهای حکومت بیشتر شد. جنبش دادخواهی صدایش همه جا شنیده شد. از درون زندانها فریاد اعتراض به سرکوبها و تعرضات بلند شد. جنبش علیه اعدام بسیار گسترده بود. جنبش علیه سانسور وسیع بود. جنبشی علیه قتلهای ناموسی براه افتاد و الی آخر. این جنبشها بسیار شفاف و فعال و امید بخش به پیش میروند و بطور واقعی نوید بخش آینده ای بدون حکومت اسلامی و دنیای بهتر و شاد و آزاد برای همه مردم هستند.
اول مه میتواند و باید همین فضا را بازتاب دهد. اولین نکته ای که من در رابطه اول مه فکر میکنم باید مورد تاکید قرار دهیم اینست که این جنبشهای اعتراضی میتوانند بیش از پیش به هم بپیوندند و هماهنگ عمل کنند. یعنی شعارها و خواستهایی که طرح میکنند و اشکال مبارزه ای که در پیش میگیرند میتواند هماهنگ و در یک راستا باشد. شعار حقوقهای نجومی فلاکت عمومی ، افزایش حقوقها به بالای خط فقر ۱۶ میلیونی، درمان و آموزش رایگان، آزادی معلمان و کارگران زندانی، آزادی تمامی زندانیان سیاسی، لغو آموزش کالایی و ایدئولوژیک، لغو حجاب و سنتهای ضد زن، و لغو کار کودکان. میشود گفت که اینها نقطه اشتراکات تمام این اعتراضات را بیان میکند. میتوان با انتشار بیانیه هایی هماهنگ و مشترک بر این نوع خواستها تاکید کرد. و در اول مه سنگ بنای یک دوره جدید از اتحاد مبارزاتی و طبقاتی را گذاشت و کاری کرد که با یک طوفان سراسری و طبقاتی، حکومت دزدان و مفتخوران حاکم به مخمصه جدی بیفتد.
اول مه در عین حال روز جشن کارگران است. میتوان با پخش شیرینی و گل در میان کارگران و مردم در هرکجا که هستیم، فضای اول مه را بازتاب دهیم و توجه ها را به این روز جلب کنیم.
۱۵ فروردین۱۴۰۱
