اسلحه کارساز علیه حمله شیمیایی حکومت به مدارس اعتصاب معلمان و دانش آموزان و دانشجویان است! حمید تقوایی
تا کنون نهادها و تشکلهای متعددی در محکومیت حمله شیمیایی حکومت به مدارس بیانیه و فراخوان تجمع و اعتراض داده اند. از جمله شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان، جمعی از دانشجویان دانشگاه شریف، دانشگاه آزاد تهران، دانشجویان آزادیخواه دانشگاه خوارزمی، کانون نویسندگان، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، تشکل دانشجویان پیشرو، و چند نهاد و تشکل دیگر. این فراخوانها بازه زمانی شنبه سیزدهم تا هفدهم اسفند، روز جهانی زن، را دربر میگیرد.
باید از این فراتر رفت. تجمعات اعتراضی در جلوی مدارس و در صحن دانشگاهها و خیابانها یک محور مهم مقابله با حمله شیمیایی رو به گسترش حکومت به مدارس است ولی کافی نیست. میتوان و باید با اعتصابات سراسری این سیاست تبهکارانه را بر سر جانیان حاکم خراب کرد. بویژه از معلمان انتظار میرود در اعتراض به حمله شیمیایی حکومت به مدارس دست به اعتصاب بزنند و اعلام کنند تا معرفی آمرین و عاملین این جنایت و ایمن شدن مدارس به کلاسهای درس باز نخواهند گشت. خانواده ها نیز باید از فرستادن فرزندانشان به مدرسه خودداری کنند. این اقدام میتواند با اعتصاب دانشجویان تکمیل بشود و کل سیستم آموزشی حکومت را بخواباند.
از جنبه انسانی نیز اعتصاب امری عاجل و مبرم است. مدارس و خوابگاههای دانشجویی، که هر روز تعداد بیشتری از آنها هدف حمله شیمیایی قرار میگیرند، محل امنی برای دانش آموزان و دانشجویان نیست. برای نجات جان فرزندانمان هم شده باید مدارس را به تعطیلی کشاند.
گفته میشود هدف رژیم از مسموم سازی سریالی دانش آموزان تعطیلی مدارس دخترانه است و لذا نباید اعتصاب کرد. برخی هم مسمومیتها را به دارودسته های نوع طالبان حکومت منسوب میکنند و معتقدند هدف حکومت محروم کردن دختران از تحصیل است. اما اینها نظرات درستی نیست. ایران افغانستان نیست و نمیتوان دختران را، آن هم در دل انقلاب زنانه جاری، خانه نشین کرد. حکومت نیز این را میداند. هدف اصلی جانیان حاکم، مانند مورد حمله به هواپیمای مسافربری و به آتش کشیدن زندان اوین، ارعاب و منحرف کردن اذهان از بحرانی به بحران دیگر است. به خیال خود میخواهند جامعه را مرعوب کنند. اما حتی اگر جانیان حاکم، ایران را با افغانستان اشتباه گرفته باشند باید با اعتصاب به آنان پاسخ گفت. اعتصاب یکپارچه معلمان و دانش آموزان با خواست روشن توقف فوری مسموم سازیها و دستگیری و محاکمه عاملین و آمرین این جنایت و ایمن سازی محیطهای تحصیلی ضربه محکمی به حکومت خواهد بود.
بعضی اعتصاب را مغایر با تجمعات و تظاهرات اعتراضی میدانند. این هم نظریه درستی نیست. برعکس، اعتصاب مدارس و دانشگاهها نیروی دانش آموزان و دانشجویان را نیز بمیدان خواهد آورد و تقویت کننده تجمعات و تظاهرات اعتراضی در جلوی مدارس و در صحن دانشگاهها خواهد بود. به تعطیلی کشاندن سیستم آموزشی، که امروز به سیستم جنایت علیه دانش آموزان تبدیل شده، این پتانسیل را دارد که اعتصابات بخشهای دیگر جامعه، کارگران و بازاریان و غیره، را کلید بزند و سرآغاز اعتصاب عمومی و وارد کردن ضربه نهائی به حکومت تبهکار جمهوری اسلامی باشد.
امیدوارم نهادها و تشکلهای فراخوان دهنده اعتراضات، بویژه شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان، گام دیگری به پیش بگذارند و فراخوان و سازماندهی اعتصاب و به تعطیلی کشاندن مدارس را در دستور کار خود قرار بدهند. این امری عاجل و اضطراری است. از همه چیز گذشته جان و سلامت فرزندان ما به این اقدام گره خورده است. تا کنون بیش از هزار کودک و نوجوان مسموم و در بیمارستانها بستری شده اند و دو عزیز ما، فاطمه رضایی و ساناز جمشیدی، جان خود را در اثر مسمومیت از دست داده اند. اجازه ندهیم حمله شیمیایی جانیان حاکم به مدارس قربانیان بیشتری از کودکان و نوجوانان بگیرد.
١٣ اسفند ١۴٠١، ۴ مارس ٢٠٢٣
حمید تقوائی
