اعتصاب کسبه و انقلاب جاری-کورش متین

#کارگر_کمونیست #نشریه_کارگری_حزب

مندرج در کارگر کمونیست ۷۵۷

در طول نزدیک به سه ماه از شروع انقلاب جاری، اقشار مختلف مردم تلاش کرده‌اند تا به انحاء مختلف در اعتراضات حضور داشته باشند.

قطعاً حضور در تظاهرات‌های خیابانی، شکل غالب اعتراض مردم است اما آنها اَشکال دیگری از اعتراضات را نیز در دل انقلاب به نمایش گذاشته‌اند.

اعتصاب عمومی کسبه و مغازه‌داران که از همان روزهای اول اعتراضات در شهرهای کردستان آغاز شد تاثیر جدی بر تداوم اعتراضات داشت. هرچند در شهرهای کردستان اعتصابات عمومی مسبوق به سابقه بوده است اما این اقدام در اعتراضات جاری تماماً شکل جدیدی به خود گرفته است. اگر سابقاً اعتصابات عمومی در راستای اعتراض به اعمال سرکوبگرانه‌ی حکومت از جمله اعدام فرزاد کمانگر و همراهان، قتل شوانه سیدقادر در مهاباد و اتفاقاتی از این دست شکل میگرفت، اکنون در دل یک انقلاب و تماما در راستای تلاش برای سرنگونی حکومت صورت می‌گیرد.

جدای از خصلتِ اعتراضی اعتصابات عمومی، تعمیق همبستگی و اراده‌ی بخش‌های زیادی از مردم و فضاسازی گسترده در سطح شهرها برای شروع تظاهرات خیابانی از جمله تاثیرات مهم و مستقیم این اعتصابات است.

اما آن چیزی که این اعتصابات عمومی را بسیار ویژه‌تر کرده است، گسترش آن از شهرهای کردستان به تمام شهرهای کشور است. ما سابقا تنها یک مورد اعتصاب عمومی سراسری در تابستان سال ۹۷ را شاهد بودیم اما انقلاب جاری تاکنون دو مرحله فراخوان‌های سراسریِ سه روزه‌ی اعتصاب را با موفقیت پشت سر گذاسته است.

این اعتصابات عمومی برخلاف اعتصاب بازاریانِ عمده‌ی دوران انقلاب ۵۷، که از سوی یک قطب سیاسی قدرتمند نزدیک به جنبش اسلام سیاسی و هواداران خمینی شکل می‌گرفت، از سوی خُرده مالکان، کسبه‌ی جزء و مغازه‌داران عادی صورت می‌گیرد. بخش‌هایی که اتفاقا یا بخاطر بحران اقتصادیِ همیشگی که از طرف حکومت به جامعه تحمیل شده اکثراً جزو اقشار کم‌درآمد یا با درآمد متوسط هستند.  یا حتی برحسب تجربه‌ی میدانی، بخشی از نیروی طبقه کارگر هستند که بخاطر گریز از بیکاری با توسل به استقراض و وام‌های بانکی و با اجاره‌ی یک مغازه، اقدام به درآمدزایی برای خود نموده‌اند.

این چنین است که گسترش اعتصابات کسبه و مغازه‌داران جدای از تاثیرات مستقیم خود که ابراز اعتراض و خواست سرنگونی حکومت در قالب یک تاکتیک مبارزاتی مشخص است، می‌تواند به گسترش اعتراضات خیابانی هم دامن بزند.

اما یک ویژگی دیگر این اعتصابات، تعمیق گفتمان “اعتصاب” در هر شکلی است. به این معنی که می‌تواند و باید ابزار اعتصاب را به عنوان یک تاکتیک مهم مبارزاتی به سایر بخش‌ها تسری دهد.

با پیشروی جنبش انقلابی جاری، انتظار می‌رود که کارگران و کارکنان بخش‌های مختلف مولد و خدماتی در صنایع بزرگ و کوچک، شرکت‌های بزرگ خدماتی، ادارات دولتی و خصوصی هم، برای انجام ضربات کاری و نهایی و فلج سیاسی و اقتصادی حکومت وارد اعتصابات سراسری شوند. این امر قاعدتاً هم زمانبر است هم شرایط ویژه‌ی خود را می‌طلبد. اما پدیده اعتصابات عمومی می‌تواند بر تسریع شکل‌گیری این امر تاثیرات مثبت داشته باشد.

در هر حال انقلاب جاری مردم ایران به همان دلیل که انقلاب تمامی بخش‌های جامعه علیه حکومت است، اَشکال مبارزاتی مختلفی هم به خود خواهد دید و درمقابل این حکومت سرتاپا جنایت، مبارزه‌ای همه‌جانبه و با بکارگیری تمامی ظرفیت‌های اعتراضی سازمان خواهد داد.۲۰ آذر ۱۴۰۱

#کارگر_کمونیست #نشریه_کارگری_حزب