قربانی شدن کارگران و اشک تمساح شوراهای اسلامی! – کاظم نیکخواه
روز ۲۷ مرداد مشاور حقوقی کانون عالی شوراهای اسلامی کار با اعلام این‌که سالانه حدود هشتصد کارگر به دلیل “قصور کارفرمایان و کسب منفعت” می‌میرند، از قوه قضاییه خواست در حمایت از جان کارگران «به میدان بیاید”! احسان سهرابی، مشاور حقوقی شوراهای اسلامی، می‌گوید به‌رغم وجود قوانین متعدد و ساختار معاونت پیشگیری از جرم در استان‌ها، “باز هم شاهد حوادث کار منجر به فوت و همچنین خودکشی‌های مکرر کارگران هستیم”. بر اساس گزارش ایلنا، تنها در کمتر از سه ماه اخیر دست‌کم ده کارگر خودکشی کرده‌اند و ۲۲ کارگر نیز تنها از ابتدای مرداد تاکنون به مرگ دلخراش مرده‌اند.
این آمار براستی تکان دهنده است و متاسفانه آمار واقعی قربانیان محیط کار از اینها بسیار بیشتر است. یک سرمایه داری هار و حریص با حمایت و حفاظت حکومت اسلامی بر جامعه حاکم شده و دارد نه فقط شیره جان کارگران را میمکد و آنها را به محرومیت و فقر و مشقت محکوم کرده، بلکه ذره ای به حفظ جان و زندگی کارگران در محیط کار توجه ندارد. برای سود اندوزی و پول بالا کشیدن کارگران را براحتی قربانی میکنند. اما شوراهای اسلامی که این شخص از دست اندرکاران آنست صلاحیت نق زدن و دلسوزی برای کارگران را ندارند. زیرا خود صورت مساله اند. خود این شوراها بخشی از سیستم مقابله با کارگران معترض به این شرایطند. خود این شوراهای کذایی به ایجاد نا امنی در محیط کار کمک میکنند.
شوراهای اسلامی بازوی حکومت اسلامی در کارخانجات و محیطهای کار هستند و نقش جاسوسی و تفرقه افکنی در میان کارگران و کمک به کارفرمایان و مدیران و سرمایه داران را ایفا میکنند. اینها در عین حال تلاش میکنند که این نقش را با ژست و ظاهر کارگری به انجام برسانند.
اشک تمساح امروز شوراهای اسلامی نیز از همان ژستهای مسخره این نهادهای حکومتی است. مضحکتر و مسخره تر از همه چیز اینست که این جناب از قوه قضائیه که یک ارگان بغایت منفور جنایت و چشم در آوردن و آدمکشی است و هر روز در خدمت حکومت و کارفرمایان و سرمایه داران مفتخور و حریص، کارگر و معلم و فعالان معترض را با احکام سنگین زندان محکوم میکند، میخواهد که بنفع کارگران وارد میدان شود و شرایطی را که باعث فجایعی نظیر مرگ کارگران در سوانح و یا بعضا حتی خودکشی کارگر از فشار کار و فقر میشود، تغییر دهد!
دلیلش اینست که جامعه دارد از اعتراضات کارگران میجوشد و فریاد کارگران از شرایط برده وار کار که هر روز از کارگران قربانی میگیرد بلند است و ثانیا بوی الرحمان حکومتشان بلند شده است. بعلاوه کارگران وسیعا خواهان انحلال شوراهای اسلامی هستند و هرجا که توانسته اند مانع تشکیل آنها شده اند یا آنها را منحل کرده اند .
به این مشاور جاسوسان حکومتی باید گفت شما و قوه قضائیه و کل حکومتتان صورت مساله و محور تمام فجایع و بدبختی های کارگران و مردمید. بهترین کاری که میتوانید بکنید اینست که شر خود را کم کنید. تا مردم بتوانند خود را از چپاول و فقر و سرکوب و خودکشی و فجایع دیگر رها کنند.
جمهوری اسلامی و قوه قضائیه و نهادهای جاسوسی و سرکوبش عامل مستقیم و غیر مستقیم قربانی شدن کارگران و فجایعی است که از کارگران هر روز قربانی میگیرد. این بیش از همه دزدان میلیاردی حاکم هستند که زندگی کارگران را به فقر و مشقت و محرومیت میکشانند. کارگران برای مقابله با سوانح و شرایط جهنمی محیط کار و فقر محرومیتی که زندگیشان را تباه میکند، پاسخ های روشن و مشخصی دارند و بارها و بارها پاسخشان را اعلام کرده اند. نظارت مستقیم تشکلهای مستقل و متتخب کارگران بر شرایط کار و پایان دادن به حقوقهای زیر خط فقرو مقابله با استثمار و کار برده وار، و عملی شدن حق بی چون و چرای تشکل و اعتصاب و اعتراض پاسخ فوری و گام اولیه برای مقابله با این وضعیت است. قوه قضائیه و نهادهای حکومتی که شوراهای اسلامی نقش پادویی آنها را ایفا میکنند، مطلقا نمیتوانند بخشی از راه حل مسائل کارگران باشند. آنها خود صورت مساله اند و باید تماما به همراه حکومتشان از سطح جامعه جارو شوند تا معضل کارگران بصورت اساسی حل شود. این را انقلاب کارگران و مردم قطعا عملی خواهد کرد. این حکومت و این سیستم و این شرایط غیر انسانی درخور کارگران و هیچ بخشی از مردم نیست.*
