نامه سرگشاده کمپین برای آزادی کارگران زندانی به صد و دهمین کنفرانس سالانه ILO
رژیم اسلامی ایران باید از سازمان بین المللی کار اخراج و در سراسر جهان تحریم شود
آقای گای رایدر!
مدیر کل ILO، ژنو، سوئیس
ژوئن ۲۰۲۲
به عنوان سخنگوی کمپین برای آزادی کارگران زندانی (FTN) این نامه را برای شما می نویسم تا آرزو و خواست مردم ایران ایران مبنی بر اخراج رژیم اسلامی از سازمان جهانی کار و تحریم جهانی آنرا اعلام کنم.
بی شک شما از سیاست های سرکوبگرانه و حتی جنایتکارانه رژیم اسلامی در قبال کارگران و مردم ایران آگاه هستید. سازمان ما و کارگران ایران در این زمینه گزارش ها و نامه های زیادی برای شما ارسال کرده اند. اما متاسفانه مماشات با این رژیم جنایتکار توسط آی ال او ادامه یافته است. آیا مواردی از نقض حقوق کارگران و مردم که در این نامه ها اشاره شده برای اخراج چنین رژیمی از نهادهای بین المللی از جمله سازمان جهانی کار کافی نیست؟
جنایات فاجعه بار بسیاری مانند اعدام کودکان، شلیک راکت به هواپیمای مسافربری اوکراینی و کشته شدن ۱۷۷ سرنشین هواپیما، رهاکردن پناهجویان افغان در بیابان ها، اعدام های دسته جمعی در زندان ها و سرکوب روزانه کارگران، معلمان، زنان و جوانان در دفاع از حقوق اولیه خود، همگی بارها توسط سازمان ما به شما گزارش شده است. فکر نمی‌کنم نیازی به تکرار مجدد آن موارد در اینجا باشد. در اینجا توجه شما را به چند مورد از تازه ترین موارد نقض حقوق کارگران و مردم ایران توسط رژیم اسلامی و جنایات این رژیم جلب می کنم.
تازه ترین موردی که باید به آن اشاره کنم فاجعه فروریزی ساختمان متروپل آبادان در ۲۲ اردیبهشت ماه است که بیم آن می رود حدود ۲۰۰ نفر که اکثرا کارگران قراردادی هستند، در آن قربانی شده باشند. این ساختمان هنوز در حالت نیمه تمام بود و کارگران در آن کار میکردند و یک پیمانکار بنام حسین عبدالباقی از نزدیکان قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی صاحب آن بود. فقدان زیرساخت های مستحکم از ابتدا در آن مشهود بود و اخطارهای متعددی از سوی کارگران به مالک و مقامات محلی داده شده بود. اما صاحب ساختمان و مسئولین گوش نکردند و اقدامی برای جلوگیری از وقوع یک فاجعه انجام ندادند. بیش از ۸۰ درصد قربانیان این فاجعه انسانی کارگرانی بودند که به صورت قراردادی در آنجا کار می کردند و از هر گونه بیمه و هر گونه حقوقی محروم بودند. در میان این کارگران چندین کارگر افغان نیز بودند که چون اجازه و امکان زندگی در شهر را نداشتند با خانواده خود در همان محل زندگی می کردند و همه زیر ویرانه ها نابود شدند. شما خوب می دانید که چنین مواردی در ایران منحصر بفرد نیست و بارها اتفاق افتاده است که یک نمونه دیگر آن آتش سوزی در پلاسکوی تهران در سال ۲۰۱۷ بود که در آن نیز صدها نفر قربانی شدند.
نکته قابل توجه اینست که در فاجعه آبادان حکومت به جای کمک به نجات افراد زیر آوار مانده و حمایت از بازماندگان قربانیان، اولین کاری که انجام داد اعزام نیروهای سرکوب مسلح به شهر برای سرکوب اعتراضات بود. و بسیاری را دستگیر کردند و به زندان انداختند.
یکی دیگر از مصادیق سرکوب حکومت، تشدید فشارهای امنیتی بر معلمان است. حتما از اعتراضات گسترده معلمان در ایران مطلع هستید. اعتراض آنها به وضعیت بد معیشتی، گرانی و محرومیت کودکان از تحصیل رایگان و افزایش تعداد کودکان کار است.
اسماعیل عبدی، دبیر سابق کانون صنفی معلمان، شش سال است که در زندان به سر می برد. او به ۱۶ سال زندان محکوم شده است. به کدام “جرم”؟ فقط بخاطر دفاع از حقوق معلمان و اعتراض به همین شرایطی که اشاره شد. معلمان زیادی در روز جهانی کارگر دستگیر شده اند که هفده نفر از آنها همچنان در زندان بسر می برند. رژیم اسلامی با این دستگیری ها آشکارا کنوانسیون های سازمان بین المللی کار را که آنها را امضا کرده است زیر پا می گذارد و شما سکوت کرده اید و نمایندگان این دولت را در سازمان بین المللی کار پذیرفته اید!
حکومت اسلامی حتی علیه چهار معلم و چند کارگر و فعال اجتماعی به دلیل ملاقات با دو شهروند فرانسوی بنامهای سیسیل کولر” و همسر وی “ژاک پاری”
جاسوسی تشکیل داده و آنها را میخواهد به محاکمه بکشد و آشکارا قصد دارد آنها را به مجازات های سنگین زندان محکوم کند. و شما سکوت کرده اید و از همین دولت در سازمان بین المللی کار استقبال می کنید!
و در آخر باید به مرگ و قتل زندانیان در زندان ها به دلیل محرومیت از دارو و درمان اشاره کنم. آخرین نمونه شناخته شده آن، قتل بکتاش آبتین، نویسنده محبوب آزادیخواه و شناخته شده ایرانی است که حکومت به او اجازه دسترسی به دارو و درمان را نداد و تنها در آستانه مرگ به او اجازه داده شد که به بیمارستان منتقل شود و تحت درمان قرار گیرد. وی متأسفانه بلافاصله پس از انتقال به بیمارستان درگذشت. جنایات این رژیم بسیار است. در مورد سوابق ضد کارگری و ضد انسانی این رژیم هر چقدر مدرک می خواهید میتوانیم به شما ارائه کنیم.
سوال از شما این است که نمایندگان چنین رژیمی چگونه در جلسه شما حضور دارند؟ جنایات رژیم اسلامی، این رژیم آپارتاید جنسی آشکارا جنایت علیه بشریت است. و اینها که اشاره شد تنها موارد معدودی از میلیون ها شمار نا محدودی از جنایاتی است که این رژیم انجام داده است.
سوال اصلی ما این است که چرا آی ال او سازمان جهانی کار در برابر چنین ابعادی از جنایات و وحشی گریها سکوت کرده است؟ مماشات با چنین رژیم آدمکشی قطعاً سرکوب و جنایات آن را افزایش خواهد داد. مردم ایران از شما پاسخ می خواهند. این بی تفاوتی ها و این مماشات ها برای مردم ایران انزجار آور و غیرقابل بخشش است. رئیس جمهور کنونی حکومت اسلامی (ابراهیم رئیسی) یکی از سه جلاد حکومت است که مستقیماً در کشتار هزاران زندانی سیاسی در دهه شصت نقش داشته است.
این رژیم وحشی و آدمکش باید مانند رژیم آپارتاید نژادی آفریقای جنوبی در سراسر جهان تحریم شود و رهبران آن محاکمه شوند. اخراج نمایندگان این دولت از سازمان بین المللی کار ILO اولین گام در این راستا است و این همان چیزی است که از سازمان بین المللی کار انتظار می رود.
من به عنوان سخنگوی Free Them Now، این نامه را برای شما و سازمان بین المللی کار می نویسم و انتظار دارم در کنار سایر اسناد به مجمع عمومی کنفرانس شما ارائه شود.
با احترام، شهلا دانشفر
سخنگوی Free Them Now (FTN)
