یک سوال از اصغر کریمی به مناسبت انتشار کتاب «بیست سال جنبش کارگری در ایران»
قبل از هر چیز به شما جهت انتشار کتاب «بیست سال جنیش کارگری در ایران» تبریک میگوییم. چه شد که به فکرانتشار این کتاب افتادید و اگر ممکن است معرفی کوتاهی از این کتاب برای خوانندگان این نشریه بدهید.
اصغر کریمی: این کتاب شامل یک مقدمه نسبتا طولانی و ۶۳ مطلب و مصاحبه در ۳۵۰ صفحه است که در طول ۲۰ سال گذشته نوشته ام. موقع نوشتن مقالات اصلا فکر نمیکردم روزی قرار است آنها را در یک کتاب منتشر کنم. اما دو سال قبل به فکر جمع آوری این مطالب و انتشار آنها افتادم که بدلیل تاخیری که در نوشتن مقامه کتاب انجام شد چاپ آن دو سال به تاخیر افتاد. در این دو سال اعتصابات و اعتراضات مهمی صورت گرفت که سعی کردم در مقدمه به آنها اشاره کنم. اینرا هم اضافه کنم که آخرین مطلب این کتاب مربوط به نقش کارگر و اعتصابات سراسری و عمومی در انقلاب ۵۷ مربوط میشود و ارتباطی به دو دهه اخیر ندارد. حدود ۲۰ تا ۲۵ مقاله دیگر را به این دلیل که نکات اصلی آنها در سایر مطالب آمده بود، از این مجموعه حذف کردم.
در این بیست سال جنبش کارگری در جدالی سخت و هر روزه گامهای مهمی به جلو برداشته و سنت های جدیدی از خود بجا گذاشته است؛ رهبران مجربی را به جلو صحنه آورده، خودآگاهی زیادی کسب کرده و نقش مهمی در فضای سیاسی جامعه ایفا کرده است. این پیشروی‌ها موقعیت طبقه کارگر و نگاه جامعه به آنرا تغییر داده و در شکل گیری فضای چپ در جامعه نقش قابل توجهی داشته است. مطالب این کتاب بسیاری از لحظات مهم این جنبش را با ذکر اعتصابات و اعتراضات کارگری در دو دهه اخیر توضیح داده است. به یک معنی این کتاب تاریخ پیشروی جنبش کارگری در بیست سال اخیر است.
کتاب فقط جنبه اطلاعاتی در مورد اعتصابات کارگری ندارد. فعالین کارگری و چهره‌های این جنبش نقش مهمی در پیشروی جنبش کارگری داشته‌اند که در مقالات این کتاب به آن اشاره شده است. همینطور سیاست‌ها و رویکرد حزب کمونیست کارگری در قبال جنبش کارگری و نقش و تاثیر آن نیز در مطالب مختلف کتاب توضیح داده شده است. روشن است که بررسی اعتصابات و اعتراضات کارگری از زاویه خاصی صورت گرفته است. در این سالها گاهشمارهای مختلف و اغلب مفیدی توسط علاقمندان به جنبش کارگری در ایران منتشر شده است. این کتاب ضمن اینکه به اعتصابات مهم این دوره اشاره میکند اما هدفش اساسا نشان دادن پیشروی‌های جنبش کارگری و نقش این جنبش در فضای سیاسی جامعه است. رویکردهای متفاوت و اکثرا نادرستی نسبت به جنبش کارگری وجود دارد و در تصویری که برخی دوستداران طبقه کارگر از این مبارزات ارائه میدهند این پیشروی‌ها و موقعیت طبقه کارگر در جامعه نادیده گرفته میشود. شاهد تبیین‌هایی هستیم که گویی در این ۴۳ سال هیچ اتفاقی در جنبش کارگری نیفتاده و هیچگونه پیشروی صورت نگرفته است. گویی همچنان کارگران پراکنده و بی‌رهبر و فاقد هر نوع تشکلی هستند. هدف من اساسا یک دفاعیه سیاسی از جنبش نوین کارگری، از نقش رهبران آن و از نقش حزب کمونیست کارگری در مقابل دیدگاه‌هایی است که این پیشروی‌ها را نمیبینند و نسخه‌هایی نامربوط میپیچند. در طول بیست سال گذشته بسیاری از لحظات این جنبش را از نزدیک دنبال کرده ام و تلاش کرده ام تصویری واقعی و بدون اغراق از پیشروی های طبقه کارگر و روندهای مهم در تاریخ بیست ساله این جنبش اراپه دهم و بنظر من از این طریق و با برسمیت شناختن این پیشروی‌ها میتوان گامهای بعدی را مشخص کرد.
خواندن این کتاب را به فعالین سیاسی در ایران، به علاقمندان جنبش کارگری و بویژه به فعالین و رهبران کارگری توصیه میکنم.
—
یک سوال از اصغر کریمی
