177

Asqar Karimi**

Geçen yılın Eylül’ünden beri Avrupa ve dünya çapında NATO ve ABD militarizmine ve savaş kışkırtıcılığına karşı geniş ölçekli protestolar gerçekleşti. Tüm insanlık için daha iyi, daha adil ve özgür bir yaşam isteyen yüz binler sokaklara çıktılar, çeşitli ülkelerde masum insanların öldürümlerine ve bombalanmalarına ve bu savaş kışkırtıcılığına karşı itirazlarını bildirdiler. Tüm bunların ortasında, bununla birlikte, bir kısmının resmen Taliban ve İslamcı terörist grupları ve devletleri desteklediği gerici ve kadın düşmanı İslamcı gruplar özgürlükçü insanların onurlu duyarlılıklarından faydalandılar. NATO ve Bush’un bombalamalarını durdurmak ve bölgenin yoksun halkını savunmak için sokaklara çıkan insanlar birden kendilerini, İran, Cezayir ve Afganistan’daki sayısız insanın siyasal İslam tarafından katledilişinin hatırlacısı Allahu Ekber sloganlarıyla ABD’ye karşı sloganları bağıran en gerici ve geri İslami gruplarla yan yana buldular. İslami grupların savaş karşıtı hareketteki Avrupalı destekçileri, her ülkedeki insanların yaşamlarından kopuk mezhepler olan yalıtılmış, marjinal, sözümona sol gruplar arasında bulunabilir. Bu gruplar, anti-emperyalist olduğu bahanesiyle Humeyni’yi desteklemişlerdir ve de Filistin halkı İsrail’in yönetici faşizmi tarafından ezildiği için Hamas’ı, Üçüncü Dünyalı ve emperyalizmin boyunduruğu altında oldukları için gericileri desteklerler. Ortadoğu’yu ilgilendiren her sorunda bunlar daima bölgedeki en gerici siyasal eğilimleri destekliyorlar. Birlik oldular ve bunun nihai ürünü Londra, Stockholm, Los Angeles ve Toronto sokaklarında İslamcı grup ve partilerin ortaya çıkışıdır.

Bununla birlikte, siyasal İslam İran, Filistin, Cezayir, Irak, Afganistan ve Pakistan halkının sorunlarının bir parçasıdır. Avrupa’daki bu hareketin bir ereği de çocuklara İslami okulları dayatmak, kadınları evlerine hapsetmek, Cuma namazı vaizlerinin fetvaları ve namus cinayetleriyle evrensel çocuk ve kadın haklarını tartışılır kılmaktır. Bu hareketin diğer bir ereği ise İran, Afganistan ve Cezayir’de örtünmeyen kadını bıçaklamak, çocukların eğlenmelerini, gülmelerini, yüzmelerini, dans etmelerini ve okul arkadaşlarıyla sosyalleşmelerini engellemek, binlerce komünisti ve ilericiyi katletmek, şu ya da bu kişinin katli için fetvalar yayınlamak ve işçi grevlerini bastırmaktır. Bu hareket insanların özgürlüğünü ve gönencini istemiyor. Ne de herhangi biçimde özgürlükçü insanlığın bir parçasıdır. Irak, Filistin, Cezayir, İran ve Afganistan halkını temsil etmiyor. Bu hareketin kendisi Ortadoğu’da ve Kuzey Afrika’daki yüz milyonlarca insanın sorunudur. Çağımızın faşizminin bir parçasıdır ve özgür düşünen, sosyalist, kadın, Yahudi oldukları ve itirazda bulundukları ve greve gittikleri için sayısız insanı katletmişlerdir. Onları halkın temsilcileri olarak etiketlemek cesurca bu baskıcı ve gerici devlet ve grupları başlarından def etmek için mücadele eden yüz milyonlarca insana en büyük hakarettir. Yalnızca Amerika karşıtı sloganlar atmak ilerici olmanın göstergesi değildir. Humeyni, Bin Ladin, Molla Ömer, Saddam Hüseyin, Hamas liderleri ve El-Mühacirun, hepsi ABD’ye karşıdır. İlericiliğin litmus testi açık ve samimi olarak bölge halkının ilerici, seküler, eşitlikçi, refah taleplerini savunmaktır. Litmus testi ABD ve NATO terörizmine karş çıkmak ve aynı zamanda bu katil ve cani İslamcı devlet ve grupları def etmek için bölgedeki miyonlarca ilerici kadın ve erkeğin saflarına katılmaktır.

Ortadoğu’da bütünsel ve geniş ölçekli bir savaş sürmektedir. Uygar insanlık, yalnız ABD’nin savaş çığırtkanlığını dikkate alıp bu kitlesel ve geniş ölçekli savaşta tarafsız kalamaz. Bu savaşın bir tarafında gerici, katil, kadın düşmanı ve özgürlük karşıtı İslamcı gruplar ve diğer tarafında yüz milyonlarca ilerici kadın ve erkek, güçlü bir seküler hareket ve gönenç, eşitlik ve modern bir yaşam için yaygın bir kitle hareketi yer almaktadır. Bir tarafta, sırası geldiğinde daima gerici Batı devletler ve özellikle de ABD’nin desteklediği kapitalizmin en iğrenç ve gerici temsilcileri olan Hameney, Saddam, Müşerref ve Arap gerici şeyhleri gibilerinin hükmettiği sağ kanat, despotik, cani devletler yer almaktadır. Diğer tarafta yüz milyonlarca yoksun ve özgürlükçü insan. İnsanlar ne Saddam’ı ne de NATO ve ABD bombalarını istiyor. Ne cani islamcı grup ve devletleri ne de yoksun Irak halkına ve çocuklara karşı ekonomik yaptırımları istiyorlar. Ne NATO’nun hava bombardımanını ne de İslamcı teröristlerin intihar bombalarını istiyorlar. İdam, taşlanarak öldürülmek, zorunlu örtünme, hapishane ve işkence istemiyorlar. Avrupa ve ABD’de de gerici İslamcı grupları sokaklara getiren ve bu grupların önderlerini ve cami İmamlarını konuşma yapmaları için davet edenler resmen ve şüphesiz gericiler kampına aittirler. Onlar seküleristler, ilericiler ve kadın özgürlük hareketine karşı siyasal İslam’ın saflarını güçlendiriyorlar. Savaş karşıtı hareketi İslamla cilalayarak, bu hareketi lekeliyor ve altını oyuyorlar ve onurlu insanların bu harekette yer alma isteklerini yok ediyorlar. Bu, Bush ve Blair politikalarına en büyük hizmettir. İlericilik uygar insanlığın özgürlük, sekülerizm ve bölge halkının siyasal talepleri bayrağını yükseltmeyi ve siyasal İslam’ı ve savaş karşıtı hareketteki destekçilerini yalıtmayı gerektiriyor. İlericiliğin kıstası bölge halkının ilerici, seküler, eşitilikçi ve refah sorunlarının açık ve doğrudan savunusudur. Bu aynı zamanda savaş karşıtı hareketin güçlenmesini sağlayacaktır. Bu protestolarda ne ölçüde ilerici, sosyalist ve insancı gruplar önderliği ele geçirirlerse o ölçüde bu hareket insani ve daha meşru bir yüz kazanacak ve bölgede siyasal İslam’ın bastırdığı yüz binlerce insanın desteğini toplayacaktır.

En şiddetli biçimde ABD, Britanya ve müttefiklerinin zorbalığını kınamalıyız fakat aynı zamanda gerici ve geri İslamcı gruplara savaş karşıtı harekette ortaya çıkma fırsatı vermemeliyiz.

* WPI Briefing’in 17 Ekim 2002 tarihli 78. sayısında İngilizce olarak yayınlanmıştır.

**Asqar Karimi, İran Komünist-İşçi Partisi Siyasi Büro üyesidir.